Ομιλία Γ. Μανιάτη στην Ολομέλεια της Βουλής για τον Εκλογικό Νόμο
Πολύ περισσότερο, που σε αυτήν την περίπτωση τιμητής και ρυθμιστής του συγκεκριμένου παιχνιδιού, που έληξε, όμως, χθες, ήταν η Χρυσή Αυγή, αφού σύμφωνα με τα λεγόμενα όλων των κυβερνητικών παραγόντων οι ψήφοι που επρόκειτο να αθροιστούν για την πρόταση νόμου της Κυβέρνησης ήταν 197 και βεβαίως οι ψήφοι δεν «μυρίζουν».
Βρισκόμαστε, λοιπόν, στην κορύφωση της πολιτικής και κυβερνητικής ιδιοτέλειας και υστεροβουλίας. Καμία απολύτως σχέση με ζητήματα ηθικής ή πίστης στις πάγιες αρχές. Αν εφαρμοζόταν η πάγια αρχή της απλής αναλογικής από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούσε κάλλιστα το 2015, σε δύο και τρεις ευκαιρίες, να έρθει το συγκεκριμένο νομοθέτημα.
Έχουμε, λοιπόν, μία τακτική δευτέρου κόμματος σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Και σ’ αυτήν τη στρατηγική υπακούν όλα. Υπακούν από τη μία πλευρά. Ταυτόχρονα, όμως, το νόμισμα γυρίζει -γιατί το νόμισμα είναι ίδιο- κι έχουμε από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας την αποδοχή και τη στήριξη του εξωφρενικού, του εξωπραγματικού μπόνους των πενήντα εδρών, που μας πάει πίσω σε εποχές όπου τα πρώτα κόμματα έπαιρναν 40% και 45%.
Αυτή η ιστορία πέθανε, τελείωσε. Η κοινωνία ζει πια σε άλλους ρυθμούς και γι’ αυτό έχουμε μία δυνατότητα, να μην νομοθετήσουμε αλά καρτ, αλλά κυρίως με βάση την πρόταση που εμείς έχουμε καταθέσει ως Δημοκρατική Συμπαράταξη και, με δεδομένο ότι η Κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι οι εκλογές θα γίνουν το φθινόπωρο του 2019, να δώσουμε στη Βουλή των Ελλήνων, στο πολιτικό σύστημα, τον χρόνο να αναβληθεί η αυριανή ψήφιση του νομοσχεδίου και έτσι μέχρι τον Σεπτέμβρη να έχουμε τη δυνατότητα να κουβεντιάσουμε σοβαρά και ώριμα.
Επειδή δε ακούω -ελπίζω για λόγους πολιτικής ρητορικής- ορισμένους συναδέλφους να λένε ότι η Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν είναι συνεπής με τις θέσεις της, εγώ θα καταθέσω εδώ για άλλη μία φορά τα πέντε (5) σημεία των προτάσεών μας.
Πρώτον, Κατάργηση του μπόνους. Στην περίπτωση, όμως, που ο λαός αποφασίσει και δώσει ένα ποσοστό της τάξης του 42% στο πρώτο κόμμα, τότε ας υπάρχει ένα μπόνους της τάξης των είκοσι με τριάντα εδρών. Μόνον, όμως, τότε.
Δεύτερον, προφανώς συμφωνούμε για την ψήφο στα 17.
Τρίτον, προφανώς θα ήταν αδιανόητο και εθνικά επικίνδυνο -και όλοι αντιλαμβανόμαστε τι λέμε- να συζητηθεί για λόγους τακτικισμού και κυβερνητικής προσέγγισης η μείωση του 3%. Αυτό θα ήταν έξω από κάθε συζήτηση.
Κι ερχόμαστε στα δύο μεγάλα ζητήματα. Πού αναπτύσσεται η πολιτική διαπλοκή; Πού μπορεί να ενυπάρχει το σκοτεινό, το μαύρο πολιτικό χρήμα; Προφανέστατα εκεί που τα έξοδα των υποψηφίων είναι πολύ μεγάλα, δηλαδή στις μεγάλες εκλογικές περιφέρειες.
