Η λιτότητα, η επικυριαρχία, η καταστροφή της εθνικής οικονομίας και οι εκποίηση των υποδομών, η παράδοση της κυριαρχίας, η υπερχρέωση και η εσωτερική υποτίμηση, η στρατηγική και πολιτική απονεύρωση της χώρας, αφορούν το σύνολο αυτής και όχι μια και μόνη τάξη.
Κατά συνέπεια….η λυση στο πρόβλημα της χώρας και των μνημονίων, η λύση υπέρ της εξόδου από το ευρώ υπερβαίνει την μια τάξη. Υπερβαίνει το ένα κόμμα.
Κανείς δεν μπορεί να βγάλει την χώρα από το ευρώ έχοντας σύμμαχο μόνο την εργατική τάξη ή μόνο μια τάξη.
Το πιο πιθανό σενάριο εξόδου είναι αυτή να γίνει με όρους των μεγαλοαστών που έχουν τα μέσα. Να γίνει με τις ευλογίες του Σοιμπλε, του ΔΝΤ και των υπολοίπων μεγάλων του πλανήτη.
Μια τέτοια λυση εύκολα θα μπορουσε να παρουσιαστεί ως «σωτηρία» από τα ΜΜΕ και τον τύπο.
Μετά την κωλοτούμπα του ΣΥΡΙΖΑ που συσπείρωσε την λαϊκή δυσαρέσκεια την τελευταία 4ετια είμαστε μπροστά στην πιο διεστραμμένη εξέλιξη που θα μπορούσαμε να έχουμε.
Όλη η σημερινή αριστερά «προμοτάρει» την έξοδο και τελικά θα καρπωθεί η Δεξιά την λαϊκή δυσαρέσκεια και τα πολιτικά οφέλη.
Φανταστείτε μια αριστερά αδύναμη να ομονοήσει στους μεγάλους στόχους περι της ταχύτητας και της έντασης του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού,
και τον Λαό να δίνει στην δεξιά την εντολή για τα καθημερινά. Να σώσει την μικρή λαϊκή περιουσία, την αποταμίευση, να καλύψει τις ανάγκες του σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ, να περισωθούν τα μικροαστικά προνομία και η συμβατικότητα του.
Κι όμως αυτό είναι το πλέον πιθανό να συμβεί, αν η Αριστερα δεν μπορέσει να υπερβεί τον εαυτό της και την πολυδιάσπαση της σε «σημαίες» και οργανώσεις σφραγίδες
και αν παραμείνει «στεγνά» και με καθαρότητα στα Αριστερά,
αδυνατώντας να απευθυνθεί συνολικά στην ελληνική κοινωνια.
Να πούμε εδώ ότι ΣΥΡΙΖΑ δεν ψηφίστηκε ως Αριστερά ούτε ως ριζοσπαστική Αριστερά.
Πλανώνται όσοι πιστεύουν ότι ξαφνικά όλη η ελληνική κοινωνια έγινε σταδιακά αριστερή έτοιμη για να εισβάλει στα χειμερινά ανάκτορα και να επιβάλει λαϊκή εξουσία.
Αντιθέτως η κοινωνια χρησιμοποίησε τον ΣΥΡΙΖΑ όσο αυτός μετακινούνταν προς αυτήν και αφήνονταν να χρησιμοποιηθεί. Τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίστηκε από μεσοαστικά στρώματα που πλήρωσαν πολύ βαριά την κρίση.
Ψηφίστηκε ως το καινούργιο, το ελπιδοφόρο, ως αντισυστιμικός, «νεωτερικός» μοντέρνος εναλλακτικός και με στόχο να συγκρουστεί με τους ευρωπαίους και να να φέρει την λυση.
Απέτυχε σε όλα και έχασε όλα εκείνα τα στοιχεία που τον οδήγησαν στην εξουσία.
Σήμερα η λυση που προτείνεται από την παραδοσιακή αριστερά – η λυση της εξόδου από το ευρώ- αφορά την χώρα συνολικά και όλες τις τάξεις. Το σχέδιο της πρέπει να δίνει ελπίδα και να άφορα όλες τις τάξεις
Όλοι πρέπει να υπερβούν τον εαυτό τους για να δοθεί λύση και να σωθεί η χώρα. Στην πρωτη γραμμή να βρεθεί η ενωμένη αριστερά που είναι αποφασισμένη έχει το ηθικό και πολιτικό πλεονέκτημα.
Κάθε πολίτης και κάθε κόμμα του προοδευτικού χώρου που καμώνεται το αντιμνημονικο, πρέπει να σταθεί και να πολεμήσει σε ΜΙΑ κοινή γραμμή. Στην γραμμή του 62%…
Η ανακύκλωση προσώπων, ομάδων, σχημάτων οι αρχηγισμοί, η καθαρότητα των αριστερών θέσεων η αυτοαναφορικότητα, οι λεκτικές διάφορες που έχουν στόχο την περιχαράκωση και την ταυτοποίηση δεν βοηθούν άλλα διαιρούν
Δεν βοηθούν διότι κατ ουσία δεν αφορούν την κοινωνια ούτε στο ελάχιστο.
