Η ιστορία του Άργους είναι δεμένη με όλες τις εποχές της ιστορίας του ανθρώπου, από τις πρώτες μέρες της νεολιθικής εποχής μέχρι τον Χριστιανισμό. Κατοικείται επί 6.000 χρόνια συνεχώς και παρά τις καταστροφές που υπέστη κατά το πέρασμα των χρόνων, πάντοτε κτιζόταν στην ίδια προνομιακή θέση.
Την εποχή που ο άνθρωπος συγκεντρώνεται σε κοινωνίες, το Άργος κατοικείται από τη φυλή των πελασγών. Πρώτοι τότε, ίδρυσαν τις πρώτες αποικίες σε όλη την Ελλάδα και θαύμαζαν την απεραντοσύνη του ουρανού, τη γονιμότητα της γης και τη δύναμη του ήλιου.
Ιδρυτής του Άργους φέρεται ο Ίναχος, ο οποίος έκτισε και οχύρωσε την Ακρόπολη της Λάρισας.Κατόπιν κυβέρνησε ο Φορωνέας. Ο Παυσανίας παρουσιάζει τον Φορωνέα ως μεγάλο ευεργέτη του ανθρώπινου γένους.
Ιδρυτής του Άργους φέρεται ο Ίναχος, ο οποίος έκτισε και οχύρωσε την Ακρόπολη της Λάρισας.Κατόπιν κυβέρνησε ο Φορωνέας. Ο Παυσανίας παρουσιάζει τον Φορωνέα ως μεγάλο ευεργέτη του ανθρώπινου γένους.
Σύμφωνα με τον Παυσανία (2, 15,5), οι τοπικοί μύθοι ανέφεραν ότι ο πρώτος άνθρωπος που κατοίκησε την Αργολίδα ήταν ο Φορωνέας, γιος του θεού-ποταμού Ίναχου και της νύμφης Μελίας.
Ο Ίναχος είχε επιλεγεί ως κριτής στη διαμάχη μεταξύ της Ήρας και του Ποσειδώνα για την κατοχή της περιοχής και προφανώς, εκτιμώντας τους συναισθηματικούς δεσμούς της θεάς με τη γη που είχε φιλοξενήσει το πρώτο αγκάλιασμα με τον άντρα της, αποφάσισε υπέρ της.
Από τότε η Ήρα τύγχανε ιδιαίτερης λατρείας στο Άργος. Ο Ποσειδώνας όμως πήρε πολύ άσχημα την αποτυχία που ματαίωνε τις φιλοδοξίες του να κατακτήσει ένα ζωτικό χώρο στη στεριά. Μια ανάλογη ήττα υπέστη και αλλού, όπως μαρτυρεί το πρώτο επεισόδιο της αθηναϊκής μυθολογίας.
Εκμεταλλευόμενος την ιδιότητά του ως βασιλιά της θάλασσας και όλων των υδάτων, ξέρανε τον Ίναχο και τον κατάντησε ένα χείμαρρο που γεμίζει νερό μόνο την εποχή των βροχών” και η τιμωρία επεκτάθηκε σ” ολόκληρη την περιοχή του Άργους, το οποίο η lλιάδα (Δ, στ. 171) περιγράφει με το επίθετο «πολυδίψιον».
Στο ίδιο εδάφιο, ο Παυσανίας αναφέρει ότι ο Φορωνέας «ο γιος του Ινάχου, συγκέντρωσε πρώτος τους ανθρώπους σε κοινωνικό σύνολο. Πριν οι οικογένειες ζούσαν σποραδικά και μόνες.
Το 1900 π.Χ. το Άργος ονομάστηκε «Φορωνικό Άστυ» και ήταν η πρώτη, σε συγκρότηση, πόλη της Ευρώπης.Αυτή η ένδοξη πρωτιά συνδυάζεται, στα πλαίσια της γενιάς του, με μια άλλη, εξίσου τιμητική.
Ο Φορωνέας απόκτησε μια κόρη με το όνομα Νιόβη, την οποία δεν πρέπει να συγχέουμε με την ομώνυμη και κακότυχη ηρωίδα που μεταμορφώθηκε σε πέτρα από τον πόνο για το θάνατο των παιδιών της, όπως διαβάσαμε στη μυθολογία της Θήβας.
