Τι θέλουν να κάνουν:
- Ανάπτυξη «ανταγωνιστικών και οικονομικά βιώσιμων συστημάτων Υγείας», δηλαδή ενίσχυση των επιχειρηματιών στην Υγεία, εμβάθυνση του επιχειρηματικού χαρακτήρα των κρατικών μονάδων Υγείας, παραπέρα εμπορευματοποίηση των παρεχόμενων υπηρεσιών τους και διαμόρφωση ακόμα πιο «φθηνών» υγειονομικών, για να επιτευχθεί το «ανταγωνιστικό κόστος εργασίας».
- Άμβλυνση ανισοτήτων και διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής, δηλαδή μέτρα που στοχεύουν στη διαχείριση της εξαθλίωσης και την ενιαία παροχή ελάχιστων κρατικών υπηρεσιών Υγείας σε όλους.
Με βάση και το κυβερνητικό πρόγραμμα «Υγεία Εν Δράσει» (2012) που αποτελεί εξειδίκευση της στρατηγικής της ΕΕ εξασφαλίζεται η μείωση των κρατικών δαπανών για τις παροχές Υγείας, Πρόνοιας και Φαρμάκου, αλλά και για την ίδια την ανάπτυξη, η λειτουργία και στελέχωση των κρατικών μονάδων Υγείας.
Αυτό υπηρετούν τα μέτρα περιορισμού της κρατικής δαπάνης για φάρμακα, στην παροχή υπηρεσιών Υγείας, στη λειτουργία των κρατικών νοσοκομείων, η αύξηση των εσόδων τους με πληρωμές από τους ασθενείς και τα ασφαλιστικά ταμεία, οι συγχωνεύσεις νοσοκομείων και κλινικών, το κλείσιμο πρωτοβάθμιου συστήματος υγείας όπως τα Κέντρα Υγείας, το ΙΚΑ, αλλά και η μείωση του προσωπικού, η παρακράτηση μέρους των συντάξεων των χρονίως πασχόντων για την κάλυψη των λειτουργικών εξόδων των ιδρυμάτων όπου νοσηλεύονται.
Αντίθετα ευνοούν με τις πολιτικές τους επιλογές, το μεγάλο κεφαλαίο, με την εξοικονόμηση κρατικών πόρων, προκειμένου να στηριχτούν τα παντός είδους κίνητρα προς τους επιχειρηματικούς ομίλους (φοροαπαλλαγές, μείωση εισφορών, επιδοτήσεις κ.λπ.).
Ενισχύουν τη λειτουργία των κρατικών μονάδων Υγείας ως «αυτοτελών οικονομικών μονάδων», δηλαδή σαν επιχειρήσεις, πουλώντας τις υπηρεσίες Υγείας στους ασθενείς και στα ασφαλιστικά ταμεία προκειμένου να αντισταθμίσουν την κρατική υποχρηματοδότηση.
Επιτυγχάνονται δηλαδή στόχοι που συμβάλλουν -μεταξύ άλλων- στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας στον τομέα της Υγείας. Αυτός ο στόχος υπηρετείται με την προπαγάνδα της κυβέρνησης και όλων των κομμάτων του ευρωμονόδρομου περί «εξορθολογισμού της λειτουργίας των δημόσιων νοσοκομείων», της «καταπολέμησης της σπατάλης και της κακοδιαχείρισης».
Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η εξασφάλιση ενός ελάχιστου επιπέδου υγείας των εργαζομένων, μέσω ελάχιστων πακέτων παροχών για όλους, ως απαραίτητο όρο αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης, για να διατηρεί την ικανότητά της να μπαίνει για εκμετάλλευση στην καπιταλιστική παραγωγή και όχι η προαγωγή της υγείας του λαού με βάση τις σημερινές δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Ταυτόχρονα, στις συνθήκες γενικευμένης και απότομης όξυνσης των προβλημάτων, τους απασχολεί και παίρνουν μέτρα ιδιαίτερα για τις λεγόμενες ευπαθείς - ευάλωτες κοινωνικές ομάδες (π.χ. άνεργοι, ανασφάλιστοι). Μέτρα που αφορούν τη διαχείριση των πιο ακραίων συνεπειών αυτής της πολιτικής και με το μικρότερο δυνατό κόστος για το κεφάλαιο και το κράτος του, έτσι ώστε να διασφαλίζεται όσο το δυνατόν απρόσκοπτα η καπιταλιστική ανάπτυξη και ταυτόχρονα «να μη διαρραγεί η κοινωνική συνοχή», να μην τεθεί δηλαδή σε γενικευμένη αμφισβήτηση το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.
Αναδεικνύεται ταυτόχρονα μέσα και από αυτά τα ζητήματα o αντιλαϊκός ρόλος της Τοπικής Διοίκησης ως θεσμός και μηχανισμός του καπιταλιστικού κράτους, στυλοβάτης στην υλοποίηση αυτής της βάρβαρης πολιτικής των περικοπών, της ανταποδοτικότητας, του «μοιράσματος της φτώχειας».
Σε αυτά πλαίσια εντάσσονται και τα διάφορα επιδοτούμενα προγράμματα «προληπτικής ιατρικής» που υλοποιούνται κατά καιρούς από δήμους, όπως είναι το χρηματοδοτούμενο από το ΕΣΠΑ «Πρόγραμμα Προληπτικής Ιατρικής και το οποίο περιλαμβάνει συγκεκριμένο πακέτο διαγνωστικών εξετάσεων που αφορά - όπως αναφέρεται και στο ίδιο το κείμενο του προγράμματος - «συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού».
Πρόκειται για μέτρα αποσπασματικά και ανεπαρκή. Δεν είναι προσωρινά λόγω κρίσης, αλλά μέτρα μόνιμου χαρακτήρα. Προσφέρουν ανάσα και ανακούφιση στους επιχειρηματίες και το κράτος τους, αφού απαλλάσσονται σε ένα πολύ μεγάλο μέρος από την «υποχρέωση» παροχής υπηρεσιών Υγείας στους εργαζόμενους. Πρόκειται για την πολιτική, η οποία «παίρνει από τους φτωχούς για να ενισχύσει τους φτωχότερους». Αυτή είναι η ουσία της «αστικής αλληλεγγύης».
Αυτό είναι το περιεχόμενο των «κοινωνικών δικτύων ασφαλείας και αλληλεγγύης», που αποτελεί διακηρυγμένο στόχο της ΕΕ, της κυβέρνησης και όλων όσοι δεν αμφισβητούν, αλλά υπηρετούν την καπιταλιστική ανάπτυξη, υπερασπίζονται τον ευρωμονόδρομο του κεφαλαίου, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, όπου η «κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή» αποτελεί βασικό άξονα του κυβερνητικού του προγράμματος.
Αυτή είναι η πολιτική υπέρ του κεφαλαίου που αντιμετωπίζει όλους - εργαζόμενους, ανέργους, ανασφάλιστους - ως «κόστος» που πρέπει να μειώνεται συνεχώς στο όνομα της αντοχής και των ορίων των καπιταλιστικών κερδών, που ενοχοποιεί και θυσιάζει τις λαϊκές ανάγκες στο βωμό της ανταγωνιστικότητας.
Αυτός είναι ο πυρήνας της πολιτικής της ΕΕ , η οποία δεν είναι μία κακή ή λαθεμένη επιλογή κάποιων προσώπων, επιτελείων ή κυβερνήσεων, ούτε αποτελεί στρέβλωση των «αρχών και αξιών της ΕΕ». Πηγάζει ακριβώς από τον ίδιο το χαρακτήρα της ΕΕ ως διακρατικής ένωσης καπιταλιστικών κρατών, που στόχο έχει την προάσπιση των συμφερόντων των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.
