Οι ιδιότητες του άγριου αυτού χόρτου μελετήθηκαν σε 54 άτομα διαφορετικών εθνικοτήτων και ηλικιών, οι οποίοι κατά ένα μέρος ήταν ασταθείς διατροφικά.
Οι ερευνητές προσανατολίστηκαν στην αναγνώριση των πιθανών ευεργετικών ιδιοτήτων του φυτού στη ρύθμιση του γλυκαιμικού δείκτη και της γνωστικές λειτουργιές του ανθρώπου όπως η μνήμη, η προσοχή και άλλες.
Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε στην εφημερίδα Ρέθεμνος, ο Πρόεδρος του Ινστιτούτου Κρητικής Διατροφής κ. Μιχάλης Παναγιωτάκης, το εύρημα, το οποίο ήδη θεωρείται πολύ δυνατό και ενδιαφέρον, είναι, ότι το σταμναγκάθι οδηγεί σε χαμηλότερα επίπεδα γλυκόζης. Τα αποτελέσματα, δηλαδή, έδειξαν, ότι το σταμναγκάθι βοηθά στην εξισορρόπηση της γλυκόζης στο αίμα και βοηθά στην αντιμετώπιση του ζαχαροδιαβήτη σε ήδη πάσχοντες. Ταυτόχρονα λειτουργεί ευεργετικά σε ανθρώπους με καλό δείκτη γλυκόζης ενώ λειτουργεί προληπτικά αλλά και ως ασπίδα σε όσους έχουν προδιάθεση.
Η κάψουλα GLUCOSPIN
Σύμφωνα με τον κ. Παναγιωτάκη, το Ινστιτούτο Κρητικής Διατροφής έχει ήδη δημιουργήσει την κάψουλα GLUCOSPIN που περιέχει όλες τις ευργετικές ιδιότητες του σταμναγκαθιού.
Ωστόσο, το χάπι δεν έχει ακόμα κυκλοφορήσει στην αγορά καθώς βρίσκονται στην γραφειοκρατική διαδικασία ανάθεσης σε εταιρεία παραγωγής και διάθεσης του συγκεκριμένου σκευάσματος, για το οποίο θα πρέπει να ακολουθηθούν οι διεθνείς κανόνες για την υγεία.
Θεωρείται, όμως, ήδη ως μια σημαντική πρόοδο στον τομέα της αντιμετώπισης του ζαχαροδιαβήτη και βέβαια για άλλη μια φορά ένα άγριο είδος της τοπικής πανίδας, έρχεται να προστεθεί δυναμικά στον κατάλογο των Κρητικών φυτών που αποτελούν «ασπίδα» για την ανθρώπινη υγεία.
Το κρητικό σταμναγκάθι
Για το λαό της Κρήτης, το σταμναγκάθι δεν είναι ένα απλό άγριο χόρτο. Είναι ο «πρίγκιπας» των άγριων χόρτων και ενδημεί από τις κορυφές του Ψηλορείτη ως τις άκρες του γιαλού. Είναι χειμερινό χόρτο και ιδιαίτερα ανθεκτικό στις χαμηλές θερμοκρασίες και το χιόνι. Γνωστό από την αρχαιότητα για τις θεραπευτικές του ιδιότητες και ως τρόφιμο αλλά και ως ρόφημα, καταναλώνεται μέχρι σήμερα από όλους τους λαούς της λεκάνης της Μεσογείου, ωμό σε σαλάτα ή μαγειρεμένο. Στη φυτολογία αναφέρεται ως «κιχώριον το ακανθώδες» και πράγματι, αυτή η γοητευτική πρασινάδα με τα οδοντωτά φύλλα και την ελαφρώς πικρή γεύση, στην αρχή φυτρώνει σαν ένα άγριο αγκάθι. Μάλιστα, παλιά αυτά τα αγκάθια τα χρησιμοποιούσαν για να καλύπτουν το στόμιο στις στάμνες που μετέφεραν νερό, ώστε να μην μπαίνουν τα έντομα.
Πρόκειται για έναν πραγματικά νόστιμο χόρτο, που συγχρόνως διαθέτει πολλές ευεργετικές ιδιότητες για τον ανθρώπινο οργανισμό. Είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε αντιοξειδωτικές πολυφαινόλες και Ω-3 λιπαρά οξέα, τα οποία είναι σύμμαχοι της καρδιάς, της καλής υγείας του οργανισμού, τονώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα και δρουν κατά της οξείδωσης των κυττάρων και της αντιγήρανσης των ιστών. Διακρίνεται επίσης για τις αντισηπτικές, αντιρρευματικές και υπογλυκαιμικές του ιδιότητες, ενώ οι Μαλτέζοι το χρησιμοποιούν ως φάρμακο για τον σακχαρώδη διαβήτη, λόγω της υψηλής συγκέντρωσης ινσουλίνης. Περιέχει βιταμίνες C και Ε καθώς και ιχνοστοιχεία, όπως σίδηρο, κάλιο, νάτριο, φώσφορο και μαγνήσιο.
Πηγή: candianews.gr
.webp "ΑΡΓΟΛΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ")