Η δύναμη του κινηματογράφου στην διεθνή καταξίωση του Ναυπλίου ως τουριστικός προορισμός

 Τη δύναμη του κινηματογράφου σε θέματα τουριστικής προβολής την είχε εντοπίσει αρκετά χρόνια πριν ο Έλληνας σκηνοθέτης Γιώργος Σκαλενάκης που πέθανε το 2014 σε ηλικία 88 ετών , όταν είχε προτείνει το 1968 σε ομάδα σουηδών παραγωγών κινηματογράφου να γυρίσουν μια ταινία με θέμα την Ελλάδα, η οποία θα ήταν γεμάτη από καλοκαιρινά τοπία της χώρας μας.

Βασικά συστατικά της θα ήταν ήλιος, θάλασσα, υπέροχη ελληνική μουσική, ανάλαφρη ατμόσφαιρα, όμορφα και χαρούμενα πρόσωπα. Οι σουηδοί πείστηκαν από την πρόταση του Σκαλενάκη και κάπως έτσι γεννήθηκε η ταινία «Επιχείριση Απόλλων», σε σκηνοθεσία του ίδιου και σενάριο των Γιάννη Τζιώτη και Volodja Semitjov. Στη δημιουργία της είχαν συμπράξει η Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης και οι σουηδικές κινηματογραφικές εταιρείες Film AB TVS και Inge Ivarson Filmproductions, οι οποίες βοήθησαν αργότερα και στη διεθνή πορεία της ταινίας. Τα δικαιώματα της ταινίας έχει σήμερα η Καραγιάννης Καρατζόπουλος.

Η διεθνής καταξίωση του Ναυπλίου ως τουριστικός προορισμός

Η ταινία γυρίστηκε κατά μεγάλο μέρος στο Ναύπλιο και στις μαγευτικές παραλίες του. Μάλιστα, η διεθνής επιτυχία της ταινίας έκανε γνωστό το Ναύπλιο σε όλο τον κόσμο και τα χρόνια που ακολούθησαν η  αργολική πρωτεύουσα αποτελούσε - και εξακολουθεί να αποτελεί – έναν από τους πλέον δημοφιλείς προορισμούς των ξένων τουριστών που έρχονταν στην Ελλάδα. Για την επιτυχία μιας ταινίας όμως δεν αρκούν τα υπέροχα τοπία, αλλά απαιτούνται και οι ανάλογοι πρωταγωνιστές. Η ταινία «Επιχείριση Απόλλων» είχε την τύχη να περιλαμβάνει στο καστ της σημαντικούς ηθοποιούς, ωστόσο καταλυτική ήταν η παρουσία της εκθαμβωτικής Έλενας Ναθαναήλ και του γερμανού ηθοποιού Thomas Fritsch, ο οποίος αποτέλεσε μια ευχάριστη παρουσία τόσο ως εμφάνιση, όσο και ως κινηματογραφικός χαρακτήρας. Για την Έλενα Ναθαναήλ δεν χρειάζεται να πει κανείς πολλά, αφού η παρουσία της χωρίς να εντυπωσιάζει ερμηνευτικά, είναι κυριολεκτικά μαγευτική, κυρίως λόγο της εξωτικής ομορφιάς της, που αποτυπώνεται με δύο υπέροχα μάτια που καθηλώνουν. Σκεφθείτε τώρα όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με ένα ακόμα ατού, την υπέροχη μουσική και έχετε όλο το συνδυασμό της επιτυχίας. Η ταινία είναι πλημμυρισμένη από την μοναδική μουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου, η οποία κατακλύζει την οθόνη, δημιουργώντας υπέροχα συναισθήματα γεμάτα Ελλάδα. Ο ίδιος ο Γιάννης Μαρκόπουλος τραγουδάει με τον δικό του μοναδικό τρόπο τα «Ζαβαρακατρανέμια», ενώ το τραγούδι της εκδρομής είναι του Βαγγέλη Παπαθανασίου, σε στίχους Γ. Στεφάνου. Αναμφίβολα πρόκειται για μουσικούς συνδυασμούς ανεπανάληπτους. Τους δύο παραπάνω ηθοποιούς συνέδραμαν και άλλοι σπουδαίοι Έλληνες ηθοποιοί, όπως ο Αθηνόδωρος Προύσαλης, ο Χρήστος Τσαγανέας, ο Γιώργος Μεσσάλας, ο Ζαννίνο κ.α.

