Στο ερώτημα αν μπορούν να υπάρχουν Προοδευτικές Μεταρρυθμίσεις στο Κράτος, στη δομή της Διοίκησης, στον τρόπο λήψης αποφάσεων, ώστε να έχουμε α) προσέλκυση επενδύσεων, β) βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων Υπηρεσιών προς τον πολίτη και γ) μεγιστοποίηση του δημοσίου κέρδους, η απάντηση είναι: «ΝAI, μπορούν να υπάρχουν Προοδευτικές Μεταρρυθμίσεις που θα βοηθήσουν τη χώρα και την κοινωνία μας. Προοδευτικές Μεταρρυθμίσεις για ένα νέο ρόλο του Κράτους στην παραγωγή δημοσίων υποδομών κι ένα νέο ρόλο του κράτους στη ρύθμιση, τον έλεγχο και την εποπτεία απελευθερωμένων αγορών, όπως η ενέργεια και οι τηλεπικοινωνίες».
Στα ερωτήματα α) κατά πόσο η Ελλάδα έχει επενδυτικές προοπτικές και β) κατά πόσο μπορούν τα υφιστάμενα χρηματοδοτικά σχήματα, τα ΣΔΙΤ, οι Παραχωρήσεις, τα Ομόλογα ΕΡΓΩΝ, να μας βοηθήσουν, η απάντηση βρίσκεται στις 105 ΝΕΕΣ μεγάλες επενδύσεις, συνολικού προϋπολογισμού 6,1 δις € με δημιουργία 8.000 θέσεων εργασίας, που απέκτησαν από το β΄ εξάμηνο του 2013 έως το τέλος του 2014, Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (Α.Ε.Π.Ο.). Με αυτές τις 105 επενδύσεις, θα μπορούσε η Ελλάδα να έχει ένα πολύ σημαντικό αναπτυξιακό προβάδισμα σε σχέση με τις γειτονικές χώρες. Ο πίνακας που ακολουθεί τα λέει όλα:
Αναπάντητο παραμένει το ερώτημα τι έχει γίνει από τον Ιανουάριο 2015 που αδειοδοτήθηκαν περιβαλλοντικά έως σήμερα (!!!). Προφανώς, δεν έχει προχωρήσει καμία.
Μπορούμε να έχουμε μια άλλη πορεία – προοπτική. Πιστεύω βαθιά στις δυνάμεις της πατρίδας μας. Στις δυνάμεις των ανθρώπων μας και ταυτόχρονα στο γεγονός ότι η Ελλάδα όποτε βρέθηκε στα δύσκολα, κατάφερε να μεγαλουργήσει υπό την βασική προϋπόθεση να μην κοιτάει εσωστρεφώς τον εαυτό της, αλλά να έχει εξωστρέφεια και να συνειδητοποιεί ποιος μπορεί να είναι ο ρόλος της στο ευρύτερο διεθνοπολιτικό περιβάλλον.
ΕΙΔΟΣ ΕΡΓΟΥ / ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ
|
ΠΛΗΘΟΣ ΕΡΓΩΝ / ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ
|
ΥΨΟΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ (€)
|
ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
|
Αιολικά Έργα
|
11
|
1.309.600.000
|
655
|
Υδροηλεκτρικά Έργα
|
3
|
238.000.000
|
260
|
Έργα Βιομάζας
|
2
|
24.000.000
|
65
|
Έργα Διαχείρισης Αποβλήτων
|
5
|
255.000.000
|
520
|
Υδατοκαλλιέργειες
|
14
|
32.000.000
|
420
|
Πτηνοτροφικά
|
1
|
2.000.000
|
5
|
Οδικά Έργα
|
17
|
632.000.000
|
1.140
|
Τουριστικά
|
4
|
91.000.000
|
290
|
Βιομηχανίες
|
27
|
400.000.000
|
200
|
Ενεργειακά Έργα (Αγωγοί Καυσίμων, γραμμές μεταφοράς ενέργειας)
|
3
|
1.578.000.000
|
300
|
Σιδηροδρομικά
|
2
|
90.000.000
|
500
|
Ιδιωτικές Πολεοδομήσεις
|
14
|
1.210.000.000
|
1.220
|
Αναπλάσεις
|
2
|
308.500.000
|
1.300
|
Σύνολο έργων / δραστηριοτήτων
|
105
|
6.170.100.000
|
6.875
|
Συνολικός Αριθμός Περιβαλλοντικών Μελετών
|
278
|
Αναπάντητο παραμένει το ερώτημα τι έχει γίνει από τον Ιανουάριο 2015 που αδειοδοτήθηκαν περιβαλλοντικά έως σήμερα (!!!). Προφανώς, δεν έχει προχωρήσει καμία.