Η Νιόβη της Αργολίδας δοξάστηκε, όπως αναγνωρίζουν ομόφωνα οι μυθογράφοι, όντας η πρώτη θνητή γυναίκα με την οποία ενώθηκε ερωτικά ο Δίας, αφού η μοίρα ήθελε εκείνη η γη να αποτελέσει για την Ήρα την αρχή του καλού και του κακού που έχουν ως αιτία, και για τους θεούς όπως και για τους ανθρώπους, την ηδονή του έρωτα.
Από τη λαμπρή ένωση γεννήθηκε ο ήρωας Άργος. Δεν είναι σαφές αν αυτός έδωσε το όνομά του στην πόλη του Φορωνέα ή αν σ” αυτόν οφείλεται η ίδρυση μιας νέας πόλης. Σε κάθε περίπτωση, οι Έλληνες θεωρούσαν το Άργος την αρχαιότερη πόλη της χώρας τους.
Κόσμησαν αυτό τον ασύγκριτο τίτλο ευγενείας μ” ένα στέμμα από θαυμάσιους μύθους, οι οποίοι αφήνουν να διαφανούν τα γεγονότα που έδωσαν μορφή στον ελληνικό πολιτισμό μέσω των σχέσεων με τους άλλους πολιτισμούς της ανατολικής Μεσογείου.
Στην lλιάδα οι πολεμιστές της Ελληνικής στρατιάς αποκαλούνται Αχαιοί, αλλά και Αργείοι και Δαναοί, ένα άλλο όνομα το οποίο, όπως θα δούμε, ανήκει στη μυθολογική παράδοση του Άργους.
Έχουν προταθεί διάφορες ερμηνείες γι” αυτό το γεγονός. Ίσως όμως θα πρέπει να αναγνωρίσουμε και σ” αυτό τα ίχνη της πανάρχαιης παράδοσης που συνέδεε το Άργος με τις πρώτες εκδηλώσεις της οργανωμένης κοινωνικής συμβίωσης στην Ελληνική Γη.
Μετά ανεβαίνει στην εξουσία ο Δαναός, γιος της Ιούς και εγγονός του Ίναχου. Ανέπτυξε τη ναυτιλία, τη βιομηχανία και το εμπόριο, κατάργησε τις ανθρωποθυσίες στους βωμούς και διοίκησε δημοκρατικά τον τόπο.
Ο Ίναχος είχε επιλεγεί ως κριτής στη διαμάχη μεταξύ της Ήρας και του Ποσειδώνα για την κατοχή της περιοχής και προφανώς, εκτιμώντας τους συναισθηματικούς δεσμούς της θεάς με τη γη που είχε φιλοξενήσει το πρώτο αγκάλιασμα με τον άντρα της, αποφάσισε υπέρ της.
Από τότε η Ήρα τύγχανε ιδιαίτερης λατρείας στο Άργος. Ο Ποσειδώνας όμως πήρε πολύ άσχημα την αποτυχία που ματαίωνε τις φιλοδοξίες του να κατακτήσει ένα ζωτικό χώρο στη στεριά. Μια ανάλογη ήττα υπέστη και αλλού, όπως μαρτυρεί το πρώτο επεισόδιο της αθηναϊκής μυθολογίας.
Εκμεταλλευόμενος την ιδιότητά του ως βασιλιά της θάλασσας και όλων των υδάτων, ξέρανε τον Ίναχο και τον κατάντησε ένα χείμαρρο που γεμίζει νερό μόνο την εποχή των βροχών” και η τιμωρία επεκτάθηκε σ” ολόκληρη την περιοχή του Άργους, το οποίο η lλιάδα (Δ, στ. 171) περιγράφει με το επίθετο «πολυδίψιον».
Στο ίδιο εδάφιο, ο Παυσανίας αναφέρει ότι ο Φορωνέας «ο γιος του Ινάχου, συγκέντρωσε πρώτος τους ανθρώπους σε κοινωνικό σύνολο. Πριν οι οικογένειες ζούσαν σποραδικά και μόνες.
Το 1900 π.Χ. το Άργος ονομάστηκε «Φορωνικό Άστυ» και ήταν η πρώτη, σε συγκρότηση, πόλη της Ευρώπης.Αυτή η ένδοξη πρωτιά συνδυάζεται, στα πλαίσια της γενιάς του, με μια άλλη, εξίσου τιμητική.
