.webp "Τεράστια ποικιλία,Μοναδική ποιότητα, Καταπληκτικές τιμές!!! - ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ MEGA ΣΑΛΑΠΑΤΑΣ")
Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016
Δοξολογία στο Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στο Κρανίδι. Θα ακολουθήσει κατάθεση στεφάνου από το Δήμο Ερμιονίδας και από το Λαογραφικό Κέντρο Κρανιδίου
Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016
Αναχώρηση στις 07:00 για την Παναγιά την Κατακεκρυμμένη-Πορτοκαλούσα στο Άργος και στη συνέχεια θα ακολουθήσει επίσκεψη-προσκύνημα στον Άγιο Σώστη στα Δερβενάκια όπου βρίσκεται ο τάφος του παπά –Αρσένη.
Πληροφορίες:27540-21554
O Αρσένιος (Παπαρσένης) Κρέστας ήταν κληρικός αγωνιστής της Επανάστασης του 1821. Γεννήθηκε το 1779 στο Κρανίδι Αργολίδας και το κατά κόσμον όνομά του ήταν Αλέξανδρος, γιος του Γεώργιου Κρέστα. Το όνομα Αρσένιος πήρε όταν χειροτονήθηκε διάκονος. Φοίτησε στη σχολή της Δημητσάνας και μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία.
Ο Αρσένιος ορίστηκε την 25 Μαρτίου 1821 αρχηγός των «Στρατιωτικών δυνάμεων Αργολίδος» με απόφαση προεστών («πληρεξουσίων») της Αργολίδος και των γειτονικών νησιών, όπως αναφέρεται στο ακόλουθο έγγραφο που διασώθηκε σε οικογενειακό αρχείο του Κρανιδίου:
«Σήμερον τήν 25 Μαρτίου 1821 διορίζομεν γενναίον Αρχηγόν τών Στρατιωτικών δυνάμεων Αργολίδος τόν Αρσένιον Α. Κρέσταν καί τους οπαδούς αυτού οπλαρχηγούς, Αναστάσιον Ν. Μονοχάρτζην, Νικόλαον Α. Κρέσταν, Άναγνώστην Κ. Ζέρβαν, ώς εφόρους καί τούς έξης: Ιερομόναχον Διονύσιον Π. Βούλγαρην, ηγούμενον τής Μονής Αύγού, τόν ηγούμενον της Μονής Ζωοδόχου Πηγής Ίωάσαφ Οικονόμου ή Τζερεμέν, κατά διαταγήν ημών να διοικοΰν και νά διατάσσουν τούς οπαδούς των υπέρ της κοινής ελευθερίας και σωτηρίας του Ελληνικού γένους. Έν Ύδρα τη 25 Μαρτίου 1821».
Υπογράφουν: Αναστάσιος Μπότασης, Ιωάννης Ορλάνδος, I. Μέξης, Γ. Κουντουριώτης, Λ Κουντουριώτης, Γκίκας Μπότασης.
Την ίδια ημέρα μαζί με τον Γκ. Μπόταση, προεστό των Σπετσών, ειδοποίησε τους υπηκόους ξένων χωρών που βρίσκονταν στο Ναύπλιο να είναι έτοιμοι για αναχώρηση για λόγους ασφαλείας, επειδή επίκειτο η πολιορκία του Ναυπλίου.
Την 2 Απριλίου, μαζί με τον Γκ. Μπόταση, επικεφαλής περίπου 600 Κρανιδιωτών και άλλων πολεμιστών της περιοχής πήραν θέσεις στο Κατζίγκρι και την Άρια Αργολίδος συμμετέχοντας έτσι στην πολιορκία του Ναυπλίου. Όταν εισέβαλε στην Πελοπόννησο ο Μουσταφά Κεχαγιάς (Μουσταφά Μπέης) τον Απρίλιο του 1821 για να λύσει την πολιορκία της Τριπολιτσάς, ο Παπαρσένης μαζί με άλλους οπλαρχηγούς πρόταξαν άμυνα στον ποταμό Ξηριά του Άργους. Αφού δεν μπόρεσαν να κρατήσουν αυτή τη θέση, μαζί με πολλούς άοπλους και γυναικόπαιδα κατέφυγε στο μοναστήρι της Παναγίας κοντά στο Άργος (Παναγία Κατακεκρυμμένη ή Πορτοκαλούσα) όπου πολιορκήθηκε από τους Τούρκους και Αλβανούς. Επειδή δεν υπήρχαν τροφές και άλλα εφόδια, είπε στους υπόλοιπους να παραδοθούν ενώ ο ίδιος με το ξίφος στο χέρι έκανε έξοδο και διέφυγε.
Μετά την αναχώρηση του Μουσταφά Μπέη για την Τρίπολη, επανελήφθη η πολιορκία του Ναυπλίου όπου ο Αρσένιος με άλλους Κρανιδιώτες συμμετείχε φυλάσσοντας την ανατολική πλευρά του φρουρίου. Όταν το 1822 οι Πελοποννήσιοι με αρχηγό τον Νικήτα εξεστράτευσαν στην Αν. Στερεά, ο Αρσένιος τον ακολούθησε και ανδραγάθησε στη Στυλίδα και την Αγία Μαρίνα. Αφού ο Δράμαλης εισέβαλε στην Πελοπόννησο ο Αρσένιος επανήλθε στην Αργολίδα και Κορινθία όπου συγκροτήθηκε η άμυνα υπό τον Κολοκοτρώνη. Μετείχε στις διάφορες μάχες που έγιναν για να εμποδιστεί η στρατιά του Δράμαλη να κινηθεί προς Πάτρα για ανεφοδιασμό. Σε μία από αυτές, στην περιοχή του Αγίου Σώστη, σώμα Τούρκων κατάφερε να βρεθεί στα νώτα του της ομάδας του Παπαρσένη και του Νικήτα. Ο πρώτος φονεύθηκε στη μάχη όπως και άλλοι αγωνιστές, ενώ ο δεύτερος με δυσκολία κατάφερε να ξεφύγει.
