Άρθρο Γ. Μανιάτη στο Liberal.gr
Πριν λίγες ημέρες είχαμε έναν σοβαρό τραυματισμό της ιδέας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης με το Brexit στη Μεγάλη Βρετανία. Εάν δεν προσέξουμε κι εάν δεν συνεισφέρουν τα εθνικά κοινοβούλια, αυτός ο σοβαρός τραυματισμός της ιδέας της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να εξελιχθεί σε θανάσιμο και να γυρίσουμε πίσω στα παλιά, σε αυτό που ο ιστορικός Μαρκ Μαζάουερ χαρακτήρισε ως "Ευρώπη, η σκοτεινή ήπειρος του 20ού αιώνα".
Ο ως τώρα απολογισμός ενός άσκοπου δημοψηφίσματος, είναι ένας παραιτούμενος πρωθυπουργός, μια αντιπολίτευση άνω κάτω, μια κοινωνία διχασμένη, δύο ηγέτες της καμπάνιας του ΌΧΙ που "την κοπάνησαν" αφήνοντας το βρετανικό λαό και όλους εμάς τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς, να πρέπει να χειριστούμε τις ψευδολογίες τους, τις αυταπάτες και τα ψέματά τους. Σε ελάχιστες ώρες μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, το βρετανικό πολιτικό σύστημα φάνηκε να διαλύεται σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Στην Ελλάδα χρειάστηκαν μερικά χρόνια κρίσης για να δούμε τέτοιες κοσμογονικές αλλαγές.
Στην Ελλάδα, αντί για παραιτήσεις, είχαμε μια εντυπωσιακή κυβίστηση: Το «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος - πέρσι τέτοια εποχή - έγινε μεγαλοπρεπέστατο «ΝΑΙ» που κόστισε πάνω από 86 δισ. στον ελληνικό λαό, με κλείσιμο τραπεζών, capital controls, αύξηση του ΕΝΦΙΑ, κόψιμο του ΕΚΑΣ, νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων και εις το διηνεκές ξεπούλημα του συνόλου της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια. Ευτυχώς, λόγω της κωλοτούμπας Τσίπρα, αποφύγαμε την απόλυτη καταστροφή - έξοδο από το ευρώ και κατάλυση της Δημοκρατίας βάσει των ερασιτεχνικών συνωμοτικών σχεδίων εμπνεύσεως Βαρουφάκη και Γκάλπρεϊθ - ενώ στη Βρετανία βρέθηκαν να φλερτάρουν επικίνδυνα με τον διαμελισμό της χώρας, χάρη στην πολιτική "ιδιοφυΐα" του συντηρητικού πρωθυπουργού της.
Όλα αυτά τα κοσμογονικά συνέβησαν όταν δύο λαοί έκαναν ελεύθερα τις επιλογές τους παρασυρόμενοι από τη δημαγωγία και τον λαϊκισμό "αυταπατόμενων" ψευτών πολιτικών, οι οποίοι στη Βρετανία, όταν πέτυχαν το στόχο τους, εγκατέλειψαν το καράβι σαν τα ποντίκια. Επιλογές για τις οποίες σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετάνιωσαν. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση, το 63% των πολιτών δηλώνει ότι το δημοψήφισμα ήταν τραγικό λάθος, ενώ στη Βρετανία, η γενική αίσθηση είναι ότι ένα σημαντικό μέρος όσων επέλεξαν την έξοδο, μετάνιωσε για την επιλογή του μερικά 24ωρα αργότερα.
Όμως, ο λαϊκισμός και η δημαγωγία φούντωσαν εξ αιτίας των λαθών της Ενωμένης Ευρώπης. Λύσεις στα προβλήματα που έθρεψαν τους δημαγωγούς υπάρχουν. Προτάσεις έχουν γίνει. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη κατέθεσε δύο πολύ συγκεκριμένες προτάσεις σε ό,τι αφορά τον Πολυετή Δημοσιονομικό Προγραμματισμό 2014-2020 στη Βουλή την περασμένη εβδομάδα, που τις είχαμε καταθέσει και στο Ευρωκοινοβούλιο, στη μεγάλη συνάντηση που έκαναν οι Ευρωπαίοι Σοσιαλδημοκράτες πριν από 2 μήνες:
Ζητήσαμε να στηρίξουν όλες οι ευρωομάδες τη δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού Ταμείου Καταπολέμησης της Ανεργίας και στήριξης της απασχόλησης, ώστε μαζί με τα αντίστοιχα εθνικά προγράμματα να έχουμε και μια πανευρωπαϊκή ομπρέλα που θα αντιμετωπίσει ολιστικά την ανεργία, κυρίως των νέων, στις χώρες του νότου και πολύ περισσότερο στην Ελλάδα.
Ζητήσαμε επίσης να εφαρμοστεί ο λεγόμενος "φόρος Τόμπιν", όπως το καταθέσαμε ως ομάδα των ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, δηλαδή ο φόρος των βραχυπρόθεσμων χρηματοπιστωτικών συναλλαγών στα χρηματιστήρια, ώστε χωρίς επιβάρυνση των φορολογουμένων να συνεισφέρουμε σε περιφερειακή κι εθνική σύγκλιση όλων των οικονομιών για την καταπολέμηση της ανεργίας.
Τα σοβαρότατα προβλήματα δημοκρατικού ελλείμματος, αποτελεσματικότητας στη διαχείριση κρίσεων κτλ που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, μπορούν να αντιμετωπιστούν. Οι προτάσεις υπάρχουν και το μόνο που χρειάζεται είναι πολιτική βούληση. Απάντηση στην θεσμική κρίση που αντιμετωπίζουμε σήμερα και στους λαϊκιστές τύπου Φάρατζ, Λεπέν, Γκρίλο, Ορμπάν δίνει μόνο η απόφαση να προχωρήσουμε με τον ταχύτερο δυνατό ρυθμό σε "περισσότερη" Ευρώπη, σε πιο "ευρωπαϊκή" Ευρώπη, της προόδου και της δημιουργίας νέων θέσεων απασχόλησης, κόντρα στην παρωχημένη και αποτυχημένη Ευρώπη της λιτότητας και των περιοριστικών δημοσιονομικών μέτρων. Ο Ευρωπαίος πολίτης έχει ανάγκη από ισχυρό δίχτυ κοινωνικής αλληλεγγύης και γενναία ανακατανομή των πόρων από τις πλουσιότερες προς τις φτωχότερες χώρες.
Μόνο έτσι θα σβήσουν οι θλιβερές δημαγωγικές φωνές που ζητούν να παρασύρουν τις ευρωπαϊκές κοινωνίες στην αυτοαπομόνωση και την εσωστρέφεια. Οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές έχουμε τις λύσεις. Γι αυτό έχουμε καθήκον να πείσουμε τους λαούς μας.
