Η Λίτσα, από το Θρυλίτσα, είναι δώδεκα ετών και υπήρξε ιπποδρομιακή φοράδα. Οταν η καριέρα της στις κούρσες τελείωσε, κάποιος την αγόρασε και τη μετέφερε στην Κρήτη, όπου, λίγο καιρό μετά, την εγκατέλειψε. Την ίδια μοίρα είχε ο Λάκης. Είκοσι ετών, βρέθηκε στη λεωφόρο Σπάτων τρομαγμένος, υποσιτισμένος και αφυδατωμένος. Ο Φοίβος ήταν ακόμη πιο άτυχος. Μόλις δύο ετών, περιπλανιόταν επί μήνες, ολομόναχος, με κάταγμα στο πίσω του πόδι. Πεινασμένη και πληγωμένη βρέθηκε στην Αργολίδα και η Εϊντζελ. Το ένα της άκρο ήταν μια πρησμένη άμορφη μάζα, χωρίς καθόλου οπλή (νύχι).
Ναι, ξέρω, ένας κόμπος ανεβαίνει στον λαιμό σας καθώς διαβάζετε αυτές τις αράδες. Αλλά δεν πρέπει. Γιατί αυτές οι ιστορίες έχουν αίσιο τέλος (ή σχεδόν). Σήμερα, η Λίτσα έχει χορτάσει σανό και χάδια και, χάρη στον χρόνο που της αφιέρωσε ο εκπαιδευτής Σταύρος Βεργής, έχει αρχίσει να εμπιστεύεται ξανά τους ανθρώπους. Ο Λάκης βρίσκεται σε ασφαλές περιβάλλον, με τη φροντίδα που χρειάζεται, και δεν θα ξαναπεινάσει ποτέ.
Ο Φοίβος, έπειτα από επιτυχημένη εγχείρηση ακρωτηριασμού (η επιλογή των κτηνιάτρων ήταν ακρωτηριασμός ή ευθανασία), έχει πρόσθετο μέλος. Πάλεψε σαν ήρωας για τη ζωή του – και ακόμη παλεύει, γιατί η αποθεραπεία του βρίσκεται σε εξέλιξη. Το τεχνητό μέλος του πρέπει κατά διαστήματα να αλλάζει, όσο αυτός θα μεγαλώνει, αλλά του εξασφαλίζει μια φυσιολογική ζωή. Η Εϊντζελ, έπειτα από πολύμηνη θεραπεία (με κόστος που ξεπέρασε τις 2.500 ευρώ), μπορεί πλέον να πατάει το πόδι της, ακόμα και να καλπάζει πού και πού. Δεν θα ξαναγίνει ποτέ όπως ήταν πριν, αλλά τουλάχιστον δεν πονάει και δείχνει απίστευτη θέληση για ζωή.
Και τα τέσσερα άλογα ζουν στις εγκαταστάσεις του Ελληνικού Συλλόγου Προστασίας Ιπποειδών (ΕΣΠΙ) στο Μαρκόπουλο. Τα είδα από κοντά, έμαθα τις ιστορίες τους και δεν μπόρεσα να μη συγκινηθώ. Στο βλέμμα τους διακρίνει κανείς μια μελαγχολία, για όσα έχουν περάσει, αλλά και την ηρεμία που τους εξασφαλίζει η νέα τους ζωή. Η Θρυλίτσα με άφησε να τη χαϊδέψω. Η Εϊντζελ έδειξε μεγαλύτερη συμπάθεια για την Ελισάβετ, τη φωτογράφο της «Κ». Πανέμορφα πλάσματα, έξυπνα και υπερήφανα. Πώς είναι δυνατόν να τους κάνει κανείς κακό;
«Πολλοί νομίζουν ότι μπορούν να συντηρήσουν ένα άλογο ή ένα γαϊδούρι, αλλά δεν μπορούν. Είτε γιατί δεν αντέχουν το κόστος είτε γιατί δεν ξέρουν πώς να τα χειριστούν», λέει η Χριστίνα Αλεξάνδρου, ταμίας του ΕΣΠΙ. «Ετσι, οι εγκαταλείψεις είναι συχνές. Οπως και οι περιπτώσεις βαρβαρότητας: ένα γαϊδουράκι βρέθηκε στην Πελοπόννησο, με τα πόδια και το κεφάλι του δεμένα μαζί, κάτω από ένα δέντρο, αφημένο εκεί για να πεθάνει... Μας το έφεραν σε κακή κατάσταση». Τέτοια περιστατικά οδήγησαν, το 2006, μια παρέα φιλόζωων στην ίδρυση του ΕΣΠΙ, που σκοπό έχει να προστατεύει και να περιθάλπει ιπποειδή από την κακομεταχείριση, την εγκατάλειψη και τον βασανισμό, να ελαφρύνει τον πόνο τους με φροντίδα και αγάπη και να ενημερώνει τους Ελληνες για τη σωστή συμπεριφορά απέναντί τους. Aφορμή εκείνη τη χρονιά ήταν μια καταγγελία για 64 άλογα που ζούσαν σε άθλιες συνθήκες σε κτήμα του Ασπροπύργου και τα περισσότερα προορίζονταν για τα σφαγεία της Ιταλίας.
Στις αρχές του 2016, ο σύλλογος απέκτησε νέα στέγη, στο Μαρκόπουλο, κοντά στο Ολυμπιακό Ιπποδρόμιο. Τα έξοδα, μαζί με το ενοίκιο, είναι πολλά: ξεπερνούν τις 3.000 ευρώ τον μήνα. Και βαραίνουν αποκλειστικά τα μέλη και όσους αποφασίσουν να προσφέρουν ένα συμβολικό ποσό (70 ευρώ ετησίως), προκειμένου να γίνουν ανάδοχοι σε ένα άλογο. Αυτά τα δέκα χρόνια της λειτουργίας του, οι άνθρωποι του ΕΣΠΙ έχουν φροντίσει περισσότερα από 150 ζώα – στην πλειονότητά τους έχουν δοθεί στη συνέχεια για υιοθεσία.
«Χρειαζόμαστε πιο πολλούς εθελοντές», λέει η κυρία Αλεξάνδρου. «Ανθρώπους που να έρθουν εδώ για να προσφέρουν, να μη θέλουν απλώς να περάσουν λίγες ευχάριστες ώρες με τα άλογα». Αυτό είναι το μήνυμα που ο ΕΣΠΙ προσπαθεί να περάσει και στα παιδιά που επισκέπτονται τις εγκαταστάσεις του (προγραμματίζονται και επισκέψεις σχολείων): «Τα άλογα πρέπει να τα πλησιάζεις με σεβασμό, έχουν κάθε δικαίωμα να μη θέλουν· κι αν σε δεχτούν, και κυρίως αν σε εμπιστευθούν, σου κάνουν μεγάλη τιμή».
Οι εγκαταστάσεις του ΕΣΠΙ βρίσκονται στο 3ο χλμ. της οδού Μυρινούντος, δίπλα στο Ολυμπιακό Κέντρο Ιππασίας. Μάθετε πώς μπορείτε να βοηθήσετε στο
www.greekhorseprotection.org.
