Ένα ακόμη βήμα έκανε η NASA πριν από λίγες ημέρες για την προετοιμασία της αποστολής Resource Prospector, με την παραγγελία του σκάφους προσεδάφισης στη Σελήνη από το Ινστιτούτο Επιστήμης και Τεχνολογίας Chung-shan της Ταϊβάν.
Στόχος της αποστολής είναι να ελέγξει στην πράξη κατά πόσο θα μπορούσε να εγκατασταθεί στη Σελήνη ένα ορυχείο, για την αξιοποίηση των πολύτιμων υλικών που βρίσκονται στο υπέδαφος της, στην προσπάθεια εξερεύνησης πιο μακρινών προορισμών, όπως του πλανήτη Άρη.
Έτσι, ο ρόλος του σκάφους προσεδάφισης θα είναι να μεταφέρει με ασφάλεια το τροχήλατο ρομπότ που θα μελετήσει διάφορες περιοχές στη Σελήνη, αναλύοντας επιτόπου δείγματα από βάθος έως και 1 μέτρο.
Το σκάφος αναμένεται να κοστίσει 47 εκατ. δολάρια και θα πρέπει να κατασκευασθεί μέχρι το 2018, ώστε η αποστολή να εκτοξευθεί στις αρχές της επόμενης δεκαετίας. Τότε, έπειτα από ένα «ταξίδι» 3 ημερών, θα βρεθεί στην επιφάνεια του δορυφόρου της Γης, δίνοντας τη δυνατότητα στο ρομπότ να μελετήσει μεταξύ άλλων τα κοιτάσματα νερού, οξυγόνου και υδρογόνου που βρίσκονται κάτω από το σεληνιακό ανάγλυφο.
«Για να είμαι ειλικρινής, το χρονοδιάγραμμα είναι αρκετά πιεστικό», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Χαν Κούο-Τσανγκ από το Ινστιτούτο της Ταϊβάν. Όπως πρόσθεσε, το σύστημα προώθησης του σκάφους θα κατασκευασθεί στις ΗΠΑ, όπως και το ρομπότ.
Όπως αναφέρει η NASA στην ιστοσελίδα της αποστολής, η χρήση φυσικών πόρων που βρίσκονται εκτός της Γης θα κάνει πιο εύκολη την εξερεύνηση πολλών προορισμών στο βαθύ διάστημα, μειώνοντας παράλληλα το κόστος. Έτσι, οι αστροναύτες θα πρέπει να μπορούν να παράγουν ένα ποσοστό του αέρα που θα αναπνέουν, όπως και ένα μέρος της ποσότητας νερού που θα καταναλώνουν.
«Τα βασικά συστατικά που ξέρουμε ότι υπάρχουν στη Σελήνη –δηλαδή το οξυγόνο και το υδρογόνο– μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να δημιουργηθούν αυτά τα δύο απαραίτητα εφόδια. Επιπλέον, τα ίδια στοιχεία αποτελούν τις πιο ζωτικές “πρώτες ύλες” για την παραγωγή καυσίμου για πυραύλους», σημειώνει στο σάιτ της η αμερικανική υπηρεσία διαστήματος.
Σύμφωνα με τη NASA, η αποστολή Resource Prospector θα βοηθήσει τους επιστήμονες της υπηρεσίας και των συνεργατών της να κατανοήσουν καλύτερα αν στη Σελήνη υπάρχει επαρκής ποσότητα νερού και των υπόλοιπων στοιχείων, ώστε να μπορεί να υποστηριχθεί η παραμονή αστροναυτών στο φεγγάρι ή σε τροχιά γύρω από αυτό, αλλά και ο ανεφοδιασμός τους πριν ξεκινήσουν για πιο μακρινούς προορισμούς, όπως ο πλανήτης Άρης.
Παράλληλα, η αποστολή θα δείξει αν οι ίδιες τεχνολογίες θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για να παράγονται στο μέλλον τα ίδια πολύτιμα εφόδια στον Άρη, σε έναν αστεροειδή ή σε κάποιο άλλο ουράνιο σώμα.
Καθώς θα εξερευνά διάφορες σεληνιακές περιοχές, το ρομπότ θα «σαρώνει» το υπέδαφος αναζητώντας κοιτάσματα νερού, υδρογόνου, οξυγόνου και άλλων στοιχείων. Όταν εντοπίσει μία τέτοια ένδειξη, τότε θα επιστρατεύει το τρυπάνι του για να πάρει δείγματα από βάθος έως και 1 μέτρο κάτω από την επιφάνεια.
