Στο ως άνω έγγραφο αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής:
“Στις διατάξεις του Νόμου για το ΕΣΠΑ (παρ. 3, άρθρο 14 του Ν.3614/2007) όπως αυτές τροποποιήθηκαν με τον Νόμο 4072/2012 (παρ. 4, άρθρο 242) προσδιορίζονται οι περιπτώσεις στις οποίες δεν μπορούν να κατασχεθούν, δεν υπόκεινται σε καμία παρακράτηση και δεν συμψηφίζονται με τυχόν οφειλές του δικαιούχου προς το Ελληνικό Δημόσιο ή τα ασφαλιστικά ταμεία, οι ενισχύσεις στους δικαιούχους που υλοποιούν πράξεις συγχρηματοδούμενες στο πλαίσιο Επιχειρησιακών Προγραμμάτων. Επίσης, προσδιορίζονται οι περιπτώσεις για τις οποίες είναι απαραίτητη η προσκόμιση φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας για την καταβολή των ενισχύσεων αυτών.
Σύμφωνα λοιπόν με την παράγραφο αυτή του Νόμου 3614/2007, οι περιπτώσεις αυτές αφορούν τις προκαταβολές και τις ενδιάμεσες πληρωμές. Οι τελικές πληρωμές των δικαιούχων δεν εντάσσονται στις ως άνω περιπτώσεις απαλλαγής και δύνανται να συμψηφιστούν, παρακρατηθούν ή να αποδοθούν για λογαριασμό του δικαιούχου.
Για την καταβολή των ενισχύσεων αυτών καθίσταται υποχρεωτική η προσκόμιση αποδεικτικών φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας, σύμφωνα και με τις διατάξεις της ΑΥΟ 119793/6134/0016/24-11-1999 (ΠΟΛ 1223, ΦΕΚ 2134β').
Το ποσό που αποδίδεται στο δημόσιο ταμείο, αναγράφεται ως όρος παρακράτησης στην φορολογική ενημερότητα και δεν αφορά μελλοντικές οφειλές του δικαιούχου, αλλά τις τρέχουσες οφειλές του, η δε συγκεκριμένη διαδικασία εφαρμόζεται από την έναρξη υλοποίησης και καθ' όλη τη διάρκεια εκτέλεσης τελικών πληρωμών των δράσεων κρατικών ενισχύσεων της περιόδου 2007-2013”.
