Είναι ένα πολυτελές γιοτ και ένα από τα τελευταία τρία μεγάλα γιοτ ατμού που κατασκευάστηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1930 . Η πρώτη του ιδιοκτήτρια ήταν η Lady Annie Henrietta Yule , κληρονόμος του Sir David Yule .
Κατόπιν αγοράστηκε , από τον Sir Anthony Bamford , πρόεδρο της JCB , μετά πέρασε στα χέρια του Βρετανού επιχειρηματία Sir James Dyson, ο οποίος είναι γνωστός ως ο εφευρέτης της διπλής ηλεκτρικής σκούπας (Cyclone bagless).
Το 1936 το Nahlin είχε ναυλωθεί από το βασιλιά Edward VIII . Το σκάφος αγοράστηκε το 1937 από τον βασιλιά Carol ΙΙ της Ρουμανίας για £ 120.000 και μετονομάστηκε Luceafarul (Evening Star), και αργότερα Libertatea (Liberty).
Μετά την παραίτηση του ρουμάνου μονάρχη το 1940, το γιοτ πήρε το Υπουργείο Πολιτισμού της Ρουμανίας και έμεινε δεμένο στο λιμάνι της πόλης του Γαλατσίου στο Δούναβη ως μουσείο και αργότερα ως πλωτό εστιατόριο.
Το 1989 το σκάφος ανακαλύφθηκε από τον μεσίτη Νικόλαο Edmiston που αγόρασε το σκάφος το 1998 από τη ρουμανική κυβέρνηση. Η εταιρεία κατέβαλε $ 265.000 για την αγορά του. Το 1999 στάλθηκε σε Φάλμουθ, Κορνουάλη , Devonport , Plymouth και στη συνέχεια στο Λίβερπουλ για την αποκατάσταση.
Η πρώτη φάση του έργου καθυστέρησε όταν οι συντηρητές Cammell Laird πτώχευσαν. Μετά από μια διαδικασία 15 ετών σταθεροποίησης και αποκατάστασης με επικεφαλής την GL Watson & Company το πλοίο επαναλειτούργησε το 2010 ως Nahlin και είναι εγγεγραμμένο και πάλι στην Γλασκώβη, Σκωτία .
Η μετασκευή έγινε στο Rendsburg της Γερμανίας , και η ολοκλήρωση στην Blohm + Voss ναυπηγείο, του Αμβούργου , όπου τοποθετήθηκαν κινητήρες ντίζελ αντικαθίσταντας παλιές τουρμπίνες ατμού. Τελευταίος ιδιοκτήτης του θρυλικού γιοτ είναι ο Willie Mc Cullough.
