Το Ναύπλιο διετέλεσε διαδοχικά υπό την ενετική και την οθωμανική κυριαρχία για περισσότερο από τέσσερις αιώνες, είτε ως τμήμα της συνολικά κατακτημένης Πελοποννήσου, είτε ως μεμονωμένη κτήση. Ο νέος βενετοτουρκικός πόλεμος, είχε ως πεδία συμπλοκών και το Ιόνιο με τανησιά να υποφέρουν από τις επιδρομές του Μπαρμπαρόσα, και το Αιγαίο όπου στράφηκε μετά. Στην Πελοπόννησο, ο Κασίμ μπέης, διατάχτηκε να πολιορκήσει τα δύο τελευταία βενετικά φρούριά της. Το Ναύπλιο και την Μονεμβασιά.
Η πολιορκία του Ναυπλίου άρχισε τον Σεπτέμβριο του 1537 και κράτησε 3 χρόνια. Πολλές φορές οι πολιορκούμενοι, λόγω των τρομερών ελλείψεων σε τρόφιμα και νερό, επιχειρούσαν εξόδους για ανεφοδιασμό. Σύμφωνα με την περιγραφή του μητροπολίτη Μονεμβασιάς Δωρόθεου, «η μάχη εκράτειε χρόνους τρεις, και επολεμούντο τα δυο κάστρη, το Ναύπλιον και η Μονεμβασιά (…) Απέθανον γουν εις το Ναύπλιον ζ΄χιλιάδες (7.000) από την πείναν και την δίψαν (…)».
Όσοι έλαβαν μέρος στην άμυνα του Ναυπλίου, και μετά την κατάκτησή του από τους Οθωμανούς τον Νοέμβριο του 1540, εγκατέλειψαν την Πελοπόννησο, και η Βενετία τους παραχώρησε γαίες σε άλλες κτήσεις της. Οι φυγάδες Ναυπλιώτες εγκαταστάθηκαν στα Επτάνησα, την Κύπρο, την Κρήτη, την Πόλα (Pola) της Ίστριας και την ίδια την Βενετία.
[Εικόνα: Χάρτης του Ναυπλίου από τον Simon Pinargenti, 1573.]
[Ἑλληνικό Ἡμερολόγιο - ellinoistorin.gr/]