Ο «μάγος» της φωτογραφίας Τόνι Φόρσμπεργκ

Η υπόθεση της ταινίας δεν είχε κάποια εξαιρετική πλοκή, αλλά σαφώς δεν ήταν αυτός ο στόχος της: Ένας νεαρός Γερμανός πρίγκιπας που επισκέπτεται την Ελλάδα, ο Ίαν (Thomas Fritsch), ερωτεύεται μία Ελληνίδα ξεναγό (Έλενα Ναναθαήλ) και το σκάει από την θαλαμηγό του, για να μπορέσει να ζήσει ελεύθερος τον έρωτά του, έστω και για δυο μέρες. Κατά τη διάρκεια της περιήγησής του ζει ονειρικές στιγμές με την κοπέλα που ερωτεύθηκε, αλλά και καταστάσεις καθαρά...ελληνικές, όπως έναν παραδοσιακό ελληνικό γάμο και όλα τα...συναφή του. Οι χορογραφίες ήταν του Γιώργου Εμρίζα, η σκηνογραφία του Διονύση Φωτόπουλου, το μοντάζ του Γεράσιμου Παπαδάτου και η υπέροχη φωτογραφία (απίστευτα ηλιοβασιλέματα, θαλασσινά τοπία, εικόνες απο την αρχαία Επίδαυρο και το Ναύπλιο) του γερμανού Τόνι Φόρσμπεργκ. Η ταινία «Επιχείριση Απόλλων» κυκλοφόρησε στην Αγγλία και στις Ηνωμένες Πολιτείες με τον τίτλο "Apollo Goes on Holiday", ενώ στην Γαλλία είχε τον τίτλο "Apollo part en vacances". Στην πρώτη προβολή της σε Αθήνα-Πειραιά, έκοψε 316.511 εισιτήρια.

Ο Thomas Fritsch όπως είναι σήμερα

Ο Thomas Fritsch μιλά για την Έλενα Ναθαναήλ

Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας αναπτύχθηκε μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών μια αμοιβαία εκτίμηση, η οποία εξελίχθηκε σε έναν μεγάλο έρωτα, που κράτησε όμως πολύ λίγο. Δεν είχε ποτέ επιβεβαιωθεί κάτι τέτοιο βέβαια, απλά ακούγονταν ως φήμη για πάρα πολλά χρόνια. Μέχρι που ήρθε η αποκάλυψη απο τον ίδιο τον Thomas Fritsch, δυστυχώς με τη χειρότερη αφορμή, τον θάνατο της Έλενας Ναθαναήλ, στις 4 Μαρτίου του 2008. Ο γερμανός ηθοποιός έδωσε τότε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο περιοδικό «Λοιπόν», από το Μόναχο, στο οποίο διαμένει εδώ και χρόνια. Ο ίδιος δήλωσε συγκλονισμένος από τον θάνατο της Ναθαναήλ, έστω κι αν είχε να την δει πολλά χρόνια. Σε εκείνη τη συνέντευξη, είχε πει μεταξύ άλλων τα εξής: «Έχω λυπηθεί πάρα πολύ με την απώλειά της. Για μένα η Έλενα σήμαινε πολλά και ας είχα να τη δω πολλά χρόνια. Από την πρώτη στιγμή που τη συνάντησα εντυπωσιάστηκα από τα μακριά βελούδινα μαύρα μαλλιά της, το μαύρο σαν κάρβουνο βλέμμα της. Για μας τους Γερμανούς το πρότυπο της μελαχρινής καλλονής είναι το ιδανικό, γιατί είναι σπάνιο. Είχα δει την Έλενα σε μια ταινία που είχε κάνει στη Γερμανία πριν από το Επιχείρηση Απόλλων, όμως την πρωτοσυνάντησα στα γυρίσματα. Ήταν το παρθενικό μου ταξίδι στη χώρα σας και είχα την τύχη να είναι από τους πρώτους ανθρώπους που γνώρισα. Προερχόταν από εξαιρετική οικογένεια και είχε ευγενή ανατροφή. Όμως, πέρα από την άψογη συμπεριφορά και τον επαγγελματισμό της, ήταν πολύ ζεστή και φιλική μαζί μου. Μου μάθαινε ελληνικά, μου έδειχνε πράγματα που όφειλα να ξέρω και με καθοδηγούσε. Ήταν ο άνθρωπος που με πήρε από το χέρι και με έκανε να αγαπήσω την Ελλάδα».