Οι Τούρκοι έκοψαν τα κεφάλια του Αρσένη και ενός Σπανού από το Κρανίδι. Ο Τούρκος που μετέφερε τα κεφάλια έτυχε να καταδιωχθεί από τον Φωτάκο που δεν γνώριζε τι μετέφερε ο Τούρκος. Ο τελευταίος για να σωθεί πέταξε τα όπλα του και τα δύο κεφάλια τα οποία είχε δεμένα από τα μαλλιά. Αυτά μεταφέρθηκαν στον Άγιο Σώστη όπου τάφηκαν με τιμές. Αυτό συνέβη την 28 Νοεμβρίου 1822.
Υπογράφουν: Αναστάσιος Μπότασης, Ιωάννης Ορλάνδος, I. Μέξης, Γ. Κουντουριώτης, Λ Κουντουριώτης, Γκίκας Μπότασης.
Την ίδια ημέρα μαζί με τον Γκ. Μπόταση, προεστό των Σπετσών, ειδοποίησε τους υπηκόους ξένων χωρών που βρίσκονταν στο Ναύπλιο να είναι έτοιμοι για αναχώρηση για λόγους ασφαλείας, επειδή επίκειτο η πολιορκία του Ναυπλίου.
Την 2 Απριλίου, μαζί με τον Γκ. Μπόταση, επικεφαλής περίπου 600 Κρανιδιωτών και άλλων πολεμιστών της περιοχής πήραν θέσεις στο Κατζίγκρι και την Άρια Αργολίδος συμμετέχοντας έτσι στην πολιορκία του Ναυπλίου. Όταν εισέβαλε στην Πελοπόννησο ο Μουσταφά Κεχαγιάς (Μουσταφά Μπέης) τον Απρίλιο του 1821 για να λύσει την πολιορκία της Τριπολιτσάς, ο Παπαρσένης μαζί με άλλους οπλαρχηγούς πρόταξαν άμυνα στον ποταμό Ξηριά του Άργους. Αφού δεν μπόρεσαν να κρατήσουν αυτή τη θέση, μαζί με πολλούς άοπλους και γυναικόπαιδα κατέφυγε στο μοναστήρι της Παναγίας κοντά στο Άργος (Παναγία Κατακεκρυμμένη ή Πορτοκαλούσα) όπου πολιορκήθηκε από τους Τούρκους και Αλβανούς. Επειδή δεν υπήρχαν τροφές και άλλα εφόδια, είπε στους υπόλοιπους να παραδοθούν ενώ ο ίδιος με το ξίφος στο χέρι έκανε έξοδο και διέφυγε.
Μετά την αναχώρηση του Μουσταφά Μπέη για την Τρίπολη, επανελήφθη η πολιορκία του Ναυπλίου όπου ο Αρσένιος με άλλους Κρανιδιώτες συμμετείχε φυλάσσοντας την ανατολική πλευρά του φρουρίου. Όταν το 1822 οι Πελοποννήσιοι με αρχηγό τον Νικήτα εξεστράτευσαν στην Αν. Στερεά, ο Αρσένιος τον ακολούθησε και ανδραγάθησε στη Στυλίδα και την Αγία Μαρίνα. Αφού ο Δράμαλης εισέβαλε στην Πελοπόννησο ο Αρσένιος επανήλθε στην Αργολίδα και Κορινθία όπου συγκροτήθηκε η άμυνα υπό τον Κολοκοτρώνη. Μετείχε στις διάφορες μάχες που έγιναν για να εμποδιστεί η στρατιά του Δράμαλη να κινηθεί προς Πάτρα για ανεφοδιασμό. Σε μία από αυτές, στην περιοχή του Αγίου Σώστη, σώμα Τούρκων κατάφερε να βρεθεί στα νώτα του της ομάδας του Παπαρσένη και του Νικήτα. Ο πρώτος φονεύθηκε στη μάχη όπως και άλλοι αγωνιστές, ενώ ο δεύτερος με δυσκολία κατάφερε να ξεφύγει.
Οι Τούρκοι έκοψαν τα κεφάλια του Αρσένη και ενός Σπανού από το Κρανίδι. Ο Τούρκος που μετέφερε τα κεφάλια έτυχε να καταδιωχθεί από τον Φωτάκο που δεν γνώριζε τι μετέφερε ο Τούρκος. Ο τελευταίος για να σωθεί πέταξε τα όπλα του και τα δύο κεφάλια τα οποία είχε δεμένα από τα μαλλιά. Αυτά μεταφέρθηκαν στον Άγιο Σώστη όπου τάφηκαν με τιμές. Αυτό συνέβη την 28 Νοεμβρίου 1822.
