Το απόγευμα της Τρίτης 31 Μαΐου 2016 πραγματοποιήθηκε η υποδοχή του Ιερού Λειψάνου (Αφθάρτου Χειρός) της Αγίας Μαρίας Μαγδαληνής από την Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους στην πόλη του Άργους και συγκεκριμένα στον καθεδρικό ναό του Αγίου Πέτρου Άργους.
Το Ιερό Λείψανο μετέφεραν πατέρες της Ιεράς Μονής, ύστερα από ευλογία του Καθηγουμένου, Πανοσιολ. Αρχιμ. Ελισαίου, με επικεφαλής τον Ιερομόναχο π. Γερβάσιο. Το ιερό λείψανο υποδέχθηκε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος κι ο θεοφιλέστατος Επίσκοπος Επιδαύρου Καλλίνικος , παρουσία του Ιερού Κλήρου της πόλεως και πολλών πιστών από την ευρύτερη περιοχή του Άργους και του Ναυπλίου.
Παρόντες ήταν και οι εκπρόσωποι των τοπικών Αρχών, με επικεφαλής τον Δήμαρχο Άργους- Μυκηνών Δημήτρη Καμπόσο, η περιφερειακή σύμβουλος Ελ. Παναγιωτοπούλου, αντιδήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι και πολύς κόσμος.
Η υποδοχή του Ιερού Λειψάνου έγινε στην είσοδο της πόλης ,απ’ όπου και σχηματίστηκε λιτανευτική πομπή έως τον Ιερό Ναό.
Ακολούθησε ειδική δέηση, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Νεκταρίου , ο οποίος πριν το τέλος αναφέρθηκε στον βίο της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής και Ισαποστόλου, η οποία αποτέλεσε μάρτυρα της Αναστάσεως του Κυρίου. Τόνισε την ιστορική σημασία της έλευσης του Ιερού αυτού κειμηλίου στην Αργολίδα .
Ο Μητροπολίτης Αργολίδος ευχαρίστησε στο πρόσωπο των Αγιορειτών Πατέρων, τον Καθηγούμενο π. Ελισαίο για την ευλογία και την άδεια που έδωσε για την επίσκεψη του ιερού Λειψάνου στην Αργολίδα . Στην συνέχεια τελέστηκε Πανηγυρικός Εσπερινός.
Σύμφωνα με πρόγραμμα θα τελούνται καθημερινά Ιερές Ακολουθίες για την εξυπηρέτηση των προσκυνητών. Στο καθεδρικό ναό του Αγίου Πέτρου Άργους θα παραμείνει έως την Πέμπτη 2 Ιουνίου το απόγευμα.
Μονή Σίμωνος Πέτρας
Η Μονή Σίμωνος Πέτρας, λεγόμενη και Σιμωνόπετρα είναι 13η στην ιεραρχία των μονών του Αγίου Όρους. Βρίσκεται σε υψόμετρο 300 μέτρα από τη θάλασσα, πάνω σε βράχο από γρανίτη, που έχει βάθος 10 χλμ. μέσα στη γη και που φαντάζει σχεδόν να κρέμεται.
Η ίδρυσή της οφείλεται στον Όσιο Σίμωνα, που ασκήτεψε στα μέσα του 13ου αιώνα σε σπήλαιο κοντά στη μονή, ο οποίος σε όραμα διείδε τη μελλοντική της ανοικοδόμηση. Στην αρχή της άσκησής του, από τους πολλούς χρόνους, που έμεινε συνολικά μέσα στο στενό και υγρό σπήλαιο, άκουσε μία φωνή, που ήταν η φωνή της Παναγίας, για να κτίσει την μονή πάνω στον απέναντι κωνικό βράχο.
Στην αρχή δίστασε να το κάνει, αλλά στη συνέχεια, μετά και πάλι από το άκουσμα της φωνής της Παναγίας για δεύτερη και τρίτη φορά, που η φωνή της Θεοτόκου ήταν πιο επιτακτική, ξεκίνησε να κτίζει το μοναστήρι (το έτος 1257), το οποίο μετά από την υπόδειξη της Παναγίας ονομάστηκε Νέα Βηθλεέμ, προς τιμήν της Γεννήσεως του Χριστού, γι αυτό και εορτάζει στις 25 Δεκεμβρίου (με το παλαιό ημερολόγιο, όπως όλες οι μονές του Αγίου Όρους).
Είναι ένα από τα τολμηρότερα οικοδομήματα του μεσαίωνα, δηλαδή ένα επταώροφο πυργωτό οίκημα επί μεγάλης πυργωτής βάσης, όπου βγαίνοντας στον εξώστη νιώθεις κυριολεκτικά δέος. Κατά τα έτη 1365 - 1371 η μονή ανακαινίστηκε και επεκτάθηκε από τον Σέρβο ηγεμόνα των Σερρών Ιωάννη Ούγγλεση.