Ο Φορωνέας απόκτησε μια κόρη με το όνομα Νιόβη, την οποία δεν πρέπει να συγχέουμε με την ομώνυμη και κακότυχη ηρωίδα που μεταμορφώθηκε σε πέτρα από τον πόνο για το θάνατο των παιδιών της, όπως διαβάσαμε στη μυθολογία της Θήβας.
Η Νιόβη της Αργολίδας δοξάστηκε, όπως αναγνωρίζουν ομόφωνα οι μυθογράφοι, όντας η πρώτη θνητή γυναίκα με την οποία ενώθηκε ερωτικά ο Δίας, αφού η μοίρα ήθελε εκείνη η γη να αποτελέσει για την Ήρα την αρχή του καλού και του κακού που έχουν ως αιτία, και για τους θεούς όπως και για τους ανθρώπους, την ηδονή του έρωτα.
Από τη λαμπρή ένωση γεννήθηκε ο ήρωας Άργος. Δεν είναι σαφές αν αυτός έδωσε το όνομά του στην πόλη του Φορωνέα ή αν σ” αυτόν οφείλεται η ίδρυση μιας νέας πόλης. Σε κάθε περίπτωση, οι Έλληνες θεωρούσαν το Άργος την αρχαιότερη πόλη της χώρας τους.
Κόσμησαν αυτό τον ασύγκριτο τίτλο ευγενείας μ” ένα στέμμα από θαυμάσιους μύθους, οι οποίοι αφήνουν να διαφανούν τα γεγονότα που έδωσαν μορφή στον ελληνικό πολιτισμό μέσω των σχέσεων με τους άλλους πολιτισμούς της ανατολικής Μεσογείου.
Στην lλιάδα οι πολεμιστές της Ελληνικής στρατιάς αποκαλούνται Αχαιοί, αλλά και Αργείοι και Δαναοί, ένα άλλο όνομα το οποίο, όπως θα δούμε, ανήκει στη μυθολογική παράδοση του Άργους.
Έχουν προταθεί διάφορες ερμηνείες γι” αυτό το γεγονός. Ίσως όμως θα πρέπει να αναγνωρίσουμε και σ” αυτό τα ίχνη της πανάρχαιης παράδοσης που συνέδεε το Άργος με τις πρώτες εκδηλώσεις της οργανωμένης κοινωνικής συμβίωσης στην Ελληνική Γη.
Μετά ανεβαίνει στην εξουσία ο Δαναός, γιος της Ιούς και εγγονός του Ίναχου. Ανέπτυξε τη ναυτιλία, τη βιομηχανία και το εμπόριο, κατάργησε τις ανθρωποθυσίες στους βωμούς και διοίκησε δημοκρατικά τον τόπο.
Ο λύκος σύμβολο του Άργους
Ένα ιστορικό επεισόδιο έδωσε την ηγεσία στον Δαναό, που τη διεκδικούσε από τον Γελάνορα. Ένας λύκος έπεσε σε μια αγέλη βοδιών και κατασπάραξε τον ταύρο, αρχηγό της αγέλης. Το περιστατικό αυτό έδωσε την ιδέα στην επιτροπή του Δήμου να παρομοιάσει τον Γελάνωρα με τον ταύρο και τον Δαναό με τον λύκο, επειδή το ζώο αυτό δεν ζει μεταξύ των ανθρώπων, όπως ο Δαναός δεν ζούσε μέχρι τότε μαζί με τους Αργείους και να δοθεί έτσι η εξουσία στον Δαναό. Ο Δαναός, προς τιμήν του λύκου, έκτισε το Ναό του Λυκείου Απόλλωνος στην αγορά.
Ο Λύκος σήμαινε την παντοδυναμία της πόλης και αργότερα εικονιζόταν στα Αργείτικα νομίσματα. Ακόμα και μέχρι σήμερα αποτελεί το επίσημο σήμα του Δήμου Άργους.
