Η σηροτροφία στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Επαγγελματικής Σχολής Επιδαύρου

 Ο μεταξοσκώληκας είναι η κάμπια του λεπιδόπτερου “Bombyx mori“ (Βόμβυξ της μουριάς). Ο κύκλος ζωής του εντόμου αυτού ξεκινάει από το αυγό που διαχειμάζει και όταν ο καιρός ζεστάνει, την άνοιξη, επωάζεται.

Η κάμπια έχοντας αρχικά μήκος ενός χιλιοστού, διατρέφεται ασταμάτητα με φύλλα μουριάς και σε 27 ημέρες, έχοντας υποστεί τέσσερις διαδοχικές εκδύσεις, μικρές δηλαδή μεταμορφώσεις, φτάνει το μήκος των 8 εκατοστών και είναι ώριμη πλέον να αρχίσει το πλέξιμο του κουκουλιού της. Στο διάστημα 3 ή 4 ημερών τυλίγει το σώμα της με λεπτή κλωστή μήκους πολλές φορές μεγαλύτερου από 1500 μέτρα. 

Η κάμπια μετατρέπεται έτσι σε χρυσαλλίδα και η χρυσαλλίδα σε 3 ή 4 εβδομάδες μεταμορφώνεται σε νυχτοπεταλούδα που τρυπάει το κουκούλι και βγαίνει ως ακμαίο έντομο πλεον, ανίκανο να πετάξει ή να τραφεί, με μόνο σκοπό να αναπαραχθεί και να γεννήσει τα αυγά του κατά εκατοντάδες πριν πεθάνει. Το έντομο αυτό είναι εξημερωμένο, οικόσιτο, η εξέλιξη ενός άγριου είδους που προέκυψε με την εκλεκτική εκτροφή από τον άνθρωπο επί αναρίθμητους αιώνες. 

Η εκτροφή του ξεκίνησε από την Κίνα όπου η παραγωγή μεταξιού αποτέλεσε για χιλιετίες το μακροβιότερο κρατικό μονοπώλιο, πέρασε στις χώρες της Άπω Ανατολής και έφτασε στο Βυζάντιο τα χρόνια του Ιουστινιανού. Από τον 6ο αιώνα μέχρι τις αρχές του 13ου η βυζαντινή αυτοκρατορία μονοπωλούσε αυτή τώρα το εμπόριο του μεταξιού στην Ευρώπη. 

Όσο κι αν η ανακάλυψη των συνθετικών ινών στα μέσα του 20ου αιώνα πλημμύρισε την αγορά με φτηνά υφάσματα, η ποιότητα των μεταξωτών δεν έχει αντικατάστατο, η εκτροφή όμως του μεταξοσκώληκα υποχώρησε και από εκεί που ήταν διαδεδομένη σε όλες τις εύκρατες και τροπικές ζώνες της γης, πλέον διατηρείται σε λίγα μόνο μέρη, εξακολουθώντας όμως να παρέχει πολύτιμο εισόδημα σε κάποιες αγροτικές περιοχές σε όλο τον κόσμο και στην Ευρώπη. 

Η Επαγγελματική Σχολή της Επιδαύρου σε συνεργασία με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, με τη φροντίδα και την επιστασία του καθηγητή του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Πασχάλη Χαριζάνη,  προσθέτει τη σηροτροφία στο εκπαιδευτικό της πρόγραμμα στο τμήμα της μελισσοκομίας, προετοιμάζει τη διδασκαλία της συναρπαστικής αυτής τέχνης και καλεί όλους τους φίλους της σαν πρώτο βήμα να φυτέψουν μια μουριά στον κήπο τους..