Το 1581 καταστράφηκε από πυρκαγιά στην οποία σκοτώθηκε μεγάλος αριθμός μοναχών. Τότε ο ηγούμενος της μονής, Ευγένιος, ταξίδεψε στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες για τη διενέργεια εράνου. Ο τότε ηγεμόνας της Βλαχίας Μιχαήλ ο Γενναίος ενδιαφέρθηκε για το μοναστήρι και του δώρισε σημαντική ακίνητη περιουσία, καθώς και τα ποσά για την ανοικοδόμηση της μονής. Η Μονή κάηκε συνολικά τρεις φορές. Τη σημερινή της μορφή την πήρε μετά την τελευταία μεγάλη πυρκαγιά του 1891.
Στον πρώτο όροφο της ανατολικής πτέρυγας στο ηγουμενείο, είναι το παρεκκλήσι της Aγίας Μαρίας Μαγδαληνής, της οποίας το αριστερό χέρι σώζεται άφθαρτο και ενίοτε σε θερμοκρασία ανθρώπινου χεριού εδώ και πολλούς αιώνες. Toν Νοέμβριο του έτους 1888 ο Kαθηγούμενος Aρχιμανδρίτης Nεόφυτος Mολάκας με συνοδεία τον Iερομόναχο Διονύσιο και τον μετέπειτα διάδοχό του στην ηγουμενεία Iεροδιάκονο Iωαννίκιο ταξίδεψαν για τη Pωσία για να συγκεντρώσουν βοήθεια για το Mοναστήρι. Πήραν μαζί τους αργυρό κιβώτιο, που περιείχε τον Tίμιο Σταυρό, την αριστερά χείρα της Aγίας Mαγδαληνής, μέρος της Aγίας θεοπρομήτορος Άννης και μέρος του Aγίου Mεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος.
Όταν στις 28 Μαΐου 1891 έφθασαν στο Pοστόβ, και ενώ την ίδια ημέρα θα αναχωρούσαν από την Oδησσό για το Άγιον Όρος, μετά μεγάλης λύπης έλαβαν, μέσω των Pώσων αδελφών του εκεί Mετοχίου της Mονής Aγίου Παντελεήμονος, τηλεγράφημα από τους πατέρες της Σιμωνόπετρας, που τους πληροφορούσε ότι κάηκε όλο το μοναστήρι. Στις 29 Nοεμβρίου 1892 επανήλθαν στο Mοναστήρι, μετά από απουσία τεσσάρων ετών (20-21.11.1888 έως 29.11.1892).
Η Μονή εορτάζει στις 25 Δεκεμβρίου, τη Γέννηση του Χριστού. Στις 28 Δεκεμβρίου γιορτή του κτίτορα Οσίου Σίμωνα. Επίσης εορτάζει στις 22 Ιουλίου, γιορτή της Αγίας Mαρίας Μαγδαληνής, η οποία τιμάται ως συνκτητόρισσα της Μονής.
Το Ιερό Λείψανο μετέφεραν πατέρες της Ιεράς Μονής, ύστερα από ευλογία του Καθηγουμένου, Πανοσιολ. Αρχιμ. Ελισαίου, με επικεφαλής τον Ιερομόναχο π. Γερβάσιο. Το ιερό λείψανο υποδέχθηκε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος κι ο θεοφιλέστατος Επίσκοπος Επιδαύρου Καλλίνικος , παρουσία του Ιερού Κλήρου της πόλεως και πολλών πιστών από την ευρύτερη περιοχή του Άργους και του Ναυπλίου.
Παρόντες ήταν και οι εκπρόσωποι των τοπικών Αρχών, με επικεφαλής τον Δήμαρχο Άργους- Μυκηνών Δημήτρη Καμπόσο, η περιφερειακή σύμβουλος Ελ. Παναγιωτοπούλου, αντιδήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι και πολύς κόσμος.
Η υποδοχή του Ιερού Λειψάνου έγινε στην είσοδο της πόλης ,απ’ όπου και σχηματίστηκε λιτανευτική πομπή έως τον Ιερό Ναό.
Ακολούθησε ειδική δέηση, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Νεκταρίου , ο οποίος πριν το τέλος αναφέρθηκε στον βίο της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής και Ισαποστόλου, η οποία αποτέλεσε μάρτυρα της Αναστάσεως του Κυρίου. Τόνισε την ιστορική σημασία της έλευσης του Ιερού αυτού κειμηλίου στην Αργολίδα .
Ο Μητροπολίτης Αργολίδος ευχαρίστησε στο πρόσωπο των Αγιορειτών Πατέρων, τον Καθηγούμενο π. Ελισαίο για την ευλογία και την άδεια που έδωσε για την επίσκεψη του ιερού Λειψάνου στην Αργολίδα . Στην συνέχεια τελέστηκε Πανηγυρικός Εσπερινός.