Πού βρίσκεται, λοιπόν, η ηθική τεκμηρίωση της δήθεν υπακοής στην πάγια αρχή της απλής αναλογικής, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ότι στις μεγάλες ακριβώς Περιφέρειες μπορούν να αναπτυχθούν θερμοκήπια αδιαφάνειας και διαφθοράς; Γιατί αυτό δεν τίθεται ως θέμα, ένα ζήτημα που εμείς το ζητάμε κι έχουμε και ολοκληρωμένη πρόταση;
Υπάρχει και το τελευταίο -το πέμπτο σημείο- που κατά τη γνώμη μου είναι ένα ζήτημα που μπορεί να ξεπερνάει σε σπουδαιότητα όλα τα υπόλοιπα. Χθες δημοσιεύτηκε μία μελέτη, με βάση την οποία από το 2008 μέχρι και σήμερα οι περίπου 300.000 Έλληνες και Ελληνίδες που βγήκαν στο εξωτερικό και δουλεύουν στο εξωτερικό, συνεισέφεραν στις εθνικές οικονομίες των κρατών που τους έχουν υποδεχθεί 50 δις €.
Είναι Έλληνες της παραγωγής, της καινοτομίας, της επιχειρηματικότητας, Έλληνες που παράγουν, προσφέρουν, φορολογούνται στους τόπους όπου έχουν εγκατασταθεί. Αυτούς τους Έλληνες της παραγωγικότητας, της επιχειρηματικότητας, τους Έλληνες που πράγματι μπορούν να μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε τα προβλήματα στα οποία βρισκόμαστε, δεν θέλουμε να τους τιμήσουμε ως πολιτικό σύστημα και να τους δώσουμε τη δυνατότητα ισότιμα με όλους εμάς τους υπόλοιπους, που μένουμε στην Ελλάδα, να ψηφίσουν; Δεν συνιστά αυτό μία κορυφαία μη ορθή -για να μην πω μη ηθική- αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος ότι όλοι οι Έλληνες πολίτες είναι ισότιμοι;
Επειδή, λοιπόν, τα πράγματα είναι πολύ καθαρά, εμείς, η Δημοκρατική Συμπαράταξη, οι Έλληνες Δημοκράτες και Σοσιαλιστές, λέμε ΟΧΙ σε ένα νόμο-σούπερ μάρκετ, λέμε ΟΧΙ σε ένα νόμο αλά καρτ, λέμε ΟΧΙ σε ένα μπλέντερ πολιτικού τυχοδιωκτισμού και ξεκαθαρίζουμε τη θέση μας.
Η χώρα ακριβώς επειδή έχει υποφέρει πολλά, η κοινωνία ακριβώς επειδή έχει σοβαρά προβλήματα, πολύ σοβαρότερα από την πρόωρη συζήτηση του εκλογικού νόμου, θέλει να κατευθυνθούμε σε δύο μεγάλους πυλώνες.
Ο πρώτος είναι ο πυλώνας των μεταρρυθμίσεων στη φορολογία, στη δημόσια διοίκηση, στη δικαιοσύνη, στο παραγωγικό μοντέλο της χώρας και ο δεύτερος πυλώνας είναι ο Προοδευτικός Πατριωτισμός, να αισθανθεί ξανά περήφανη η Ελλάδα, να αποκτήσει ξανά εθνική αυτοπεποίθηση, θεσμική ισοτιμία σε όλα τα διεθνή fora, να αναβαθμίσουμε τη γεωπολιτική μας θέση.
Γι’ αυτό, λοιπόν, καλούμε την Κυβέρνηση, έστω και μία φορά να σταθεί με υπευθυνότητα και να προχωρήσουμε σε συνεννόηση όλων των πολιτικών δυνάμεων για μία αναθέσμιση όλου του πολιτικού συστήματος της χώρας, όπου μέσα θα ενυπάρχει και ένας νέος, αναλογικός εκλογικός νόμος».
