Τεράστια διαφορά στους οικονομικούς πόρους από τον Καποδιστριακό Δήμο!
Αντί 28εκ. ευρώ λαμβάνει …2,5εκ!»
Είναι πλέον σαφές, πως το κεντρικό κράτος μειώνει συνεχώς τους πόρους των δήμων ενώ παράλληλα τους επιβαρύνει με αρμοδιότητες, στις οποίες παλεύουν να ανταπεξέλθουν. Η παρούσα δημοτική αρχή, με σύνεση προσπαθεί να επιβιώσει του οικονομικού στραγγαλισμού, ο οποίος επιβάλλεται από τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών. Τα οικονομικά στοιχεία μιλούν από μόνα τους.
Την τετραετία 2006-2009, 6 Δήμοι & 2 κοινότητες όπου σήμερα αποτελούν τον Δήμο Άργους Μυκηνών, έπαιρναν για έργα (ΣΑΤΑ ) 11.803.660ευρώ! Επιπροσθέτως, λάμβαναν 16.680.008,03 ευρώ για έργα από το πρόγραμμα ΘΗΣΕΑΣ δλδ σύνολο 28.483.668,3! Σήμερα ο Δήμος Άργους Μυκηνών λαμβάνει 633,990 ευρώ, για την ίδια εδαφική έκταση κάθε χρόνο για έργα (ΣΑΤΑ) όπου διαπιστώνει κανείς πως η διαφορά από την τετραετία 2006-2009, αγγίζει τα 25.947.708,3! Η πρωτοφανής μείωση των οικονομικών πόρων του Δήμου Άργους Μυκηνών από το κράτος και η συνεχής επιβάρυνση του με αρμοδιότητες, έχουν ως αντίκτυπο στο επίπεδο και στην ποιότητα ζωής των πολιτών. Δια τούτο, η παρούσα δημοτική αρχή, συμπορεύεται με τις παρακάτω θέσεις που εξέδωσε η ΚΕΔΕ.
Οικονομικό πλαίσιο Μεταρρύθμισης – Πόροι της Τ.Α.
(α) φορολογική αποκέντρωση με φορολογικές ελευθερίες χωρίς επιπλέον επιβάρυνση του πολίτη και με μηχανισμό αναδιανομής για άρση των ανισοτήτων.
(β) νέα γενιά παρακρατηθέντων και ταυτόχρονη επιστροφή εσόδων από φόρο ζύθου, βοσκοτόπων, πετρελαιοειδή κλπ
(γ) πρόγραμμα υποστήριξης της σχεδιαζόμενης μεταρρύθμισης με διασφαλισμένους πόρους και προσωπικό.
(δ) απόδοση του 10% από τα έσοδα του Πράσινου Ταμείου
(ε) δραστική μείωση των επιτοκίων του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων
(στ) δημιουργία ενός νέου Aναπτυξιακού Προγράμματος της Τ.Α., που θα συμπληρώνει το ΕΣΠΑ και μπορεί να χρηματοδοτείται από τη νέα γενιά παρακρατηθέντων, το ΠΔΕ, την ΕΤΕΠ και το Πράσινο Ταμείο. Το Πρόγραμμα αυτό θα παρέχει ιδιαίτερα υποστήριξη στους μικρούς ορεινούς και νησιωτικούς δήμους.
(η) η μη μεταφορά του ΕΝΦΙΑ στην Τ.Α. όπως είναι σήμερα, αλλά η μελέτη για την θεσμοθέτηση ενός νέου φόρου ακίνητης περιουσίας, σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, αφού αυτός ο φόρος θεωρείται ο πλέον δίκαιος φόρος.
(θ) οι αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο των Δημοσίων Επενδύσεων και των Προμηθειών έχουν ουσιαστικά «μπλοκάρει», με εμφανή αποτελέσματα στην ανάπτυξη και την απασχόληση. Το πρόβλημα πρέπει να επιλυθεί άμεσα.
(ι) τέλος, η μείωση των εσόδων (ΚΑΠ, ΣΑΤΑ, Φόρος Ζύθου, Βοσκοτόπια, τέλη παραχωρησιούχων κλπ) αλλά και η αύξηση του κόστους με νομοθετικές παρεμβάσεις (επιβάρυνση μισθολογικού και φορολογικού κόστους, ασφαλιστικές εισφορές, μεταφορές υπαλλήλων, φορολογικές προκαταβολές επί εκδιδομένων λογαριασμών ύδρευσης των ΔΕΥΑ κλπ) οδηγούν τους Δήμους σε αδυναμία λειτουργίας.
Οικονομικό πλαίσιο Μεταρρύθμισης – Πόροι της Τ.Α.
(α) φορολογική αποκέντρωση με φορολογικές ελευθερίες χωρίς επιπλέον επιβάρυνση του πολίτη και με μηχανισμό αναδιανομής για άρση των ανισοτήτων.
(β) νέα γενιά παρακρατηθέντων και ταυτόχρονη επιστροφή εσόδων από φόρο ζύθου, βοσκοτόπων, πετρελαιοειδή κλπ
(γ) πρόγραμμα υποστήριξης της σχεδιαζόμενης μεταρρύθμισης με διασφαλισμένους πόρους και προσωπικό.
(δ) απόδοση του 10% από τα έσοδα του Πράσινου Ταμείου
(ε) δραστική μείωση των επιτοκίων του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων
(στ) δημιουργία ενός νέου Aναπτυξιακού Προγράμματος της Τ.Α., που θα συμπληρώνει το ΕΣΠΑ και μπορεί να χρηματοδοτείται από τη νέα γενιά παρακρατηθέντων, το ΠΔΕ, την ΕΤΕΠ και το Πράσινο Ταμείο. Το Πρόγραμμα αυτό θα παρέχει ιδιαίτερα υποστήριξη στους μικρούς ορεινούς και νησιωτικούς δήμους.
(η) η μη μεταφορά του ΕΝΦΙΑ στην Τ.Α. όπως είναι σήμερα, αλλά η μελέτη για την θεσμοθέτηση ενός νέου φόρου ακίνητης περιουσίας, σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, αφού αυτός ο φόρος θεωρείται ο πλέον δίκαιος φόρος.
(θ) οι αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο των Δημοσίων Επενδύσεων και των Προμηθειών έχουν ουσιαστικά «μπλοκάρει», με εμφανή αποτελέσματα στην ανάπτυξη και την απασχόληση. Το πρόβλημα πρέπει να επιλυθεί άμεσα.
(ι) τέλος, η μείωση των εσόδων (ΚΑΠ, ΣΑΤΑ, Φόρος Ζύθου, Βοσκοτόπια, τέλη παραχωρησιούχων κλπ) αλλά και η αύξηση του κόστους με νομοθετικές παρεμβάσεις (επιβάρυνση μισθολογικού και φορολογικού κόστους, ασφαλιστικές εισφορές, μεταφορές υπαλλήλων, φορολογικές προκαταβολές επί εκδιδομένων λογαριασμών ύδρευσης των ΔΕΥΑ κλπ) οδηγούν τους Δήμους σε αδυναμία λειτουργίας.