Α1.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Όταν οι δολοφόνοι του
Καλιγούλα τον έδιωξαν (από το Παλάτι), αποσύρθηκε σε μια θερινή κατοικία, που
ονομάζεται Ερμαίο. Λίγο αργότερα, τρομοκρατημένος από τα νέα της σφαγής,
σύρθηκε προς το λιακωτό που ήταν πολύ κοντά του και κρύφτηκε ανάμεσα στα
παραπετάσματα που κρεμόντουσαν στην πόρτα.
Κάποια μέρα ο Κάτωνας έφερε στη
Σύγκλητο ένα σύκο πρώιμο από την Καρχηδόνα και δείχνοντάς το στους Συγκλητικούς
είπε: «Σας ρωτώ (να μου πείτε), πότε νομίζετε πως το σύκο αυτό κόπηκε από το
δέντρο». Όταν όλοι απάντησαν πως ήταν φρέσκο, αυτός συνέχισε/είπε:
«Κι
όμως, μάθετε πως κόπηκε στην Καρχηδόνα πριν τρεις μέρες.
Όταν ο Καίσαρας άκουσε το
χαιρετισμό, είπε: «Στο σπίτι μου ακούω αρκετούς χαιρετισμούς σαν κι αυτόν».
Τότε το κοράκι θυμήθηκε τα λόγια του αφέντη του: «Κρίμα στον κόπο μου!». Ακούγοντας
αυτά τα λόγια ο Αύγουστος γέλασε και
αγόρασε το πουλί για τόσο μεγάλο ποσό
όσο δεν είχε δώσει για κανένα άλλο μέχρι τότε (για όσο
δεν είχε αγοράσει κανένα άλλο μέχρι τότε).
Β1α.
insidiatoribus: insidiatore,
cui: qua, caedis: caedium,
se: mihi,
quodam: quoddam, praecocem: praecocia,
patribus: partum, hanc: haec, sui: tui, nullam: nullius
Β1β.
propiorem / prope-propius-proxime
satius
Β2α.
Exclusus: excludunt, recesserat:
recedamus, exterritus: exterruisti, prorepsit: proreptum, abdidit: abderetis, attulit: afferre, ostendensque: ostenturusque/ ostensurusque, decerptam esse: decerpi,
dixit: dic, venit: veniendo
Β2β.
perdas, perderes, perditurus sis, perdideris, perdidisses
Γ1α.
Caligulae: ετερόπτωτος ονοματικός
προσδιορισμός, γενική αντικειμενική στο insidiatoribus
cui: δοτική προσωπική κτητική στο ρ. est
se: αντικείμενο στο abdidit (ευθεία αυτοπάθεια)
die: επιρρηματική αφαιρετική του χρόνου στο ρ. attulit
decerptam esse: ειδικό απρμφ., αντικ. στο putetis
ex arbore: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός στο decerptam esse· δηλώνει
χωρισμό/απομάκρυνση
recentem: κατηγορούμενο στο ενν. ficum μέσω του συνδετικού esse
salutatiōnum: ετερόπτωτος ονοματικός προσδιορισμός, γενική διαιρετική στο satis
corvo: δοτική προσωπική στην απρόσωπη έκφραση venit in mentem
quanti: γενική της αφηρημένης αξίας στο ρ. emerat
Γ1β.
a Catone allata est ficus
praecox
Γ1γ.
in curia (στα ση σε τόπο), ex-ab-de curia (απομάκρυνση από τόπο)
domum (κίνηση σε τόπο), domo (απομάκρυνση από τόπο)
Γ1δ.
Ad haec verba Augustus
risit?
Num ad haec verba Augustus
risit?
Nonne ad haec verba
Augustus risit?
Risitne ad haec verba Augustus?
Γ2α.
vela praetenta = vela quae praetenta erant
Ficum praecocem = ficum quae
praecox erat
Γ2β.
cui nomen est Hermaeum: δευτερεύουσα αναφορική πρόταση προσδιοριστική στο in diaetam
«quando hanc ficum decerptam esse putētis ex arbore»: δευτερεύουσα ονοματική πλάγια ερωτηματική πρόταση μερικής άγνοιας,
έμμεσο αντικείμενο στο ρ. interrogo
Cum omnes recentem esse dixissent: δευτερεύουσα επιρρηματική χρονική πρόταση σε θέση
επιρρηματικού προσδιορισμού του χρόνου στο ρ. inquit
quanti nullam adhuc
emerat: δευτερεύουσα
παραβολική πρόταση σε θέση β΄όρου σύγκρισης στο περιεχόμενο της κύριας πρότασης
που προηγείται (emitque avem tanti)
Γ2γ.
exclusus = postquam exlusus est· με οριστική επειδή το απαιτεί η σύνταξη του
χρονικού συνδέσμου postquam και το γεγονός ενδιαφέρει από χρονική μόνο άποψη
exterritus = cum exterritus esset
audita: επιρρηματική χρονική μτχ., αφαιρετική απόλυτη·
δηλώνει το προτερόχρονο σε σχέση με το προσδιοριζόμενο dixit· ανάλυση: Cum Caesar salutationem audivisset
