Εκ μέρους της ΑΧΕΠΑ Ν.Ν.Ο., ο πολιτειακός πρόεδρος, κ. Γιάννης Καλλιμάνης, της πρόσφερε ένα χάλκινο αγαλματίδιο του ήρωα τωνANZACs, John Simpson Kirkpatrick, με το γαϊδουράκι του από τη Λήμνο και μία τιμητική πλακέτα, ευχαριστώντας την Keast για την προφορά της προς τη δημοκρατία και την ελευθερία.
ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ
Η Una Clara Keast (το γένος Mills), γεννήθηκε στο Tottenham, 500 χλμ. δυτικά του Σίδνεϊ, το 1915. Φοίτησε στο γυμνάσιο PLC Orange και στη συνέχεια, σπούδασε νοσηλευτική. Το 1940 ακολούθησε τα τρία μεγαλύτερα αδέλφια της και εντάχθηκε στον αυστραλιανό στρατό.
Τον Απρίλιο του 1941, μεταφέρθηκε -μαζί με το Αυστραλιανό Γενικό Νοσοκομείο (2/5 Australian General Hospital)- ως Captain Una Mills στην Ελλάδα.
Για την Αθήνα έλεγε:
«Βρεθήκαμε στην Εκάλη, θερινό θέρετρο τον πλουσίων από την Αθήνα. Ήταν πολύ όμορφα εκεί επάνω. Κάναμε κατάληψη σ' ένα ξενοδοχείο και μερικοί από εμάς σε έναν παλαιό αχυρώνα. Δεν ήμασταν εκεί για πολύ καιρό, προετοιμάζοντας τους θαλάμους για τους τραυματίες.
«Οι Γερμανοί πετούσαν τόσο χαμηλά που μπορούσες να δεις το χρώμα των ματιών τους!».
Με την υποχώρηση των συμμαχικών δυνάμεων, μεταφέρθηκε στην Κρήτη. Η ίδια είχε να πει τα εξής:
«Ταξιδέψαμε το βράδυ με αρματωμένα αυτοκίνητα. Το πρωί, αποβιβαστήκαμε σε ένα κοιμητήριο. Εκεί βρήκαμε ένα πηγάδι και με τα κράνη μας, φέραμε στην επιφάνεια νερό για να πλένουμε τα πρόσωπα και τα χέρια μας. Μας βομβάρδισαν οι Γερμανοί εκεί και αργότερα, στην επιβίβαση στα πλοία κοντά στον Ισθμό της Κορίνθου».
Από τα παράλια του Ναυπλίου, 160 νοσοκόμες, μεταξύ τους και η Captain Una Mills-, φυγαδεύτηκαν στον Κόλπο της Σούδας στην Κρήτη.
Με δυσκολία κρατούσε τα δάκρυά της, καθώς περιέγραφε το θάνατο του διοικητή του 2/5 Γενικού Αυστραλιανού Νοσοκομείου στον Πειραιά, στις 26 Απριλίου 1941. Ο συνταγματάρχης W. E. Kay DSO, απεβίωσε από τα τραύματά του ως αποτέλεσμα των γερμανικών πυρών, την ώρα που διοργάνωνε τη φυγή περίπου 400 τραυματιών και ασθενών του Νοσοκομείου μαζί με περίπου 500 άμαχους Βρετανούς στο πλοίο «Ελλάς». Μαζί του σκοτώθηκαν 742 άτομα.
Με το αυστραλιανό πολεμικό πλοίο HMAS Voyager έφυγαν από τη Στερεά Ελλάδα για την Κρήτη. Προκαλώντας το γέλιο σε όλους τους παρευρισκομένους, η Keast διηγήθηκε το περιστατικό άφιξής της στο πολεμικό πλοίο: «Σκαρφαλώσαμε στα σκοινιά μέχρι να φθάσουμε στο πάνω μέρος του πλοίου. Καθώς πλησιάζαμε, κάποιος ναύτης μου είπε: 'Δώσε μου το χέρι σου, φίλε'. Εγώ του απάντησα: 'Είμαι μια χαρά, ευχαριστώ'.
Από την επίσκεψη ομογενών στην Una Keast πριν λίγους μήνες
Ο άνθρωπος τα έχασε! Φώναξε στο πλήρωμα: 'Strewth! Be women!' (Πω! Είναι γυναίκες!) Μας φέρθηκαν πολύ όμορφα τα παλικάρια. Μιλούσαμε όλο το βράδυ μέχρι να φθάσουμε στην Κρήτη. Τα παιδιά δεν πίστευαν στη τύχη τους: Αυστραλόπουλα να συνομιλούν με Αυστραλές νοσοκόμες τόσο μακριά από την πατρίδα!».
Κατά τη λιτή εκδήλωση του Απριλίου, ο γενικός πρόξενος Δρ Σταύρος Κυρίμης, είπε: «Ευχαριστώ και συγχαίρω την ΑΧΕΠΑ Ν.Ν.Ο. για την αξιέπαινη προσπάθεια με τη σειρά εκδηλώσεων για τους ANZACs στην Ελλάδα το 1941. Η κ. Keast, παρά το βάρος των χρόνων της, τιμάται επάξια σήμερα για τις υπηρεσίες της προς τους συνανθρώπους της».
Ο πολιτειακός πρόεδρος, κ. Γιάννης Καλλιμάνης, είχε, επίσης, δηλώσει: «Όπως και με την εκδήλωση του Φεβρουαρίου για τον κ. Alf Carpenter, στο ηρωικό πρόσωπο της κ. Keast, η ΑΧΕΠΑ Ν.Ν. Ουαλίας τιμά όλες τις νοσοκόμες των συμμαχικών δυνάμεων, οι οποίες διακινδύνευσαν τις ζωές τους για να σώσουν άλλους. Αυτό αποτελεί υποχρέωσή μας. Ως Έλληνες και ως Αυστραλοί».
Ο πολιτειακός γραμματέας, Δρ Παναγιώτης Διαμάντης, δήλωσε: «Πριν από 75 χρόνια, η κ. Keast, μαζί με τους συναδέλφους της, έκαναν το καθήκον τους απέναντι στην πατρίδα τους. Εμείς τώρα κάνουμε το καθήκον μας, για να μη σβήσει ποτέ η φλόγα της μνήμης των επιτευγμάτων των ANZACs στον ελληνικό χώρο.
Η Πολιτειακή Διοίκηση, τα μέλη και οι φίλοι της ΑΧΕΠΑ Νέας Νότιας Ουαλίας εκφράζουν τα θερμά τους συλλυπητήρια στην οικογένεια της κ. Keast. Καλό της ταξίδι και αιωνία της η μνήμη».