Τον Δαναό διαδέχτηκαν άλλοι ηγεμόνες. Ανάμεσά τους ο Ακρίσιος, ο οποίος είχε κόρη την Δανάη. Επειδή δεν είχε αρσενικό παιδί για διάδοχο, ρώτησε το μαντείο ποιος θα έρθει μετά από αυτόν στην εξουσία. Το μαντείο έδωσε χρησμό ότι ο γιος της Δανάης θα πάρει την εξουσία, αφού τον φονεύσει. Φοβούμενος ο Ακρίσιος τον χρησμό, φυλακίζει τη Δανάη σε χάλκινη αίθουσα και την καταδικάζει σε αιώνια αγνότητα. Ο Ζευς τότε, κυριεύεται από την ομορφιά της Δανάης. Μπαίνει στην φυλακή «σαν χρυσή βροχή» και από την επαφή τους γεννιέται ο Περσέας. Ο Ακρίσιος τρομοκρατημένος, τους έβαλε σε μια βάρκα και τους άφησε στο πέλαγος. Τα κύματα οδήγησαν τη βάρκα στη Σέριφο. Εκεί τους φρόντισαν οι αδελφοί Δίκτης και Πολυδέκτης. Η Ανδρομέδα έγινε γυναίκα του και μαζί απέκτησαν τον γιο τους, Πέρση. Ο Περσέας επιστρέφει για να βρει τον παππού του και, σύμφωνα με τον χρησμό, γίνεται ο φονιάς του. Μια ημέρα ενώ γυμναζόταν με τον δίσκο, χτύπησε θανατηφόρα τον Ακρίσιο, ενώ στεκόταν στο σημείο που έπεφτε ο δίσκος και τον σκοτώνει από μια μοιραία σύμπτωση…
Ο Φείδωνας βασιλεύει τις τελευταίες δεκαετίες του 7ου αι.π.Χ. Το Άργος στις μέρες του έφτασε στην μεγαλύτερη ακμή του. Διέθετε ελεύθερο δημοκρατικό πνεύμα και κήρυξε αντίθετη πολιτική σε σχέση με την Σπάρτη, με αποτέλεσμα οι πολίτες να έχουν ίσα δικαιώματα και προνόμια. Ο Φείδων επέκτεινε την κυριαρχία του Άργους στην ευρύτερη περιοχή και ο έλεγχός του έφτασε μέχρι την Αίγινα, όπου την εποχή εκείνη ήταν η πρώτη ναυτική δύναμη της Ελλάδος, με την οποία διατήρησε συμμαχία. Εκεί ίδρυσε νομισματοκοπείο και έκοψε νομίσματα πρώτος στον Ελλαδικό χώρο. Μέχρι τότε οι συναλλαγές γίνονταν με σιδερένιες ράβδους, τους οβελούς.
Το Φειδώνιο νόμισμα, αντικαταστάθηκε 2 περίπου αιώνες μετά, από το Αττικό νόμισμα.
Μετά τον Θηβαϊκό πόλεμο και την εκστρατεία του Μεγ. Αλεξάνδρου, ακολουθεί η συμμαχία Άργους – Ρώμης. Το Άργος μέχρι το 396 μ.Χ. είναι υπό ρωμαϊκή κατοχή. Οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες φέρθηκαν στο Άργος με τον καλύτερο τρόπο. Το Άργος γίνετια έδρα του Αργολικού Συνεδρίου, ακμάζει οικονομικά και πολιτιστικά. Ο Νέρωνας επιχειρεί την αποξήρανση της λίμνης Λέρνας για να απαλλάξει τον κόσμο από την ελονοσία και ο Αδριανός κατασκευάζει το περίφημο Αδριάνειο υδραγωγείο, το οποίο ξεκινά από το όρος Λύρκειο και καταλήγει στο Άργος. Ο Ιουλιανός, θαυμάζοντας την αρχαία δόξα της πόλης, ζητάει την άρση της επιβολής άδικων φόρων.
Το Άργος γνώρισε πολλές καταστροφές από τους Ερούλους, τους Γότθους και τους Οστρογότθους, τους Σλάβους.
Τον Χριστιανισμό κύρηξε ο Απόστολος Ανδρέας. Στα τέλη του 9ου αι. μ.Χ., Επίσκοπος Άργους αναγορεύεται ο Άγιος Πέτρος, πολιούχος της πόλης μέχρι σήμερα. Το 1189 το Άργος υψώνεται σε Μητρόπολη. Τον 13ο αι. βρίσκεται σε χέρια των Ελλήνων προστατών. Φραγκική κυριαρχία (1212 – 1383), Α’ Ενετική κυριαρχία (1383 – 1463), Α’ Οθωμανική κυριαρχία (1463 – 1686), Β’ Ενετική κυριαρχία (1686 – 1715), Β’ Οθωμανική κυριαρχία (1715 – 1821).
