Μια νέα ενδιαφέρουσα ανατροπή και προσέγγιση σχετικά με τις επιδράσεις της κλιματικής αλλαγής, φέρνει στην επιφάνεια μια νέα μελέτη του Χάρβαρντ, στην οποία επισημαίνεται πως, καθώς οι πάγοι λιώνουν, η περιστροφή της Γης επιβραδύνεται, κάτι που κάνει τις μέρες να διαρκούν λίγο περισσότερο.
Σύμφωνα με το συμπέρασμα της μελέτης, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Science Advances», η απλουστευμένη εξήγηση της εκδοχής των συγγραφέων αναφέρει πως οι παγετώνες συρρικνώνονται επηρεάζοντας τόσο την κλίση του άξονα όσο και του ρυθμού περιστροφής της Γης, εξαιτίας της ανακατανομής του νερού που ήταν πάγος.
Καθώς το νερό μετατοπίζεται από τους πόλους προς τον ισημερινό, το μεσαίο τμήμα του πλανήτη μας γίνεται όλο και πιο μεγάλο. Αυτό το πλεόνασμα στην περίμετρο της Γης προκαλεί ένα «φρενάρισμα».
Οι συγγραφείς υπολογίζουν ότι κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα, η διάρκεια μιας ημέρας στη Γη έχει μεγαλώσει κατά ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου και ότι θα μπορούσε να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο και πιο συγκεκριμένα κατά πέντε χιλιοστά του δευτερολέπτου έως το 2100. Αυτός ο χρόνος έρχεται να προστεθεί στο μεγάλωμα της διάρκεια που προκαλούν ούτως ή άλλως αρκετοί άλλοι παράγοντες όπως η βαρυτική έλξη της «πάλης» ανάμεσα στη Γη και τη Σελήνη, καθώς και αλλαγές στον ρυθμό περιστροφής του πυρήνα της Γης.
Μεταβλητές...
Στην μεταβολές του πλανήτη, προσμετράται και η πρόσφατη αλλαγή του περασμένου Ιουνίου, όταν ο χρόνος έκανε... άλμα στα 61 δευτερόλεπτα! Κατά καιρούς, ένα εμβόλιμο δευτερόλεπτο προστίθεται στον επίσημο παγκόσμιο συγχρονισμένο χρόνο (UTC). Από το 1972, όταν και ξεκίνησε η εισαγωγή αυτών των εμβόλιμων δευτερολέπτων, έως σήμερα έχουν προστεθεί συνολικά 26 τέτοια δευτερόλεπτα..
Το επιπλέον δευτερόλεπτο προστίθεται κατά το τελευταίο λεπτό της τελευταίας μέρας του Ιουνίου ή του Δεκεμβρίου ενός έτους, και μεταξύ των δευτερολέπτων 23:59:59 και 00:00:00 παρεμβάλλεται το εμβόλιμο δευτερόλεπτο 23:59:60.
Ο χρόνος στη Γη μετράται με ατομικά ρολόγια, τα οποία είναι εξαιρετικά πιο ακριβή από τον αστρονομικό χρόνο της περιφοράς ή περιστροφής των ουράνιων σωμάτων.
Για τη μέτρηση του διεθνούς ατομικού χρόνου (TAI) συνεργάζονται εκατοντάδες τέτοια ρολόγια διάσπαρτα σε όλο τον κόσμο, τα οποία μετράνε τις διασπάσεις του χημικού στοιχείου καισίου, με ακρίβεια ενός δεκάτου του δισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου. Με τέτοια ακρίβεια, τα ατομικά ρολόγια «χάνουν» μόνο ένα δευτερόλεπτο κάθε 300 εκατομμύρια χρόνια. Η περιστροφή της Γης όμως γύρω από τον άξονά της, επηρεάζεται από ένα πλήθος εξωτερικών παραγόντων συν το γεγονός πως η ταχύτητα περιστροφής της μειώνεται με το χρόνο, αν και με εξαιρετικά αργό ρυθμό.
Σύμφωνα με το συμπέρασμα της μελέτης, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Science Advances», η απλουστευμένη εξήγηση της εκδοχής των συγγραφέων αναφέρει πως οι παγετώνες συρρικνώνονται επηρεάζοντας τόσο την κλίση του άξονα όσο και του ρυθμού περιστροφής της Γης, εξαιτίας της ανακατανομής του νερού που ήταν πάγος.
Καθώς το νερό μετατοπίζεται από τους πόλους προς τον ισημερινό, το μεσαίο τμήμα του πλανήτη μας γίνεται όλο και πιο μεγάλο. Αυτό το πλεόνασμα στην περίμετρο της Γης προκαλεί ένα «φρενάρισμα».
Οι συγγραφείς υπολογίζουν ότι κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα, η διάρκεια μιας ημέρας στη Γη έχει μεγαλώσει κατά ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου και ότι θα μπορούσε να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο και πιο συγκεκριμένα κατά πέντε χιλιοστά του δευτερολέπτου έως το 2100. Αυτός ο χρόνος έρχεται να προστεθεί στο μεγάλωμα της διάρκεια που προκαλούν ούτως ή άλλως αρκετοί άλλοι παράγοντες όπως η βαρυτική έλξη της «πάλης» ανάμεσα στη Γη και τη Σελήνη, καθώς και αλλαγές στον ρυθμό περιστροφής του πυρήνα της Γης.
Μεταβλητές...
Στην μεταβολές του πλανήτη, προσμετράται και η πρόσφατη αλλαγή του περασμένου Ιουνίου, όταν ο χρόνος έκανε... άλμα στα 61 δευτερόλεπτα! Κατά καιρούς, ένα εμβόλιμο δευτερόλεπτο προστίθεται στον επίσημο παγκόσμιο συγχρονισμένο χρόνο (UTC). Από το 1972, όταν και ξεκίνησε η εισαγωγή αυτών των εμβόλιμων δευτερολέπτων, έως σήμερα έχουν προστεθεί συνολικά 26 τέτοια δευτερόλεπτα..
Το επιπλέον δευτερόλεπτο προστίθεται κατά το τελευταίο λεπτό της τελευταίας μέρας του Ιουνίου ή του Δεκεμβρίου ενός έτους, και μεταξύ των δευτερολέπτων 23:59:59 και 00:00:00 παρεμβάλλεται το εμβόλιμο δευτερόλεπτο 23:59:60.
Ο χρόνος στη Γη μετράται με ατομικά ρολόγια, τα οποία είναι εξαιρετικά πιο ακριβή από τον αστρονομικό χρόνο της περιφοράς ή περιστροφής των ουράνιων σωμάτων.
Για τη μέτρηση του διεθνούς ατομικού χρόνου (TAI) συνεργάζονται εκατοντάδες τέτοια ρολόγια διάσπαρτα σε όλο τον κόσμο, τα οποία μετράνε τις διασπάσεις του χημικού στοιχείου καισίου, με ακρίβεια ενός δεκάτου του δισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου. Με τέτοια ακρίβεια, τα ατομικά ρολόγια «χάνουν» μόνο ένα δευτερόλεπτο κάθε 300 εκατομμύρια χρόνια. Η περιστροφή της Γης όμως γύρω από τον άξονά της, επηρεάζεται από ένα πλήθος εξωτερικών παραγόντων συν το γεγονός πως η ταχύτητα περιστροφής της μειώνεται με το χρόνο, αν και με εξαιρετικά αργό ρυθμό.