Μπορούμε να έχουμε μια άλλη πορεία – προοπτική. Πιστεύω βαθιά στις δυνάμεις της πατρίδας μας. Στις δυνάμεις των ανθρώπων μας και ταυτόχρονα στο γεγονός ότι η Ελλάδα όποτε βρέθηκε στα δύσκολα, κατάφερε να μεγαλουργήσει υπό την βασική προϋπόθεση να μην κοιτάει εσωστρεφώς τον εαυτό της, αλλά να έχει εξωστρέφεια και να συνειδητοποιεί ποιος μπορεί να είναι ο ρόλος της στο ευρύτερο διεθνοπολιτικό περιβάλλον.
Αν θέλουμε να μιλάμε για επενδύσεις απαιτείται:
i) Βελτίωση του πολιτικού περιβάλλοντος, δηλ. μείωση του country risk, όσο το δυνατόν περισσότερο.
ii) Ελαχιστοποίηση της θεσμικής αβεβαιότητας, δηλ. η Δικαιοσύνη και οι Ανεξάρτητες Αρχές να λειτουργούν έτσι όπως επιβάλλει το ευρωπαϊκό Δίκαιο.
iii) Αφαίρεση της πολιτικής αμφιθυμίας. Δεν γίνεται να δακρύζουν οι Υπουργοί όταν υπογράφουν τις παραχωρήσεις έργων για τις οποίες έχει δεσμευθεί ο Πρωθυπουργός. Η πολιτική αμφιθυμία δεν έχει κανένα λόγο να υπάρχει σε μια χώρα που διψά απελπισμένα για επενδύσεις.
iiii) Να κάνουμε συμμέτοχο – κοινωνικό εταίρο στα οφέλη που προκύπτουν από μία επένδυση, την τοπική κοινωνία. Δεν έχουμε πείσει τις τοπικές κοινωνίες να αποδεχθούν επενδύσεις, συχνά, ακόμη και όταν ο Ιδιωτικός Τομέας λειτουργεί σωστά, ακόμα και όταν ο Δημόσιος Τομέας τρέχει γρήγορα τις διαδικασίες, ακόμη και όταν το πολιτικό Σύστημα συνομολογεί ότι θέλει επένδυση, υπάρχει αντίδραση από τις τοπικές κοινωνίες. Υπάρχουν δύο (2) βασικές ρήτρες οι οποίες απέδωσαν κατά το πρόσφατο παρελθόν και θα ήταν πολύ χρήσιμο η εμπειρία αυτή να επεκταθεί σε όλο το Δημόσιο Τομέα:
- Ρήτρα τοπικής οικονομικής ωφελιμότητας, δηλ. όταν γίνεται μια επένδυση, η τοπική κοινωνία να έχει ορατά οικονομικά έσοδα από τη συγκεκριμένη επένδυση και να μην πηγαίνουν όλα στο κεντρικό κράτος – κεντρικό προϋπολογισμό.
- Ρήτρα τοπικής απασχολησιμότητας, δηλ. ένα ποσοστό πάνω από 50% των θέσεων εργασίας που δεν απαιτούν εξειδικευμένες γνώσεις, να απαιτείται από τον όποιον τελικό ανάδοχο του διαγωνισμού, να προέρχεται από την τοπική κοινωνία.
i) Βελτίωση του πολιτικού περιβάλλοντος, δηλ. μείωση του country risk, όσο το δυνατόν περισσότερο.
ii) Ελαχιστοποίηση της θεσμικής αβεβαιότητας, δηλ. η Δικαιοσύνη και οι Ανεξάρτητες Αρχές να λειτουργούν έτσι όπως επιβάλλει το ευρωπαϊκό Δίκαιο.
iii) Αφαίρεση της πολιτικής αμφιθυμίας. Δεν γίνεται να δακρύζουν οι Υπουργοί όταν υπογράφουν τις παραχωρήσεις έργων για τις οποίες έχει δεσμευθεί ο Πρωθυπουργός. Η πολιτική αμφιθυμία δεν έχει κανένα λόγο να υπάρχει σε μια χώρα που διψά απελπισμένα για επενδύσεις.
iiii) Να κάνουμε συμμέτοχο – κοινωνικό εταίρο στα οφέλη που προκύπτουν από μία επένδυση, την τοπική κοινωνία. Δεν έχουμε πείσει τις τοπικές κοινωνίες να αποδεχθούν επενδύσεις, συχνά, ακόμη και όταν ο Ιδιωτικός Τομέας λειτουργεί σωστά, ακόμα και όταν ο Δημόσιος Τομέας τρέχει γρήγορα τις διαδικασίες, ακόμη και όταν το πολιτικό Σύστημα συνομολογεί ότι θέλει επένδυση, υπάρχει αντίδραση από τις τοπικές κοινωνίες. Υπάρχουν δύο (2) βασικές ρήτρες οι οποίες απέδωσαν κατά το πρόσφατο παρελθόν και θα ήταν πολύ χρήσιμο η εμπειρία αυτή να επεκταθεί σε όλο το Δημόσιο Τομέα:
- Ρήτρα τοπικής οικονομικής ωφελιμότητας, δηλ. όταν γίνεται μια επένδυση, η τοπική κοινωνία να έχει ορατά οικονομικά έσοδα από τη συγκεκριμένη επένδυση και να μην πηγαίνουν όλα στο κεντρικό κράτος – κεντρικό προϋπολογισμό.