Η αντιλαϊκή επίθεση θα συνεχιστεί και θα ενταθεί με όποια κυβέρνηση κι αν βρίσκεται στο «τιμόνι» της εξουσίας των μονοπωλίων γιατί εκπορεύεται από την ίδια τη φύση και τις νομοτέλειες του καπιταλιστικού τρόπου οργάνωσης της παραγωγής και της οικονομίας. Από το σκοπό του, που είναι το καπιταλιστικό κέρδος και το οποίο προϋποθέτει το ολοένα και μεγαλύτερο χτύπημα του συνόλου των λαϊκών δικαιωμάτων και αναγκών.
Γι' αυτό και καμία άλλη μορφή πολιτικής διαχείρισης της καπιταλιστικής οικονομίας δεν μπορεί να απαντήσει στα μεγάλα και οξυμένα λαϊκά προβλήματα, όπως αυτή που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, που όχι μόνο δεν αμφισβητεί, αλλά είναι υπέρμαχος της ΕΕ, της ανάπτυξης με μοχλό τους επιχειρηματικούς ομίλους και της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία, στην Πρόνοια και στο Φάρμακο.
Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, τα λαϊκά στρώματα πρέπει να απορρίψουν συνολικά αυτήν την πολιτική, να μην στηρίζουν την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου, τους παλιούς και νέους «σωτήρες».
Να στηρίξουν και να ισχυροποιήσουν το ΚΚΕ παντού, γιατί αυτό θα σημαίνει ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική στην Υγεία της ΕΕ και των κυβερνήσεών της, σημαίνει ενίσχυση της πορείας ανασύνταξης του εργατικού - λαϊκού κινήματος και της οικοδόμησης της Λαϊκής Συμμαχίας.
Ενίσχυση του ΚΚΕ παντού γιατί έτσι ενισχύεται η λαϊκή πάλη για ένα αποκλειστικά κρατικό σύστημα Υγείας, καθολικό, σύγχρονο και απολύτως δωρεάν. Ένα σύστημα Υγείας χωρίς καμία επιχειρηματική δράση που οι υπηρεσίες του θα αποτελούν στην πράξη κατοχυρωμένο κοινωνικό αγαθό και όχι όπως σήμερα ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα.
Ενίσχυση του ΚΚΕ παντού, για να μπει φρένο στα αντιλαϊκά μέτρα, για να ανοίξει ο δρόμος για την ανάπτυξη που θα έχει κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, με λαϊκή εξουσία, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και αποδέσμευση από την ΕΕ.
Μόνο μέσα από την ενεργό συμμετοχή μας στην οργανωμένη πάλη μπορούμε να βάλουμε ΤΕΡΜΑ στις μονοβάρδιες, στην κινητικότητα, στις άθλιες συνθήκες δουλειάς, στο μεροκάματο στα όρια της φτώχειας, στα “μπίζνες πλαν” διοικήσεων και κυβέρνησης για κλινικές και νοσοκομεία, στα νέα αντιλαϊκά μέτρα που απεργάζονται επιχειρηματικοί όμιλοι - κυβέρνηση - Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) - ΔΝΤ.
Μόνο μέσα από τη δραστήρια συμμετοχή στα σωματεία, μέσα από πρωτοβουλίες διεκδίκησης των σύγχρονων δικαιωμάτων μας, διεκδίκησης υψηλού επιπέδου και εντελώς δωρεάν υπηρεσίες για όλο το λαό, με συντονισμό με τα εργατικά σωματεία, κλάδων, αυτοαπασχολούμενων, μικρομεσαίων αγροτών, συνταξιούχων, γυναικών, νεολαίας θα καταφέρουμε να περάσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα στην επίθεση απέναντι στον κοινό εχθρό, τα μονοπώλια και το κράτος τους.
Άρθρο Βασιλικής Γκιόκα
μέλος Ε.Π Πελοποννήσου και Γραμματέας Τ.Ε Αργολίδας
