Ο Ακάθιστος Ύμνος (Χαιρετισμοί) είναι ένα μεγάλο και σπουδαίο ποίημα, γραμμένο τον 6ο αιώνα μ.Χ., που μιλάει στην Παναγία και της λέει επαίνους, ευχαριστίες και προσευχές. Ποιητής των Χαιρετισμών είναι μάλλον ο άγιος Ρωμανός ο Μελωδός, ένας από τους μεγαλύτερους ελληνόγλωσσους ποιητές όλων των εποχών.
Φθάσαμε στην τέταρτη Παρασκευή των Χαιρετισμών και ακούσαμε στους Ιερούς Ναούς την τέταρτη Στάση των Χαιρετισμών στην Παναγία μας .Η 4η Στάση που αποτελείται από τους Οίκους που ξεκινούν με την τέταρτη και τελευταία εξάδα των γραμμάτων τους Ελληνικού Αλφαβήτου δηλαδή από τα γράμματα Τ έως και Ω.
Ο Οίκος που ξεκινά με το γράμμα Τ εστιάζει στην Αειπαρθενία της Υπεραγίας Θεοτόκου, και τονίζει ότι είναι η ίδια απροσμάχητος προστάτιδα των παρθένων αλλά και όλων των Χριστιανών. Ο επόμενος Οίκος με το Υ αναφέρεται στο πρόσωπο του σαρκωθέντος Σωτήρος και τονίζει ότι, ακόμη και αν του αναπέμψουμε ύμνους, τόσους σαν τους κόκκους της άμμου, δηλαδή απειράριθμους , και πάλι δεν του αποδίδουμε την προσήκουσα σε Αυτόν τιμή .
Ο Οίκος που ξεκινά με το γράμμα Φ επανέρχεται στην Θεοτόκο, που την θεωρεί σαν την φωτεινή εκείνη λαμπάδα που φωτίζει τον νου των πιστών Χριστιανών, και μέσα στο φως Της κινούμεθα προς την αληθινή γνώση του Θεού.
Ο Οίκος με το γράμμα Χ όπως και αυτός με το Υ εστιάζεται στον Σωτήρα Χριστό τονίζοντας ότι με την Ενανθρώπηση Του διέγραψε οριστικά τα χρέη των ανθρώπων που δια των αμαρτιών τους είχαν αποξενωθεί από την Χάρη Του.
Στον Οίκο που ξεκινά με γράμμα Ψ εξαίρει την Θεοτόκο ώς τον όντως Ναό του Σωτήρος που ο ίδιος επέλεξε και αγίασε δια της σαρκώσεως Του και μέσα από τον οποίο δοξάζεται από όλους τους ανθρώπους.
Τέλος στον Οίκο με το γράμμα Ω αναπέμπεται η ικεσία όλων των Χριστιανών στην Υπεραγία Θεοτόκο να λυτρώσει τον λαό Της, τόσο από τις συμφορές του αιώνος αυτού, όσο και από την αιώνια κόλαση.
