Εκεί, στο λιμάνι του Ναυπλίου, το πρωινό και το Σαββατιάτικο βράδυ, στις 27 Αυγούστου 2016 …
… μαζί με τα χρώματα της δύσης και τις ανάσες των εκατοντάδων Αναπλιωτών …
… μαζί με τις συγχορδίες των Τραγουδιστάδων και τις ρυθμικές κινήσεις του Χορευτικού …
… με το στεφάνι του αφανούς ναύτη και τον κυκλικό χορό των φωτισμένων σκαφών …
… με τον μαύρο ουράνιο θόλο να βάφεται από το πινέλο των χρωμάτων της ίριδας …
… περίμενε, θαρρείς, το χέρι που θα την ανασύρει από την λήθη και την καταστολή, για να συμβάλει με τον δικό της τρόπο στον πολιτισμό του εικοστού πρώτου αιώνα. Στην πολιτιστική ιστορία τ΄ Αναπλιού.
Μάλλον το κατάφερε η Ναυπλιάδα. Μας δόνησε την καμπάνα του συναισθήματος, της προσμονής της επόμενης μέρας.
Ένα σμάρι το κοινό… που παρασύρθηκε από ήχους και χρώματα. Που λικνίστηκε και γλίστρησε στην επιφάνεια της θάλασσας, σκάφος μαζί με τα σκάφη που ανέδυαν την οσμή της βαρκαρόλας.
Συγχαρητήρια σε όλους τους Αναπλιώτες και τους επισκέπτες που χάραξαν στην μνήμη τους εικόνες ανείπωτης εμορφιάς.