Στις 23 Μαρτίου 1821 το Άργος σηκώνει σημαία Επανάστασης υπό τον Σταματέλο Αντωνόπουλο. Στις 24 Απριλίου εισβάλλει ο Κεχαγιάμπεης και στις 9 Μαΐου η πόλη απελευθερώνεται. Την 1η Δεκεμβρίου 1821 γίνεται η Α’ Εθνική Συνέλευση στον Ιερό Ναό του Τιμίου Προδρόμου. Από τις 3 Ιουνίου 1822 έως τις 5 Ιουλίου 1822 το Άργος γίνεται έδρα της κυβέρνησης και της Βουλής των Ελλήνων.
Στις 11 Ιουλίου 1829 πραγματοποιείται η Δ’ Εθνική Συνέλευση στο Αρχαίο Θέατρο στις 5 Δεκεμβρίου 1831, η Ε’ Εθνική Συνέλευση στο Καποδιστριακό Σχολείο.
Το 1833 χτίζονται από τον Ιωάννη Καποδίστρια, το σημερινό Δημαρχείο, το Α’ Δημοτικό σχολείο, το Παλλάτιον της Κυβέρνησης (Καλλέργειον), καθώς επίσης και οι οικίες του Σ. Τρικούπη, των στρατηγών Τόμας Γκόρντον και Δημητρίου Τσώκρη, καθώς και αναδιαμορφώνονται οι Στρατώνες, με προσθήκη νέου κτιρίου σε Στρατώνες Ιππκού.
Το 1889 κτίζεται η Νεοκλασική Δημοτική Αγορά και πλήθος νεοκλασικών κτιρίων.Στις 27 Απριλίου 1941 οι Γερμανοί καταλαμβάνουν την πόλη και αποχωρούν στις 14 Σεπτεμβρίου 1941.Το Άργος συνεχίζει να εξελίσσεται και να αναπτύσσει την πολιτιστική του κληρονομιά.
Ο Λύκος σήμαινε την παντοδυναμία της πόλης και αργότερα εικονιζόταν στα Αργείτικα νομίσματα. Ακόμα και μέχρι σήμερα αποτελεί το επίσημο σήμα του Δήμου Άργους.
Τον Δαναό διαδέχτηκαν άλλοι ηγεμόνες. Ανάμεσά τους ο Ακρίσιος, ο οποίος είχε κόρη την Δανάη. Επειδή δεν είχε αρσενικό παιδί για διάδοχο, ρώτησε το μαντείο ποιος θα έρθει μετά από αυτόν στην εξουσία. Το μαντείο έδωσε χρησμό ότι ο γιος της Δανάης θα πάρει την εξουσία, αφού τον φονεύσει. Φοβούμενος ο Ακρίσιος τον χρησμό, φυλακίζει τη Δανάη σε χάλκινη αίθουσα και την καταδικάζει σε αιώνια αγνότητα. Ο Ζευς τότε, κυριεύεται από την ομορφιά της Δανάης. Μπαίνει στην φυλακή «σαν χρυσή βροχή» και από την επαφή τους γεννιέται ο Περσέας. Ο Ακρίσιος τρομοκρατημένος, τους έβαλε σε μια βάρκα και τους άφησε στο πέλαγος. Τα κύματα οδήγησαν τη βάρκα στη Σέριφο. Εκεί τους φρόντισαν οι αδελφοί Δίκτης και Πολυδέκτης. Η Ανδρομέδα έγινε γυναίκα του και μαζί απέκτησαν τον γιο τους, Πέρση. Ο Περσέας επιστρέφει για να βρει τον παππού του και, σύμφωνα με τον χρησμό, γίνεται ο φονιάς του. Μια ημέρα ενώ γυμναζόταν με τον δίσκο, χτύπησε θανατηφόρα τον Ακρίσιο, ενώ στεκόταν στο σημείο που έπεφτε ο δίσκος και τον σκοτώνει από μια μοιραία σύμπτωση…
Ο Φείδωνας βασιλεύει τις τελευταίες δεκαετίες του 7ου αι.π.Χ. Το Άργος στις μέρες του έφτασε στην μεγαλύτερη ακμή του. Διέθετε ελεύθερο δημοκρατικό πνεύμα και κήρυξε αντίθετη πολιτική σε σχέση με την Σπάρτη, με αποτέλεσμα οι πολίτες να έχουν ίσα δικαιώματα και προνόμια. Ο Φείδων επέκτεινε την κυριαρχία του Άργους στην ευρύτερη περιοχή και ο έλεγχός του έφτασε μέχρι την Αίγινα, όπου την εποχή εκείνη ήταν η πρώτη ναυτική δύναμη της Ελλάδος, με την οποία διατήρησε συμμαχία. Εκεί ίδρυσε νομισματοκοπείο και έκοψε νομίσματα πρώτος στον Ελλαδικό χώρο. Μέχρι τότε οι συναλλαγές γίνονταν με σιδερένιες ράβδους, τους οβελούς.