- Ρήτρα τοπικής απασχολησιμότητας, δηλ. ένα ποσοστό πάνω από 50% των θέσεων εργασίας που δεν απαιτούν εξειδικευμένες γνώσεις, να απαιτείται από τον όποιον τελικό ανάδοχο του διαγωνισμού, να προέρχεται από την τοπική κοινωνία.
Τα διαθέσιμα χρήματα από τη Νέα Προγραμματική Περίοδο, ουσιαστικά έχουν προδεσμευθεί, δεδομένου ότι έχουμε σε εξέλιξη πολύ μεγάλα έργα, κυρίως έργα παραχωρήσεων. Αυτό που έχει σημασία είναι να δούμε αν/πώς και πόσο γρήγορα μπορούμε να αξιοποιήσουμε τη μόχλευση που μπορεί να προκύψει από το πακέτο Γιούνκερ.
Ο Πρόεδρος Γιούνκερ στην πρώτη του ομιλία στο Ευρωκοινοβούλιο τον Σεπτέμβριο του 2015, είπε ότι υπάρχουν αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων η Γαλλία, η Πορτογαλία, κ.ά., που έχουν ήδη αξιοποιήσει το πακέτο του. Συγκεκριμένα για τη Γαλλία, έχουν τρέξει δράσεις Εξοικονόμησης Ενέργειας. Είχαμε ήδη δρομολογήσει δράσεις Εξοικονόμησης Ενέργειας στον οικιακό τομέα, στα δημόσια κτίρια, στο δημόσιο ηλεκτροφωτισμό και στις μικρομεσαίες Επιχειρήσεις. Υπήρχε σοβαρότατη προετοιμασία σε συνεργασία και με Τράπεζες, είχαν υποβληθεί προτάσεις, αλλά δυστυχώς για λόγους μικροπολιτικής ιδεοληψίας και διαχειριστικής επιπολαιότητας, οι προτάσεις τραβήχτηκαν πίσω και η χώρα τώρα (!!!) δεσμεύεται ότι ΘΑ καταθέσει νέες προτάσεις στο πακέτο Γιούνκερ, έχοντας ήδη χάσει όμως πολύτιμο χρόνο.
Πρωτογενής Τομέας: Είχε κατατεθεί πρόταση για 10 πολύ μεγάλα εγγειοβελτιωτικά Έργα, που θα έδιναν «ανάσα» στον Πρωτογενή Τομέα, κυρίως στον αγροδιατροφικό, συνολικού προϋπολογισμού 680.000.000€ περίπου, των οποίων η τύχη αγνοείται (!!!), παρά το γεγονός ότι είχαν ήδη υποβληθεί πολύ συγκεκριμένες προτάσεις.
Αυτό που έχει σημασία, είναι να ξαναθυμηθούμε ότι απαιτείται το κράτος να είναι Κράτος – Στρατηγείο. Σε σύγχρονους όρους, το κράτος να είναι μόνο Project Manager στα Δημόσια Έργα και μόνο επόπτης και ρυθμιστής των απελευθερωμένων αγορών. Θεματοφύλακας της διαφάνειας και του ανοιχτού ανταγωνισμού, καταφύγιο του πολίτη, για να προστατεύει τα ατομικά και καταναλωτικά του συμφέροντα. Μόνο έτσι υπάρχει ρύθμιση και εποπτεία των αγορών, έλεγχος προς όφελος του κοινωνικού συνόλου, διαφάνεια σε θέματα ανταγωνισμού των επιμέρους τομέων και κέρδος στην εθνική οικονομία.
Ζώντας μέσα σ’ αυτή τη μεγάλη γεωπολιτική αναστάτωση, με το προσφυγικό να έχει κορυφωθεί (με δακτυλοδεικτούμενη δυστυχώς ακόμη τη χώρα), έχουμε ανάγκη από ένα νέο, Προοδευτικό Πατριωτισμό. Τον Προοδευτικό Πατριωτισμό μιας Κοινωνίας που ξαναπιστεύει στις δυνάμεις της. Τον Πατριωτισμό μιας ιδιωτικής οικονομίας που θα αρχίσει να εμπιστεύεται ένα σύγχρονο και προοδευτικό κράτος και τον Προοδευτικό Πατριωτισμό ενός πολιτικού συστήματος που δεν φοβάται τη σκιά του, που είναι εξωστρεφές, κοσμοπολίτικο, που εμπιστεύεται τον πολίτη και τον Επιχειρηματία, ώστε για πρώτη φορά μετά από 6 χρόνια ύφεσης, να πούμε ότι κοιτάμε τον ουρανό και ξαναχαμογελάμε.
Ανήκω σε αυτούς που όταν φέγγει το φεγγάρι δεν βλέπω τα λασπόνερα, αλλά την αντανάκλαση των άστρων. Σας καλώ όλους να δούμε τα άστρα που αντανακλώνται.
