ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΕΣΤΙΑΣΗΣ
ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ
ΕΙΔΗ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ
ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ
ΕΜΠΟΡΙΟ ΦΡΟΥΤΩΝ - ΛΑΧΑΝΙΚΩΝ
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Τρίτη 26 Ιουλίου 2016

Πρωτοβουλία Κωστούρου για την αποκατάσταση της Μόνη Αγίου Δημητρίου Αυγού από την φωτιά

ΑΡΓΟΛΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ | 2:10:00 μ.μ. | |
Πρωτοβουλία Κωστούρου για την αποκατάσταση της Μόνη Αγίου Δημητρίου Αυγού από την φωτιά
  Αυτοψία στην Μονή Αγίου Δημητρίου (Αυγού), όπου ξέσπασε φωτιά προ ημερών, πραγματοποίησε ο Δήμαρχος Ναυπλιέων Δημήτρης Κωστούρος, μαζί με τον διευθυντή των τεχνικών υπηρεσιών του Δήμου.

Σύμφωνα με πληροφορίες ο Δήμαρχος Ναυπλιέων ενδιαφέρθηκε προσωπικά για την Μονή και τις μεγάλες φθορές που υπέστη ο ναός του Αγίου Δημητρίου από την φωτιά, ενώ σε συνεργασία με τον Δημαρχος Ερμιονίδας Δημήτρη Σφυρή την τεχνική υπηρεσία του Δήμου Ναυπλιέων και την αρχαιολογία, υπάρχει η βούληση για εκπόνηση μελέτης αποκατάστασης των πραγματικά μεγάλων φθορών καθώς από την πυρκαγιά έχει καταστραφεί εξ ολοκλήρου η στέγη του ναού,  ενώ πολύ σοβαρές ζημιές έχουν υποστεί οι αγιογραφίες .

Η μονή Αγίου Δημητρίου Αυγού είναι χτισμένη στην απότομη χαράδρα του Ράδου. Πρόκειται για τριώροφο μοναστικό σύμπλεγμα αποτελούμενο από κελλιά και χώρους που πλαισιώνουν το καθολικό και είναι προσαρμοσμένο στις κοιλότητες του απότομου φυσικού βράχου που δεσπόζει της κοιλάδας.

Το δισυπόστατο καθολικό βρίσκεται στον δεύτερο όροφο αποτελείται από δυο ναούς: το ναό των Αγίων Θεοδώρων που είναι σταυρεπίστεγος και το ναό του Αγίου Δημητρίου που καλύπτεται με σταυροθόλιο.

Η ίδρυση της μονής τοποθετείται στον 11ο αιώνα, ενώ ο τελικός φρουριακός χαρακτήρας της μονής πρέπει να διαμορφώθηκε στις πρώτες δεκαετίες του 16ου αιώνα, όταν η περιοχή αποτελούσε φέουδο των Παλαιολόγων. Στο εσωτερικό σώζονται σπαράγματα τοιχογραφιών. 

Στο φυσικό σπήλαιο πάνω από το συγκρότημα της μονής έχει διαμορφωθεί το παρεκκλήσιο της Μεταμόρφωσης που φέρει δυο στρώματα τοιχογραφιών, εκ των οποίων το παλαιότερο τοποθετείται στο 13ο αιώνα. 

Η ενιαία οργάνωση καθολικού και προσκτισμάτων, τα στενά παράθυρα, το δαιδαλώδες εσωτερικό και οι καταχύστρες πάνω από την είσοδο τονίζουν το φρουριακό χαρακτήρα του μοναστηριού. Η μονή φαίνεται ότι γνώρισε ιδιαίτερη ακμή κατά το 17ο αιώνα. 

Γύρω από το κυρίως συγκρότημα της μονής σώζονται πολλά κτίσματα σχετιζόμενα με τη λειτουργία της κατά την εποχή ακμής της. Έτσι μπορεί κανείς να δει στα γύρω πλατώματα αλώνια, κτίρια αποθηκών και ξενώνων, ενώ αναφέρεται και ύπαρξη νερόμυλου. Η παρακμή της μονής ξεκίνησε μετά τον εμπρησμό της από τον Ιμπραήμ τον Ιούνιο του 1825. 

Η οριστική διάλυση της μονής αποφασίστηκε με σχετικό διάταγμα του 1833 και έκτοτε δεν επαναλειτούργησε. Το Υπουργείο Πολιτισμού εκτέλεσε στερεωτικές εργασίες στη μονή στο τέλος της δεκαετίας του 1980.
ΑΡΓΟΛΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Ι ΚΤΕΟ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ ΣΑΛΑΠΑΤΑΣ