Η Λέρνη είναι αρχαία παραθαλάσσια τοποθεσία της Αργολίδας, περίπου 7 χιλιόμετρα νότια του Άργους, στη θέση του σημερινού οικισμού Μύλοι, στις ανατολικές υπώρειες του όρους Ποντίνου.
Ήταν φημισμένη στην αρχαιότητα για τα άφθονα νερά της, τα οποία τροφοδοτούν την αργολική πεδιάδα ακόμη και σήμερα. Η Λέρνη αναφέρεται άλλοτε ως ποταμός, άλλοτε ως πηγή και άλλοτε ως λίμνη (και συνεκδοχικά ως πεδιάδα) και έδωσε την ονομασία της σε ολόκληρη την περιοχή.
Από τα άφθονα νερά της, καθώς και άλλων παρακείμενων πηγών όπως του Αμφιαράου σχηματίζονταν κατά την αρχαιότητα πολλά τέλματα από τα οποία και γεννήθηκε ο μύθος της Λερναίας Ύδρας, αλληγορικά ως πρώτη προσπάθεια αποξήρανσης ελών στον ελλαδικό χώρο από τους μυθικούς κατοίκους, προσωποποιούμενοι στη μορφή του Ηρακλή.
Επίσης στον ίδιο χώρο ήταν και η λίμνη Αλκυονία, την οποία θεωρούσαν απύθμενη (το ίδιο πιστεύουν μέχρι σήμερα οι κάτοικοι της περιοχής) και είσοδο του Κάτω Κόσμου. Από αυτήν, σύμφωνα με την μυθολογία, κατέβηκε ο Διόνυσος στον Άδη για να φέρει τη Σεμέλη.
Εδώ, επίσης κατά τη μυθολογία, ζούσε και η Λερναία Ύδρα (το τερατόμορφο μυθικό έλος) που με πυρκαγιές και επιχωματώσεις "σκότωσε" ο Ηρακλής αλληγορικά και αποξήρανε τη περιοχή, στον δεύτερο από τους άθλους του.
