Ένα εκπληκτικό βίντεο διάρκειας 18 λεπτών, στο οποίο έχει οπτικοποιηθεί η ιστορία της περιοχής της Αρχαίας Ασίνης από την 6η χιλιετία π.Χ. έως και τον 20ο αιώνα ανέβασε στο επίσημο site της
η Εφορεία Αρχαιοτήτων Αργολίδας.
Μεταξύ του κόλπου του Τολού και της παραλίας της Πλάκας Δρεπάνου προβάλλει η χερσόνησος Καστράκι, η οποία έχει ταυτιστεί με την ομηρική Ασίνη. Ο μήκους 350 μ. και πλάτους 140μ. απότομος βράχος βρέχεται κατά το ήμισυ από τα νερά του αργολικού κόλπου ενώ στα βορειοδυτικά ενώνεται με τη στεριά με ομαλή πλαγιά. Εδώ, βρίσκεται η «Κάτω Πόλη» των ανασκαφέων, στην οποία αποκαλύφθηκαν πυκνά στρώματα κατοίκησης διαφορετικών περιόδων. Κατάλοιπα οικιστικού, λατρευτικού και ταφικού χαρακτήρα έχουν ανασκαφεί στην κορυφή του λόφου («ακρόπολη») καθώς και σε θέσεις γύρω από αυτόν, στην επίπεδη έκταση στα ανατολικά του και στον απέναντι προς τα βορειοδυτικά λόφο της Μπαρμπούνας.
Η περιοχή κατοικήθηκε ήδη από την Πρωτοελλαδική Περίοδο, την 3η χιλιετία π.Χ. Σημαντικοί είναι οι οικισμοί που διαδέχθηκαν την πρωτοελλαδική εγκατάσταση των μεσοελλαδικών, μυκηναϊκών και γεωμετρικών χρόνων. Γύρω στο 700 π.Χ., η Ασίνη δέχτηκε την επίθεση του γειτονικού Άργους, γεγονός που οδήγησε τους κατοίκους της σε φυγή και στην εγκατάστασή τους στην περιοχή της σημερινής Κορώνης. Έκτοτε, η Ασίνη περιήλθε σε παρακμή και θα ακμάσει ξανά από το τέλος 4ου αιώνα π.Χ. Εκείνη την εποχή θα κτιστούν τα εντυπωσιακά τείχη που περιβάλλουν το λόφο, έργο κατά πολλούς του Δημητρίου Πολιορκητή. Τα πλεονεκτήματα της θέσης, η φυσική αμυντική της θωράκιση, η γειτνίαση με τη θάλασσα και η προστασία από τους ανέμους, θα είναι κίνητρο για εγκατάσταση στο λόφο και κατά τους μεταχριστιανικούς αιώνες. Τα τείχη της πόλης θα ενισχύονται και θα επιδιορθώνονται, κάθε φορά που οι προσωρινοί κάτοικοι του λόφου-επίδοξοι διεκδικητές του Αιγαίου- το έκριναν αναγκαίο. Πρόσφατο παράδειγμα η εγκατάσταση στο λόφο των Ιταλικών στρατευμάτων κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στα χρόνια της ιταλικής κατοχής θα κατασκευαστούν ισχυρά οχυρωματικά έργα, γεγονός που θα προκαλέσει την καταστροφή των αρχαίων καταλοίπων, που Σουηδοί αρχαιολόγοι είχαν αποκαλύψει τη δεκαετία του 1920.
Μπαίνοντας κανείς στον αρχαιολογικό χώρο από την κύρια πύλη των τειχών, έχει τη δυνατότητα να ανατρέξει στη μακραίωνη ιστορία της περιοχής, από το απώτατο παρελθόν έως τα νεώτερα χρόνια. Αν και τμήμα των αρχιτεκτονικών καταλοίπων δε διατηρείται πλέον εξαιτίας της δραστηριότητας των Ιταλών και της φθοροποιού δράσης του χρόνου, ο επισκέπτης θα διακρίνει κτήρια και κατασκευές, τα οποία χρονολογούνται από τη μεσοελλαδική περίοδο έως την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπως η μεσοελλαδική «Οικία Β», το ρωμαϊκό λουτρό, η υπόγεια τρίχωρη δεξαμενή, τα πιεστήρια, τα πηγάδια, οι πύργοι της ελληνιστικής οχύρωσης, τα ιταλικά πολυβολεία και παρατηρητήρια.
Οι εργασίες διαμόρφωσης του αρχαιολογικού χώρου «Ασίνη-Ακρόπολη Αρχαίας Ασίνης Αναμόρφωση Αρχαιολογικού Χώρου Καστράκι» χρηματοδοτήθηκαν από το Ε.Π. «Δυτικής Ελλάδας – Πελοποννήσου- Ιονίων Νήσων 2007-2013» και ολοκληρώθηκαν το 2015. Στο πλαίσιο των εργασιών αυτών ανακατασκευάστηκε η αρχαία πύλη, κατασκευάστηκαν ή επισκευάστηκαν κλίμακες και διαδρομές επισκεπτών, τοποθετήθηκαν μεταλλικές σκάλες και πεζογέφυρες σε δύσβατα σημεία της διαδρομής, αναδείχθηκαν και αναπαραστάθηκαν μνημειακά κατάλοιπα, τοποθετήθηκαν ενημερωτικές πινακίδες, δημιουργήθηκαν στάσεις θεάσεις με καθιστικά, κατασκευάστηκαν στέγαστρα για τα στόμια των πηγαδιών και των δεξαμενών και ανακατασκευάστηκαν 3 νεώτερα κτήρια, στα οποία δόθηκαν νέες χρήσεις. Σ’ αυτά χωροθετήθηκαν το νέο εκδοτήριο-πωλητήριο του αρχαιολογικού χώρου, μιαέκθεση για την ιστορία και τη μεθοδολογία της ανασκαφικής διαδικασίας και μια αίθουσα πολυμέσων, όπου παρουσιάζονται ψηφιακές εφαρμογές περιήγησης (ψηφιακός χάρτης, χρονολόγιο, οπτικοποιημένη ιστορία της περιοχής, τρισδιάστατη απεικόνιση του λουτρού και 2 ολιγόλεπτα βίντεο με θέμα τους Ιταλούς στην Ασίνη και τις σουηδικές ανασκαφές). Οι εκθεσιακοί χώροι συμπληρώνονται με την έκθεση εποπτικού υλικού για την Ιταλoγερμανική Κατοχή στην Αργολίδα, η οποία αναπτύσσεται στο εσωτερικό τεχνητού σπηλαίου στα ριζά του βράχου της ακρόπολης.