Το Φειδώνιο νόμισμα, αντικαταστάθηκε 2 περίπου αιώνες μετά, από το Αττικό νόμισμα.
Μετά τον Θηβαϊκό πόλεμο και την εκστρατεία του Μεγ. Αλεξάνδρου, ακολουθεί η συμμαχία Άργους – Ρώμης. Το Άργος μέχρι το 396 μ.Χ. είναι υπό ρωμαϊκή κατοχή. Οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες φέρθηκαν στο Άργος με τον καλύτερο τρόπο. Το Άργος γίνετια έδρα του Αργολικού Συνεδρίου, ακμάζει οικονομικά και πολιτιστικά. Ο Νέρωνας επιχειρεί την αποξήρανση της λίμνης Λέρνας για να απαλλάξει τον κόσμο από την ελονοσία και ο Αδριανός κατασκευάζει το περίφημο Αδριάνειο υδραγωγείο, το οποίο ξεκινά από το όρος Λύρκειο και καταλήγει στο Άργος. Ο Ιουλιανός, θαυμάζοντας την αρχαία δόξα της πόλης, ζητάει την άρση της επιβολής άδικων φόρων.
Το Άργος γνώρισε πολλές καταστροφές από τους Ερούλους, τους Γότθους και τους Οστρογότθους, τους Σλάβους.
Τον Χριστιανισμό κύρηξε ο Απόστολος Ανδρέας. Στα τέλη του 9ου αι. μ.Χ., Επίσκοπος Άργους αναγορεύεται ο Άγιος Πέτρος, πολιούχος της πόλης μέχρι σήμερα. Το 1189 το Άργος υψώνεται σε Μητρόπολη. Τον 13ο αι. βρίσκεται σε χέρια των Ελλήνων προστατών. Φραγκική κυριαρχία (1212 – 1383), Α’ Ενετική κυριαρχία (1383 – 1463), Α’ Οθωμανική κυριαρχία (1463 – 1686), Β’ Ενετική κυριαρχία (1686 – 1715), Β’ Οθωμανική κυριαρχία (1715 – 1821).
Στις 23 Μαρτίου 1821 το Άργος σηκώνει σημαία Επανάστασης υπό τον Σταματέλο Αντωνόπουλο. Στις 24 Απριλίου εισβάλλει ο Κεχαγιάμπεης και στις 9 Μαΐου η πόλη απελευθερώνεται. Την 1η Δεκεμβρίου 1821 γίνεται η Α’ Εθνική Συνέλευση στον Ιερό Ναό του Τιμίου Προδρόμου. Από τις 3 Ιουνίου 1822 έως τις 5 Ιουλίου 1822 το Άργος γίνεται έδρα της κυβέρνησης και της Βουλής των Ελλήνων.
Στις 11 Ιουλίου 1829 πραγματοποιείται η Δ’ Εθνική Συνέλευση στο Αρχαίο Θέατρο στις 5 Δεκεμβρίου 1831, η Ε’ Εθνική Συνέλευση στο Καποδιστριακό Σχολείο.
Το 1833 χτίζονται από τον Ιωάννη Καποδίστρια, το σημερινό Δημαρχείο, το Α’ Δημοτικό σχολείο, το Παλλάτιον της Κυβέρνησης (Καλλέργειον), καθώς επίσης και οι οικίες του Σ. Τρικούπη, των στρατηγών Τόμας Γκόρντον και Δημητρίου Τσώκρη, καθώς και αναδιαμορφώνονται οι Στρατώνες, με προσθήκη νέου κτιρίου σε Στρατώνες Ιππκού.
Το 1889 κτίζεται η Νεοκλασική Δημοτική Αγορά και πλήθος νεοκλασικών κτιρίων.Στις 27 Απριλίου 1941 οι Γερμανοί καταλαμβάνουν την πόλη και αποχωρούν στις 14 Σεπτεμβρίου 1941.Το Άργος συνεχίζει να εξελίσσεται και να αναπτύσσει την πολιτιστική του κληρονομιά.
