Από την περίοδο της αντιπολίτευσης ακόμα, και μέχρι σήμερα, στις παρεμβάσεις του Αλ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ υπήρχαν πάντα τα... «μπαλκόνια» και τα «σαλόνια»: Υπήρχαν οι παρεμβάσεις για τη χειραγώγηση του λαού και υπήρχαν και τα απανωτά διαπιστευτήρια απέναντι στο κεφάλαιο.
Έτσι και τώρα, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση λανσάρει τα παραμύθια περί «δίκαιης ανάπτυξης» και «προστασίας της εργασίας», η ομιλία του Αλ. Τσίπρα μπροστά στους εκπροσώπους των εφοπλιστών και των άλλων τμημάτων του κεφαλαίου, που συμμετείχαν στη ναυτιλιακή έκθεση «Ποσειδώνια 2016», ήρθε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους...
Αφού υποκλίθηκε στη «διορατικότητα», στην «πρωτοπορία» και τα «οράματα» των εφοπλιστών, ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε και το δικό του «όραμα»: «Το μοντέλο με το οποίο αναπτύσσεται η ελληνική ναυτιλία μπορεί να αποτελέσει θετικό παράδειγμα στην εκπόνηση του νέου αναπτυξιακού υποδείγματος», ανέφερε χαρακτηριστικά...
«Μοντέλο» της... «δίκαιης ανάπτυξης» που ευαγγελίζεται, δηλαδή, είναι τα αμύθητα κέρδη των εφοπλιστών, οι δεκάδες προκλητικές φοροαπαλλαγές τους, η ανεργία που μαστίζει τους ναυτεργάτες, η μαύρη εργασία στα ποντοπόρα πλοία, τα απλησίαστα για το λαό εισιτήρια της ακτοπλοΐας, τα νησιά που μένουν χωρίς ακτοπλοϊκή σύνδεση ανάλογα με τα συμφέροντα των «οραματιστών» εφοπλιστών κ.ο.κ...
Το «θετικό παράδειγμα» όμως της ναυτιλίας, όπως και η άλλη «ατμομηχανή της ανάπτυξης», ο τουρισμός, επιβεβαιώνουν ότι ο λαός δεν έχει να περιμένει τίποτα από την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου!
Έγνοια της κυβέρνησης τόσο στα αντιλαϊκά παζάρια με τους «θεσμούς», όσο και στην «εκπόνηση του νέου αναπτυξιακού υποδείγματος», δεν είναι τα δικαιώματα και οι ανάγκες του λαού, αλλά η διασφάλιση μεγαλύτερων περιθωρίων κρατικής στήριξης των επενδύσεων και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.
Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, ο Αλ. Τσίπρας «διαφήμισε» στους εφοπλιστές την «επίμονη διαπραγμάτευση» και τη συμφωνία με τους «εταίρους» για τη «βιωσιμότητα» του κρατικού χρέους, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι μέσα από αυτήν τη διαδικασία «θα προκύψουν πόροι για διαρθρωτικές επενδύσεις, ώστε να συγκλίνουμε με τον ανεπτυγμένο βιομηχανικά Βορρά».
Στο ίδιο μήκος κύματος, οι συνεχείς αναφορές του στην «ανταγωνιστικότητα», στην «εξωστρέφεια» και τα «συγκριτικά πλεονεκτήματα», επιβεβαιώνουν ότι η όποια καπιταλιστική ανάκαμψη θα πατήσει πάνω στο παραπέρα τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, στην ανάπτυξη τομέων και κλάδων με βάση το πού προσδοκά μεγαλύτερα κέρδη το κεφάλαιο και όχι φυσικά με βάση τις λαϊκές ανάγκες.
«Διαφημίζοντας», άλλωστε, το «οικονομικό περιβάλλον» που διαμορφώνουν για το κεφάλαιο οι «μεταρρυθμίσεις» της κυβέρνησης οι οποίες τσακίζουν παραπέρα το λαό, ο Αλ. Τσίπρας ανέφερε ότι «νιώθουμε την ανάγκη να πείσουμε τους Έλληνες εφοπλιστές να μας εμπιστευτούν. Ότι καταβάλλουμε προσπάθειες να μεταρρυθμίσουμε την ελληνική οικονομία. Να δημιουργήσουμε ένα οικονομικό περιβάλλον, το οποίο παρέχει αξία στο εθνικό συγκριτικό πλεονέκτημα»...
