Στην κορυφή του βραχώδους λόφου με την ονομασία «Παλιόκαστρο» ή «Κάστρο Αδριανού» ανατολικά του χωριού του Αγίου Αδριανού, κατασκευάστηκε στο τέλος του 4ουαιώνα π.Χ. ένα μικρό οχυρό.
Το οχυρό κτίστηκε από τοπικό γκρι ασβεστόλιθο κατά το πολυγωνικό σύστημα τοιχοποιίας. Αποτελείται από ένα μεγάλο περίβολο, διαστάσεων 50μ. x 26μ. και φυλάκειο στο ψηλότερο σημείο του λόφου.
Στη νοτιοδυτική γωνία του περιβόλου διατηρείται τραπεζοειδής δεξαμενή, βάθους 3.15μ., επιχρισμένη εσωτερικά με κονίαμα.
Το τετράγωνο φυλάκειο, πλευράς 9.20μ., διατηρείται σε ύψος 3 δόμων. Στη δυτική πλευρά του βρίσκεται η πύλη εισόδου, πλάτους 0.95μ., η οποία σώζει μονολιθικό ανώφλι, σε ύψος 2.10μ.
Η οχύρωση δεν έχει ερευνηθεί συστηματικά. Μικρής έκτασης ανασκαφική έρευνα πραγματοποιήθηκε το 1890 στις νότιες υπώρειες του λόφου από το γυμνασιάρχη Άργους Ι. Κοφινιώτη, με χρηματοδότηση της Αρχαιολογικής Εταιρείας.
Η εγκατάσταση ανήκει σε ένα δίκτυο οχυρώσεων της ελληνιστικής περιόδου, το οποίο είχε υπό τον έλεγχό του την χερσαία οδό που συνέδεε την πόλη του Άργους με την Επιδαυρία.