Εκκλησιαστικά, ο όρος Επιτάφιος περιέγραφε αρχικά τη χρυσοκέντητη εικόνα που απεικονίζει τον Ιησού Χριστό μετά την Αποκαθήλωση, άλλες φορές μόνο Του και άλλες φορές μαζί με την Παναγία που θρηνεί, τον Ευαγγελιστή Ιωάννη που δεν έφυγε ποτέ από το πλευρό της Θεοτόκου, τον Ιωσήφ και τον Νικόδημο που Τον προετοιμάζουν για την Ταφή.
Σπανιότερα μπορούμε να δούμε σε χρυσοκέντητους Επιταφίους Ουράνιες Δυνάμεις (Αγγέλους, Τροχούς, Σεραφείμ και Χερουβείμ) να συμμετέχουν στον Θρήνο και τις Μυροφόρες.
Το χρυσοκέντητο μεταξωτό λειτουργικό ύφασμα που παραπάνω περιγράψαμε, μετά την Αποκαθήλωση τοποθετείται στο ειδικό ξυλόγλυπτο κουβούκλιο που αναπαριστά τον Τάφο του Χριστού. Ενώ λοιπόν αρχικά ο όρος Επιτάφιος αφορούσε μόνο την χρυσοκέντητη εικόνα, με τα χρόνια κατέληξε να χρησιμοποιείται και για το ξύλινο κουβούκλιο.
Η ζωή εν τάφω
κατετέθης, Χριστέ,
και αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο
συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σην.
Το χρυσοκέντητο μεταξωτό λειτουργικό ύφασμα που παραπάνω περιγράψαμε, μετά την Αποκαθήλωση τοποθετείται στο ειδικό ξυλόγλυπτο κουβούκλιο που αναπαριστά τον Τάφο του Χριστού. Ενώ λοιπόν αρχικά ο όρος Επιτάφιος αφορούσε μόνο την χρυσοκέντητη εικόνα, με τα χρόνια κατέληξε να χρησιμοποιείται και για το ξύλινο κουβούκλιο.