Οι κομμουνοσυμμορίτες προσπάθησαν ανεπιτυχώς το 1943 και το 1944, να καταλάβουν τον Άχλαδόκαμπο με κάθε τρόπον και να πάρουν με το μέρος τους, τους πατριώτες. Οι ηρωικοί κάτοικοι όμως, προτιμούσαν να υποφέρουν, παρά να ακολουθήσουν τους κομμουνιστές .
Οι συμμοριτες αποφασίζουν τότε, να θέσουν σε ενέργεια την γνωστή τους μέθοδο: να σκοτώσουν με ενέδρα λίγους Γερμανούς εκεί, πλησίον του Άχλαδοκάμπου, για να επακολουθήσουν αντίποινα των Γερμανών σε βάρος του χωριού. Έτσι τον Μάϊον 1944, στη θέση «Πλατάνια Νταούλι», εξοντώνουν μερικούς Γερμανούς στρατιώτες .
Οι Γερμανοί βεβαιώνονται όμως, ότι δεν ήσαν Αχλαδοκαμπίτες οι άνδρες της ενέδρας και δεν εφαρμόζουν αντίποινα κατά του Άχλαδοκάμπου. Έκτοτε επεκράτησε ησυχία στον Άχλαδόκαμπο, μέχρι της απελευθερώσεως από τους Γερμανούς.
Μόλις όμως , έφυγαν οι Γερμανοί, οι κομμουνιστές διατάζουν τμήματα του ΕΛΑΣ, να επιτεθούν κατά του Άχλαδοκάμπου. Επιτίθενται οι κομμουνοσυμμορίτες το πρωί της 18ης Σεπτεμβρίου από όλα τα σημεία του ορίζοντος. Οι αμυνόμενοι μάχονται ηρωϊκώς και αρνούνται να παραδοθούν . Πυρομαχικά, έχουν λίγα, αλλά προτιμούν να πέσουν ηρωΐκώς, παρά να παραδοθούν με την θέληση τους. Ή μάχη συνεχίζεται λυσσώδης επί 6ωρου.
Προ του όγκου των επιτεθεμένων, δημιουργείται ρήγμα στο βόρειο φυλάκιο Στρουγγίστας και οι κομμουνοσυμμορίτες κατορθώνουν να διεισδύσουν εντός του Άχλαδοκάμπου. Αρχίζουν τότε το έργο τους , γενική λεηλασία,φωτια και σφαγή.
Συγκεντρώνουν στο δημοτικό σχολείο του χωριού , άνδρες, γυναίκες και παιδιά και αδιακρίτως βιαζουν τις γυναικες και σφάζουν, παρουσία όλου του χωριου. Κατά τη μάχη, είχαν πέσει 10, μετά τη μάχη, σφαγιασθηκαν από τους κανιβάλλους κομμουνιστές 63 αθωοι ΕΛΛΗΝΕΣ. ΑΘΑΝΑΤΟΙ
