Θα τη βρούμε να πετά από την άνοιξη έως το φθινόπωρο, σε δάση, ανοιχτές εκτάσεις στα βουνά, λιβάδια, από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι τα 2000 μέτρα ύψος, στην Ευρώπη, βόρεια Αφρική και Ασία. Αν και πεταλούδα του «παλιού κόσμου», πλέον έχει κάνει την εμφάνιση της και στην βόρεια Αμερική όπου εκεί ζει η ακόμη μεγαλύτερη της (12 cm) Eastern tiger swallowtail ή Papilio glaucus.
Μαζί με την Iphiclides podalirius (Scarce swallowtail) είναι από τα μεγαλύτερα σε μέγεθος είδη πεταλούδων της Ευρώπης. Η Ελλάδα είναι ιδιαίτερα πλούσια σε είδη πεταλούδας (236 είδη), με 13 από τα οποία απαντώνται μόνο στη χώρα μας.
Οι πεταλούδες ταξινομούνται σε δύο υπεροικογένειες, τις Hesperioidea (Εσπερίες) και τις Papilionoidea.
Στην οικογένεια Papilionoidea έχουμε 5 οικογένειες και είναι:
Παπιγιονίδαι Papilionidae, Μαχάονες
Πιερίδαι Pieridae
Λυκαινίδαι Lycaenidae
Ριοδινίδαι Riodinidae
Νυμφαλίδαι Nymphalidae
Ο μέσος χρόνος ζωής μιας πεταλούδας είναι 8-10 ημέρες και αυτό επειδή είναι σχετικά ευαίσθητη και έχει διάφορους θηρευτές. Αν μπορούσε κανείς να τις προστατεύσει από τους κινδύνους που τις απειλούν, θα μπορούσαν να ζήσουν και 15 ημέρες.
Ο κύκλος της ζωής μιας πεταλούδας είναι:
Κάθε πεταλούδα γεννά από 100 ως 200 αβγά τα οποία πρέπει να γονιμοποιηθούν ένα προς ένα από τα σπερματοζωάρια τα οποία μετά την πράξη με τον πεταλούδο, έχει τοποθετήσει σε μια σπερματοθήκη γι’ αυτήν τη δουλειά. Τα γονιμοποιημένα αβγά εναποτίθενται σε φύλλα συγκεκριμένων φυτών έτσι ώστε η κάμπια που σχηματίζεται μέσα στο αβγό να έχει άμεση πρόσβαση σε τροφή όταν εξέλθει από αυτό. Μετά η κάμπια εκδύεται την επιδερμίδα της για να εμφανιστεί ένα είδος κουκουλιού, η χρυσαλίδα, μέσα στο οποίο θα γίνει η μεταμόρφωσή της σε πεταλούδα.
Οι πεταλούδες είναι αγαπημένο έντομο πολλών επιστημόνων και μη, μεταξύ δε αυτών ήταν και ο διάσημος συγγραφέας της Λολίτας Vladimir Nabokov, ο οποίος υπήρξε και πολύ γνωστός λεπιδοπτερολόγος. Διέθετε μια τεράστια συλλογή από πεταλούδες, και τη δεκαετία του 40 οργάνωσε τη συλλογή πεταλούδων του Μουσείου Συγκριτικής Ζωολογίας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.
Υπάρχουν κάμπιες ορισμένων ειδών που τρέφονται με φυτά που διαθέτουν τοξίνες και έτσι το σώμα των πεταλούδων καθίσταται δηλητηριώδες για τους θηρευτές τους που τις αναγνωρίζουν και τις αποφεύγουν. Η κάμπια που βλέπετε στις φωτο, η οποία δεν γνωρίζω σε ποια πεταλούδα ανήκει, την βρήκα πάνω σε ένα φυτό που θα γίνει ξεχωριστό ποστ, απλά να αναφέρω πως είναι ένα πολύ δηλητηριώδες φυτό (το πιο δηλητηριώδες της Ευρώπης).