Το ρομπότ θα διαθέτει ένα θάλαμο θέρμανσης, όπου τα δείγματα θα εκτίθενται σε υψηλή θερμοκρασία για να προσδιορισθεί η «ταυτότητα» και η ποσότητα των στοιχείων και των χημικών ενώσεων που περιέχουν.
Στόχος της αποστολής είναι να ελέγξει στην πράξη κατά πόσο θα μπορούσε να εγκατασταθεί στη Σελήνη ένα ορυχείο, για την αξιοποίηση των πολύτιμων υλικών που βρίσκονται στο υπέδαφος της, στην προσπάθεια εξερεύνησης πιο μακρινών προορισμών, όπως του πλανήτη Άρη.
Έτσι, ο ρόλος του σκάφους προσεδάφισης θα είναι να μεταφέρει με ασφάλεια το τροχήλατο ρομπότ που θα μελετήσει διάφορες περιοχές στη Σελήνη, αναλύοντας επιτόπου δείγματα από βάθος έως και 1 μέτρο.
Το σκάφος αναμένεται να κοστίσει 47 εκατ. δολάρια και θα πρέπει να κατασκευασθεί μέχρι το 2018, ώστε η αποστολή να εκτοξευθεί στις αρχές της επόμενης δεκαετίας. Τότε, έπειτα από ένα «ταξίδι» 3 ημερών, θα βρεθεί στην επιφάνεια του δορυφόρου της Γης, δίνοντας τη δυνατότητα στο ρομπότ να μελετήσει μεταξύ άλλων τα κοιτάσματα νερού, οξυγόνου και υδρογόνου που βρίσκονται κάτω από το σεληνιακό ανάγλυφο.
«Για να είμαι ειλικρινής, το χρονοδιάγραμμα είναι αρκετά πιεστικό», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Χαν Κούο-Τσανγκ από το Ινστιτούτο της Ταϊβάν. Όπως πρόσθεσε, το σύστημα προώθησης του σκάφους θα κατασκευασθεί στις ΗΠΑ, όπως και το ρομπότ.
Όπως αναφέρει η NASA στην ιστοσελίδα της αποστολής, η χρήση φυσικών πόρων που βρίσκονται εκτός της Γης θα κάνει πιο εύκολη την εξερεύνηση πολλών προορισμών στο βαθύ διάστημα, μειώνοντας παράλληλα το κόστος. Έτσι, οι αστροναύτες θα πρέπει να μπορούν να παράγουν ένα ποσοστό του αέρα που θα αναπνέουν, όπως και ένα μέρος της ποσότητας νερού που θα καταναλώνουν.
«Τα βασικά συστατικά που ξέρουμε ότι υπάρχουν στη Σελήνη –δηλαδή το οξυγόνο και το υδρογόνο– μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να δημιουργηθούν αυτά τα δύο απαραίτητα εφόδια. Επιπλέον, τα ίδια στοιχεία αποτελούν τις πιο ζωτικές “πρώτες ύλες” για την παραγωγή καυσίμου για πυραύλους», σημειώνει στο σάιτ της η αμερικανική υπηρεσία διαστήματος.
Σύμφωνα με τη NASA, η αποστολή Resource Prospector θα βοηθήσει τους επιστήμονες της υπηρεσίας και των συνεργατών της να κατανοήσουν καλύτερα αν στη Σελήνη υπάρχει επαρκής ποσότητα νερού και των υπόλοιπων στοιχείων, ώστε να μπορεί να υποστηριχθεί η παραμονή αστροναυτών στο φεγγάρι ή σε τροχιά γύρω από αυτό, αλλά και ο ανεφοδιασμός τους πριν ξεκινήσουν για πιο μακρινούς προορισμούς, όπως ο πλανήτης Άρης.
Παράλληλα, η αποστολή θα δείξει αν οι ίδιες τεχνολογίες θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για να παράγονται στο μέλλον τα ίδια πολύτιμα εφόδια στον Άρη, σε έναν αστεροειδή ή σε κάποιο άλλο ουράνιο σώμα.
Καθώς θα εξερευνά διάφορες σεληνιακές περιοχές, το ρομπότ θα «σαρώνει» το υπέδαφος αναζητώντας κοιτάσματα νερού, υδρογόνου, οξυγόνου και άλλων στοιχείων. Όταν εντοπίσει μία τέτοια ένδειξη, τότε θα επιστρατεύει το τρυπάνι του για να πάρει δείγματα από βάθος έως και 1 μέτρο κάτω από την επιφάνεια.
Το ρομπότ θα διαθέτει ένα θάλαμο θέρμανσης, όπου τα δείγματα θα εκτίθενται σε υψηλή θερμοκρασία για να προσδιορισθεί η «ταυτότητα» και η ποσότητα των στοιχείων και των χημικών ενώσεων που περιέχουν.