Σύμφωνα με πρόγραμμα θα τελούνται καθημερινά Ιερές Ακολουθίες για την εξυπηρέτηση των προσκυνητών. Στο καθεδρικό ναό του Αγίου Πέτρου Άργους θα παραμείνει έως την Πέμπτη 2 Ιουνίου το απόγευμα.
Μονή Σίμωνος Πέτρας
Η Μονή Σίμωνος Πέτρας, λεγόμενη και Σιμωνόπετρα είναι 13η στην ιεραρχία των μονών του Αγίου Όρους. Βρίσκεται σε υψόμετρο 300 μέτρα από τη θάλασσα, πάνω σε βράχο από γρανίτη, που έχει βάθος 10 χλμ. μέσα στη γη και που φαντάζει σχεδόν να κρέμεται.
Στην αρχή δίστασε να το κάνει, αλλά στη συνέχεια, μετά και πάλι από το άκουσμα της φωνής της Παναγίας για δεύτερη και τρίτη φορά, που η φωνή της Θεοτόκου ήταν πιο επιτακτική, ξεκίνησε να κτίζει το μοναστήρι (το έτος 1257), το οποίο μετά από την υπόδειξη της Παναγίας ονομάστηκε Νέα Βηθλεέμ, προς τιμήν της Γεννήσεως του Χριστού, γι αυτό και εορτάζει στις 25 Δεκεμβρίου (με το παλαιό ημερολόγιο, όπως όλες οι μονές του Αγίου Όρους).
Είναι ένα από τα τολμηρότερα οικοδομήματα του μεσαίωνα, δηλαδή ένα επταώροφο πυργωτό οίκημα επί μεγάλης πυργωτής βάσης, όπου βγαίνοντας στον εξώστη νιώθεις κυριολεκτικά δέος. Κατά τα έτη 1365 - 1371 η μονή ανακαινίστηκε και επεκτάθηκε από τον Σέρβο ηγεμόνα των Σερρών Ιωάννη Ούγγλεση.
Το 1581 καταστράφηκε από πυρκαγιά στην οποία σκοτώθηκε μεγάλος αριθμός μοναχών. Τότε ο ηγούμενος της μονής, Ευγένιος, ταξίδεψε στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες για τη διενέργεια εράνου. Ο τότε ηγεμόνας της Βλαχίας Μιχαήλ ο Γενναίος ενδιαφέρθηκε για το μοναστήρι και του δώρισε σημαντική ακίνητη περιουσία, καθώς και τα ποσά για την ανοικοδόμηση της μονής. Η Μονή κάηκε συνολικά τρεις φορές. Τη σημερινή της μορφή την πήρε μετά την τελευταία μεγάλη πυρκαγιά του 1891.
Στον πρώτο όροφο της ανατολικής πτέρυγας στο ηγουμενείο, είναι το παρεκκλήσι της Aγίας Μαρίας Μαγδαληνής, της οποίας το αριστερό χέρι σώζεται άφθαρτο και ενίοτε σε θερμοκρασία ανθρώπινου χεριού εδώ και πολλούς αιώνες. Toν Νοέμβριο του έτους 1888 ο Kαθηγούμενος Aρχιμανδρίτης Nεόφυτος Mολάκας με συνοδεία τον Iερομόναχο Διονύσιο και τον μετέπειτα διάδοχό του στην ηγουμενεία Iεροδιάκονο Iωαννίκιο ταξίδεψαν για τη Pωσία για να συγκεντρώσουν βοήθεια για το Mοναστήρι. Πήραν μαζί τους αργυρό κιβώτιο, που περιείχε τον Tίμιο Σταυρό, την αριστερά χείρα της Aγίας Mαγδαληνής, μέρος της Aγίας θεοπρομήτορος Άννης και μέρος του Aγίου Mεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος.
Όταν στις 28 Μαΐου 1891 έφθασαν στο Pοστόβ, και ενώ την ίδια ημέρα θα αναχωρούσαν από την Oδησσό για το Άγιον Όρος, μετά μεγάλης λύπης έλαβαν, μέσω των Pώσων αδελφών του εκεί Mετοχίου της Mονής Aγίου Παντελεήμονος, τηλεγράφημα από τους πατέρες της Σιμωνόπετρας, που τους πληροφορούσε ότι κάηκε όλο το μοναστήρι. Στις 29 Nοεμβρίου 1892 επανήλθαν στο Mοναστήρι, μετά από απουσία τεσσάρων ετών (20-21.11.1888 έως 29.11.1892).
Η Μονή εορτάζει στις 25 Δεκεμβρίου, τη Γέννηση του Χριστού. Στις 28 Δεκεμβρίου γιορτή του κτίτορα Οσίου Σίμωνα. Επίσης εορτάζει στις 22 Ιουλίου, γιορτή της Αγίας Mαρίας Μαγδαληνής, η οποία τιμάται ως συνκτητόρισσα της Μονής.