Και αλήθεια, οι εφοπλιστές είναι μάλλον... «πεισμένοι» για τις «προσπάθειες» της κυβέρνησης. Χαρακτηριστικό είναι ότι την ίδια ώρα που η κυβέρνηση με τα τελευταία νομοσχέδια απογείωνε παραπέρα τη φοροληστεία σε βάρος του λαού, όχι μόνο διατηρούσε στο ακέραιο τις δεκάδες φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών, αλλά δεχόταν και τα συγχαρητήρια της Ένωσης τους, γιατί, στο πλαίσιο των παζαριών και των ανταγωνισμών στην ΕΕ, «με συνέπεια αιτιολόγησε και παρέσχε ισχυρά νομικά στοιχεία σχετικά με τη νομιμότητα του ελληνικού φορολογικού συστήματος της ναυτιλίας»!
Η ομιλία του Αλ. Τσίπρα στους εφοπλιστές, όμως, έχει σημασία και για έναν άλλο λόγο: Οι ύμνοι στο «μοντέλο ανάπτυξής» τους, με τη μαύρη εργασία και την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία για το τι είδους... «προστασία της εργασίας» απεργάζεται η κυβέρνηση, ενόψει και της δεύτερης «αξιολόγησης» του μνημονίου, στην οποία εντάσσονται τα νέα χτυπήματα στα Εργασιακά.
Κόντρα, λοιπόν, στα διάφορα «αφηγήματα» περί «κοινωνικής δικαιοσύνης» και «κόκκινων γραμμών» που επιστρατεύει η κυβέρνηση, χρήσιμο είναι για τους εργαζόμενους να κρατούν κατά νου τα διαπιστευτήριά της στο κεφάλαιο, εκεί που πέφτουν δηλαδή οι μάσκες για την αντιλαϊκή επίθεση διαρκείας...
Τ.Ε ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ ΤΟΥ Κ.Κ.Ε
Έτσι και τώρα, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση λανσάρει τα παραμύθια περί «δίκαιης ανάπτυξης» και «προστασίας της εργασίας», η ομιλία του Αλ. Τσίπρα μπροστά στους εκπροσώπους των εφοπλιστών και των άλλων τμημάτων του κεφαλαίου, που συμμετείχαν στη ναυτιλιακή έκθεση «Ποσειδώνια 2016», ήρθε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους...
Αφού υποκλίθηκε στη «διορατικότητα», στην «πρωτοπορία» και τα «οράματα» των εφοπλιστών, ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε και το δικό του «όραμα»: «Το μοντέλο με το οποίο αναπτύσσεται η ελληνική ναυτιλία μπορεί να αποτελέσει θετικό παράδειγμα στην εκπόνηση του νέου αναπτυξιακού υποδείγματος», ανέφερε χαρακτηριστικά...
«Μοντέλο» της... «δίκαιης ανάπτυξης» που ευαγγελίζεται, δηλαδή, είναι τα αμύθητα κέρδη των εφοπλιστών, οι δεκάδες προκλητικές φοροαπαλλαγές τους, η ανεργία που μαστίζει τους ναυτεργάτες, η μαύρη εργασία στα ποντοπόρα πλοία, τα απλησίαστα για το λαό εισιτήρια της ακτοπλοΐας, τα νησιά που μένουν χωρίς ακτοπλοϊκή σύνδεση ανάλογα με τα συμφέροντα των «οραματιστών» εφοπλιστών κ.ο.κ...
Το «θετικό παράδειγμα» όμως της ναυτιλίας, όπως και η άλλη «ατμομηχανή της ανάπτυξης», ο τουρισμός, επιβεβαιώνουν ότι ο λαός δεν έχει να περιμένει τίποτα από την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου!
