Για να αντιληφθεί κανείς τη δύναμη που έχει η εμπέδωση της γνώσης και να τη συνδέσει με την ανάπτυξη της χώρας, αρκεί να πάρει το παράδειγμα της Επιδαύρου. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό ότι η συντριπτική πλειονότητα του κοινού (στην Ελλάδα και στον κόσμο) συνδέει την Επίδαυρο σχεδόν αποκλειστικά με το θέατρό της και τις παραστάσεις που δίνονται εκεί και όχι με το Ασκληπιείον και τον ρόλο που επιτελούσε. Αν ακούσει κανείς τον εύληπτο λόγο του Βασίλη Λαμπρινουδάκη και περιηγηθεί μετά στο αχανές Ασκληπιείον με τα υπό αναστήλωση οικοδομήματα, αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει διαθέσιμο ένα ιστορικό απόθεμα και ένα μετάλλευμα γνώσης και σωρευμένης εμπειρίας εντελώς ανεκμετάλλευτο.
Καθώς το Ασκληπιείον ήταν το διεθνές κέντρο ίασης και το μέρος όπου έχουμε το πέρασμα από τη μαγική, πρακτική ιατρική στην επιστημονική ιατρική (σε βάθος αιώνων), είναι απλώς αυτονόητο να το αποδώσουμε σήμερα αυτούσιο στην ιστορική του διάσταση ως κοινή, κεκτημένη γνώση πλέον. Τα οφέλη από τον θεματικό ιατρικό τουρισμό, τα εκπαιδευτικά προγράμματα και ταξίδια φοιτητών, τα συνέδρια που θα ενισχύσουν όλη την Αργολίδα, και τη νέα αίγλη της Επιδαύρου, παράλληλα με τον γνωστό θεατρικό της ρόλο, αναβιβάζουν πλέον σε κομβική τη νέα σχέση μνημείων και ανάπτυξης.
Η Επίδαυρος είναι ένα παράδειγμα, μόνο, αλλά εξόχως χαρακτηριστικό. Πρώτον, είναι ένας διεθνής προορισμός. Δεύτερον, η ιστορική της διάσταση αφορά τον ιατρικό κόσμο αλλά και εμμέσως τη θρησκεία, τα τάματα, την ανάγκη του απλού ανθρώπου να ζητήσει ίαση. Συνδέεται δηλαδή και με την κοινωνιολογία, τη λαογραφία και τη μελέτη των θρησκειών, καθώς πολλές δοξασίες του αρχαίου κόσμου πέρασαν στη χριστιανική θρησκεία. Η δεξαμενή είναι ανεξάντλητη για διαστολή κάθε προσέγγισης. Μας το έδειξε και η υψηλού επιπέδου εικαστική έκθεση που οργανώθηκε στο Ξενία Επιδαύρου με θέμα «Περί Υγείας», που επιμελήθηκε άρτια η Ιρις Κρητικού. Σπουδαία έργα τέχνης σημαντικών Ελλήνων καλλιτεχνών, διαφόρων γενεών, συνομίλησαν με ένα θέμα και με ένα τόπο. Το αποτέλεσμα ξεπέρασε τις προσδοκίες.
Αυτό το μοντέλο πολλαπλής δράσης λειτουργεί ως αντιδραστήρας. Κάθε θετικό βήμα επιφέρει πολλαπλασιασμό ευεργετικών επιδράσεων και το ζητούμενο είναι να περάσει στην κοινή αντίληψη ότι οι δυνατότητες της χώρας είναι ανεξάντλητες και ανεκμετάλλευτες. Η Ελλάδα μπορεί και οφείλει να είναι ευημερούσα και περήφανη χώρα, αρκεί να απελευθερώσει χώρο στα δημιουργικά μυαλά με διεθνή ενημέρωση και αγάπη για τη χώρα. Μοιάζει απλό και αυτονόητο, αλλά προφανώς δεν είναι.
Μία άλλη παράμετρος ιδιαιτέρως σημαντική, την οποία φροντίζει επίσης το «Διάζωμα», είναι ότι οι πρωτοβουλίες και τα έργα κοινοποιούνται, γίνονται γνωστά μέσα από δημόσιες παρουσιάσεις. Δεν μένουν εσωστρεφή ή κρυπτικά. Οι γεωγραφικές περιφέρειες συνομιλούν, ανταλλάσσουν εμπειρία, υπάρχει άμιλλα. Η χώρα οφείλει να δει μπροστά.