Κανείς δεν μπορεί να βγάλει την χώρα από το ευρώ έχοντας σύμμαχο μόνο την εργατική τάξη ή μόνο μια τάξη.
Το πιο πιθανό σενάριο εξόδου είναι αυτή να γίνει με όρους των μεγαλοαστών που έχουν τα μέσα. Να γίνει με τις ευλογίες του Σοιμπλε, του ΔΝΤ και των υπολοίπων μεγάλων του πλανήτη.
Μια τέτοια λυση εύκολα θα μπορουσε να παρουσιαστεί ως «σωτηρία» από τα ΜΜΕ και τον τύπο.
Μετά την κωλοτούμπα του ΣΥΡΙΖΑ που συσπείρωσε την λαϊκή δυσαρέσκεια την τελευταία 4ετια είμαστε μπροστά στην πιο διεστραμμένη εξέλιξη που θα μπορούσαμε να έχουμε.
Όλη η σημερινή αριστερά «προμοτάρει» την έξοδο και τελικά θα καρπωθεί η Δεξιά την λαϊκή δυσαρέσκεια και τα πολιτικά οφέλη.
Φανταστείτε μια αριστερά αδύναμη να ομονοήσει στους μεγάλους στόχους περι της ταχύτητας και της έντασης του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού,
και τον Λαό να δίνει στην δεξιά την εντολή για τα καθημερινά. Να σώσει την μικρή λαϊκή περιουσία, την αποταμίευση, να καλύψει τις ανάγκες του σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ, να περισωθούν τα μικροαστικά προνομία και η συμβατικότητα του.
Κι όμως αυτό είναι το πλέον πιθανό να συμβεί, αν η Αριστερα δεν μπορέσει να υπερβεί τον εαυτό της και την πολυδιάσπαση της σε «σημαίες» και οργανώσεις σφραγίδες
και αν παραμείνει «στεγνά» και με καθαρότητα στα Αριστερά,
αδυνατώντας να απευθυνθεί συνολικά στην ελληνική κοινωνια.
Να πούμε εδώ ότι ΣΥΡΙΖΑ δεν ψηφίστηκε ως Αριστερά ούτε ως ριζοσπαστική Αριστερά.
Πλανώνται όσοι πιστεύουν ότι ξαφνικά όλη η ελληνική κοινωνια έγινε σταδιακά αριστερή έτοιμη για να εισβάλει στα χειμερινά ανάκτορα και να επιβάλει λαϊκή εξουσία.
Αντιθέτως η κοινωνια χρησιμοποίησε τον ΣΥΡΙΖΑ όσο αυτός μετακινούνταν προς αυτήν και αφήνονταν να χρησιμοποιηθεί. Τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίστηκε από μεσοαστικά στρώματα που πλήρωσαν πολύ βαριά την κρίση.
Ψηφίστηκε ως το καινούργιο, το ελπιδοφόρο, ως αντισυστιμικός, «νεωτερικός» μοντέρνος εναλλακτικός και με στόχο να συγκρουστεί με τους ευρωπαίους και να να φέρει την λυση.
Απέτυχε σε όλα και έχασε όλα εκείνα τα στοιχεία που τον οδήγησαν στην εξουσία.
Σήμερα η λυση που προτείνεται από την παραδοσιακή αριστερά – η λυση της εξόδου από το ευρώ- αφορά την χώρα συνολικά και όλες τις τάξεις. Το σχέδιο της πρέπει να δίνει ελπίδα και να άφορα όλες τις τάξεις
Όλοι πρέπει να υπερβούν τον εαυτό τους για να δοθεί λύση και να σωθεί η χώρα. Στην πρωτη γραμμή να βρεθεί η ενωμένη αριστερά που είναι αποφασισμένη έχει το ηθικό και πολιτικό πλεονέκτημα.
Κάθε πολίτης και κάθε κόμμα του προοδευτικού χώρου που καμώνεται το αντιμνημονικο, πρέπει να σταθεί και να πολεμήσει σε ΜΙΑ κοινή γραμμή. Στην γραμμή του 62%…
Η ανακύκλωση προσώπων, ομάδων, σχημάτων οι αρχηγισμοί, η καθαρότητα των αριστερών θέσεων η αυτοαναφορικότητα, οι λεκτικές διάφορες που έχουν στόχο την περιχαράκωση και την ταυτοποίηση δεν βοηθούν άλλα διαιρούν
Δεν βοηθούν διότι κατ ουσία δεν αφορούν την κοινωνια ούτε στο ελάχιστο.
Πηγή: papaioannou-giannis.net