Η Σκοτεινή πήρε το όνομά της από το σκοτάδι που την σκεπάζει από νωρίς, πριν τη δύση του ηλίου, λόγω των ψηλών βουνών που την περιβάλλουν. Μια άλλη εκδοχή αναφέρει ότι το όνομά της προέρχεται από το όρος Σκίαθις (σήμερα λέγεται Ζάρα) που βρίσκεται από πάνω της.
Ο οικισμός κατοικείται από την αρχαιότητα και αναφορά κάνει και ο περιηγητής Παυσανίας για κάποιους ναούς της περιοχής, όπως το ιερό της Αρτέμιδος Εφεσίας, της Αλέας Αθηνάς και ένα ναό του Διονύσου. Μάλιστα, προς τιμήν του, κάθε δύο χρόνια πραγματοποιούνταν τα Σκιέρεια, μια τελετή αφιρεωμένη στη γυναικεία γονιμότητα.
Οι κάτοικοι σήμερα ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία και την γεωργία, αφού η άδρευση του κάμπου της Σκοτεινής από τον Ασωπό και ο πρόσφατος αναδασμός της περιοχής, βοήθησαν στη συστηματοποίηση των καλλιεργειών.
Γνωστή για τα φασόλια, για το καλό παραδοσιακό φαγητό (όπως λαγό ή αγριογούρουνο στιφάδο) και για την καλλιέργεια αμπελιού με κύρια ποικιλία το αγιωργίτικο (Νεμέας), η Σκοτεινήθεωρείται ένας αξιόλογος προορισμός που προσφέρει πληθώρα ερεθισμάτων στον επισκέπτη.
H ηρεμία, η φυσική ομορφιά με την πλούσια βλάστηση και τις πολλές πηγές της περιοχής, εντυπωσιάζουν εκείνους που θέλουν να αποδράσουν από το αστικό τοπίο.
Αξιοθέατα της Σκοτεινής αποτελούν το Δημοτικό Σχολείο Σκοτεινής που πυρπολήθηκε από τους Γερμανούς, η εκκλησία της Κοίμησης Θεοτόκου Σκοτεινής, ο μύλος Σκοτεινής που λειτουργούσε μέχρι τη δεκαετία του ’60 και η γκούρα, κύρια πηγή νερού του χωριού με τον καταρράκτη της.
Στις 16 και 17 Ιουλίου πραγματοποιείται το παραδοσιακό πανηγύρι της Αγίας Μαρίνας που βρίσκεται χτισμένη πάνω στο λόφο και είναι προστάτιδα του χωριού. Στη Σκοτεινή υπάρχουν μπακάλικα και ταβέρνα.