Έγνοια της κυβέρνησης τόσο στα αντιλαϊκά παζάρια με τους «θεσμούς», όσο και στην «εκπόνηση του νέου αναπτυξιακού υποδείγματος», δεν είναι τα δικαιώματα και οι ανάγκες του λαού, αλλά η διασφάλιση μεγαλύτερων περιθωρίων κρατικής στήριξης των επενδύσεων και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.
Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, ο Αλ. Τσίπρας «διαφήμισε» στους εφοπλιστές την «επίμονη διαπραγμάτευση» και τη συμφωνία με τους «εταίρους» για τη «βιωσιμότητα» του κρατικού χρέους, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι μέσα από αυτήν τη διαδικασία «θα προκύψουν πόροι για διαρθρωτικές επενδύσεις, ώστε να συγκλίνουμε με τον ανεπτυγμένο βιομηχανικά Βορρά».
Στο ίδιο μήκος κύματος, οι συνεχείς αναφορές του στην «ανταγωνιστικότητα», στην «εξωστρέφεια» και τα «συγκριτικά πλεονεκτήματα», επιβεβαιώνουν ότι η όποια καπιταλιστική ανάκαμψη θα πατήσει πάνω στο παραπέρα τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, στην ανάπτυξη τομέων και κλάδων με βάση το πού προσδοκά μεγαλύτερα κέρδη το κεφάλαιο και όχι φυσικά με βάση τις λαϊκές ανάγκες.
«Διαφημίζοντας», άλλωστε, το «οικονομικό περιβάλλον» που διαμορφώνουν για το κεφάλαιο οι «μεταρρυθμίσεις» της κυβέρνησης οι οποίες τσακίζουν παραπέρα το λαό, ο Αλ. Τσίπρας ανέφερε ότι «νιώθουμε την ανάγκη να πείσουμε τους Έλληνες εφοπλιστές να μας εμπιστευτούν. Ότι καταβάλλουμε προσπάθειες να μεταρρυθμίσουμε την ελληνική οικονομία. Να δημιουργήσουμε ένα οικονομικό περιβάλλον, το οποίο παρέχει αξία στο εθνικό συγκριτικό πλεονέκτημα»...
Και αλήθεια, οι εφοπλιστές είναι μάλλον... «πεισμένοι» για τις «προσπάθειες» της κυβέρνησης. Χαρακτηριστικό είναι ότι την ίδια ώρα που η κυβέρνηση με τα τελευταία νομοσχέδια απογείωνε παραπέρα τη φοροληστεία σε βάρος του λαού, όχι μόνο διατηρούσε στο ακέραιο τις δεκάδες φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών, αλλά δεχόταν και τα συγχαρητήρια της Ένωσης τους, γιατί, στο πλαίσιο των παζαριών και των ανταγωνισμών στην ΕΕ, «με συνέπεια αιτιολόγησε και παρέσχε ισχυρά νομικά στοιχεία σχετικά με τη νομιμότητα του ελληνικού φορολογικού συστήματος της ναυτιλίας»!
Η ομιλία του Αλ. Τσίπρα στους εφοπλιστές, όμως, έχει σημασία και για έναν άλλο λόγο: Οι ύμνοι στο «μοντέλο ανάπτυξής» τους, με τη μαύρη εργασία και την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία για το τι είδους... «προστασία της εργασίας» απεργάζεται η κυβέρνηση, ενόψει και της δεύτερης «αξιολόγησης» του μνημονίου, στην οποία εντάσσονται τα νέα χτυπήματα στα Εργασιακά.
Κόντρα, λοιπόν, στα διάφορα «αφηγήματα» περί «κοινωνικής δικαιοσύνης» και «κόκκινων γραμμών» που επιστρατεύει η κυβέρνηση, χρήσιμο είναι για τους εργαζόμενους να κρατούν κατά νου τα διαπιστευτήριά της στο κεφάλαιο, εκεί που πέφτουν δηλαδή οι μάσκες για την αντιλαϊκή επίθεση διαρκείας...
Τ.Ε ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ ΤΟΥ Κ.Κ.Ε