Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι θλιβερή και όμως κοινή διαπίστωση η απογοητευτική κατάσταση στην οποία είχαν περιέλθει οι συνεταιρισμοί. Ο θεσμός του συνεταιριστικού κινήματος έχει απαξιωθεί, ως αποτέλεσμα λάθος στρατηγικών και πολιτικών επιλογών που έχουν ακολουθηθεί για πολλές δεκαετίες. Η κακή διαχείριση, οι πολιτικές παρεμβάσεις και η χρησιμοποίησή τους για εξυπηρέτηση αδιαφανών σκοπιμοτήτων και συμφερόντων, οδήγησε το σύνολο σχεδόν των συνεταιρισμών σε πλήρη απαξίωση και υπερχρέωση.
Δύο βασικοί τομείς, πέραν των άλλων, στους οποίους οφείλουμε και έπρεπε να παρέμβουμε, είναι η εσωτερική δημοκρατική λειτουργία των συνεταιρισμών, η εποπτεία και ο έλεγχος της διαχείρισης και της οικονομικής πορείας τους. Για να αρθεί η πρώτη δυσλειτουργία, το παρόν σχέδιο νόμου εισηγείται τη δημοκρατική διάρθρωση των οργάνων των αγροτικών συνεταιρισμών.
Η γενική συνέλευση και τα διοικητικά συμβούλια συγκαλούνται και συνεδριάζουν σε τακτά χρονικά διαστήματα. Το σύστημα εκλογής των μελών του ΔΣ είναι απολύτως δημοκρατικό. Δίνει το δικαίωμα σε γνήσια εκπροσώπηση με το ενιαίο ψηφοδέλτιο και τη σταυροδοσία στο 1/3 του αριθμού των μελών του ΔΣ. Με τον τρόπο αυτό εκλέγονται πλέον οι άριστοι και αποφεύγονται οι ομαδοποιήσεις, που πολλές φορές υποκρύπτουν συμφέροντα.
Για να μπορέσει να ασκηθεί ο ουσιαστικός και τυπικός έλεγχος της διαχείρισης και ο έλεγχος των οικονομικών των αγροτικών συνεταιρισμών, έχουμε την καθιέρωση του άρθρου 22, το οποίο προβλέπει σύνταξη προγράμματος δράσης για την επόμενη χρήση, που συνοδεύεται βέβαια από προϋπολογισμό εσόδων –εξόδων, ο οποίος υποβάλλεται για έγκριση κατ’ έτος από τη γενική συνέλευση.
Έχουμε, επίσης, την υποχρεωτική δημοσίευση χρηματοοικονομικών καταστάσεων στον ιστότοπο του αγροτικού συνεταιρισμού, καθώς και στο Υπουργείο, είκοσι μέρες πριν από τη σύγκλιση της ετήσιας τακτικής γενικής συνέλευσης. Έτσι, γίνεται και τυπικά ο έλεγχος από τον ΥΠΑΑΤ, αλλά κυρίως έχουμε διαφάνεια ως προς τον τρόπο και τον απαραίτητο κοινωνικό έλεγχο, εφόσον γνωστοποιούνται επίσημα όλα τα στοιχεία στους συνεταίρους, οι οποίοι γνωρίζοντας καλύτερα από κάθε άλλον, έχουν τη δυνατότητα να ελέγξουν ουσιαστικά τη διοίκηση του αγροτικού συνεταιρισμού.
Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας για την υγιή λειτουργία των αγροτικών συνεταιρισμών και την αγροτική ανάπτυξη, κλειδί αποτελεί η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου. Είναι γνωστή η καθιέρωση του ΟΔΙΑΓΕ, του Οργανισμού Διαχείρισης Ακινήτων Γαιών και Εξοπλισμών, για τον οποίο ήθελα να πω πολλά, αλλά θα αναφερθώ κυρίως σε θέματα επικαιρότητας.
Θα μείνω για λίγο στον ΟΔΙΑΓΕ, ο οποίος είναι απαραίτητος σαν θεσμός, κατ’ αρχάς να περιφρουρήσει καταπατημένες περιουσίες του δημοσίου που ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα, να δώσει ώθηση παραχωρώντας τον τρόπο της χρήσης και της κάρπωσης μεγάλων γαιών σε νέους αγρότες, σε ανέργους, σε συνεταιρισμούς για να δοθεί η απαραίτητη κίνηση και να πάρει μπρος η γεωργία και ο απαραίτητος αυτός πρωτογενής τομέας.
Θέλω, όμως, να επανέλθω στο θέμα της τροπολογίας που εισάγεται ως προς το αποκαλούμενο εργόσημο. Κατ’ αρχάς είναι γνωστό ότι προσφάτως αποτέλεσε εξαγγελία και του Πρωθυπουργού, μετά από απαίτηση όλων των αγροτών. Αρχικά, λοιπόν, η έκπληξή μου ήταν μεγάλη, μετά την τοποθέτηση των εκπροσώπων της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, η οποία, όμως, προϊόντος του χρόνου έγινε αγανάκτηση. Διότι επιμένουν να μην δίνουν τα εχέγγυα, να μην δίνουν την εξασφάλιση, να μην δίνουν τον τρόπο της κατοχύρωσης των εργατών γης αυτών των ανθρώπων, οι οποίοι ζουν σαν ποντίκια κυριολεκτικά, μέσα σε στάβλους και αχυρώνες. Αυτό είναι το πρώτο, το ανθρωπιστικό.
Παράλληλα, όμως, θα δοθεί η δυνατότητα και ο ΟΓΑ να αυξήσει τις ασφαλιστικές του εισφορές.
Τέλος, οι ίδιοι οι αγρότες θα μπορούν να επιμετρούν τα κοστολογημένα έξοδα των εργατών γης, για να μπορούν να τα συμπεριλαμβάνουν στις δηλώσεις τους και να έχουν τις απαραίτητες απαλλαγές.
Οφείλει, λοιπόν, η Νέα Δημοκρατία –και δεν ξέρω αν υπάρχουν κι άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης- να μας πει: Ποιοι θα καλλιεργήσουν και ποιοι θα συλλέξουν σταφύλια και βερίκοκα στην Κορινθία; Ποιοι θα συλλέξουν φράουλες στην Ηλεία; Ποιοι θα καλλιεργήσουν τα πορτοκάλια και τα κηπευτικά στην Αργολίδα και τη Λακωνία; Πώς θα συλλεγούν τα ροδάκινα στην Ημαθία, τα ακτινίδια και τα κεράσια στην Πέλλα και οι ελιές στη μισή, τουλάχιστον, Ελλάδα; Απαντήστε, λοιπόν, σ’ αυτό, κύριοι συνάδελφοι και μετά να έρχεστε και αν κουνάτε το χέρι επιδεικτικά εις βάρος μας.
Εμείς, θα φροντίσουμε τον αγροτικό συνεταιρισμό, θα δώσουμε την απαραίτητη ώθηση και με τις δημοκρατικές απαραίτητες λειτουργίες, που θα αποκαταστήσει μέχρι και τον τριτοβάθμιο βαθμό του εξ ιδίων, θα μπορέσουν να προχωρήσουν, για να θεμελιωθεί και ο πρωτογενής τομέας και να έχουμε την πολυπόθητη παραγωγική ανασυγκρότηση και στον συγκεκριμένο τομέα.
