Μάλιστα, οι σχετικές διαβεβαιώσεις δόθηκαν προφορικά από τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών, Γ. Χουλιαράκη, στο πλαίσιο της τηλεδιάσκεψης της Ομάδας Εργασίας του Γιούρογκρουπ, ενώ προς άρση της όποιας «παρεξήγησης» αναμένεται και η επίσημη έγγραφη αναφορά - διαβεβαίωση από τον υπουργό Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτο.
Σε αυτό το φόντο, η υπόθεση διαχείρισης - ρύθμισης του ελληνικού κρατικού χρέους αποδείχνεται ένα ακόμη αποφασιστικό εργαλείο κλιμάκωσης της αντιλαϊκής πολιτικής. Μάλιστα, η επαναφορά των πρόσφατων «βραχυπρόθεσμων διευκολύνσεων», όπως αυτές «κλείδωσαν» (;) σε επίπεδο Γιούρογκρουπ, έχει ως πρώτο όρο την παροχή των πρόσθετων διαβεβαιώσεων της συγκυβέρνησης, έτσι ώστε να επανεκκινήσει ο κύκλος των παζαριών γύρω από τον σκληρό πυρήνα των αντιλαϊκών μέτρων που περιλαμβάνονται στη δεύτερη «αξιολόγηση». Σε κάθε περίπτωση, η υπόθεση διαχείρισης του κρατικού χρέους, ακόμη και κάτω από τη σημερινή «βραχυπρόθεσμη» μορφή της, θα συνοδεύεται από διαδοχικά αντιλαϊκά μέτρα και με ειδικές ρήτρες που έχουν ως στόχο την απαρέγκλιτη εφαρμογή της συμφωνημένης πολιτικής.
Την ίδια ώρα, οι όποιες έκτακτες - εφάπαξ παροχές, που αφορούν στη διαχείριση των ακραίων φαινομένων φτώχειας, αποτελούν το συμπλήρωμα των μόνιμων, «επαναλαμβανόμενης απόδοσης», αντιλαϊκών μέτρων, τα οποία, στο πλαίσιο της τρέχουσας «αξιολόγησης», συμπληρώνονται και αναβαθμίζονται μέσω νέων παρεμβάσεων, ενώ βέβαια επεκτείνονται σε χρονικό ορίζοντα πέρα από το χρονοδιάγραμμα του σημερινού μνημονίου.
«Ενα το κρατούμενο» είναι η αναβάθμιση του «δημοσιονομικού κόφτη» και μάλιστα με απόλυτα στοχευμένες παρεμβάσεις, σε πηγές, όπου εντοπίζονται αποκλίσεις από τους στόχους των κρατικών προϋπολογισμών. Για το 2017, ως αντιστάθμισμα της «εφάπαξ» παροχής σε κατηγορίες συνταξιούχων, έρχεται η ενεργοποίηση του «κόφτη», με προτεραιότητα την περαιτέρω καρατόμηση των συντάξεων, προκειμένου το αντιλαϊκό πρόγραμμα να διατηρηθεί «εντός τροχιάς». Άλλωστε, βασικό θέμα στον κύκλο διαπραγματεύσεων κυβέρνησης - κουαρτέτου θα είναι ο μόνιμος, νέου τύπου «κόφτης», τον οποίο προτάσσει η συγκυβέρνηση ως αντιλαϊκό «ατού» για τη διασφάλιση της «αξιοπιστίας του προγράμματος» που ισοδυναμεί με μνημόνιο διαρκείας. Σε αυτό το πλαίσιο, δεν θα προβλέπονται μόνο οριζόντιες περικοπές, αλλά προκαθορισμένα μέτρα και στόχοι που θα ενεργοποιούνται σε περίπτωση απόκλισης από τους στόχους, όπως περικοπές συντάξεων, μειώσεις μισθών και απολύσεις στο Δημόσιο, κατάργηση φοροελαφρύνσεων και αυξήσεις φόρων σε βάρος βέβαια των λαϊκών νοικοκυριών.
Ταυτόχρονα, το «επεισόδιο» με τις εφάπαξ παροχές - ψίχουλα έφερε στην επιφάνεια το χαρακτήρα των «πρωτογενών πλεονασμάτων» και μάλιστα με επίκεντρο τη διαχείριση των υπερβάσεων σε σχέση με τους αντιλαϊκούς στόχους, ζητήματα τα οποία η κυβέρνηση επιχειρεί να εμφανίσει ως προϋπόθεση για τις όποιες μελλοντικές και εφάπαξ «κοινωνικές παροχές». Η έκθεση των ευρωπαϊκών «θεσμών» που συζητήθηκε στη συνεδρίαση της Ομάδας Εργασίας του Γιούρογκρουπ, σχετικά με τις εφάπαξ παροχές αναφέρεται σε «κίνδυνο» να δημιουργηθούν «προσδοκίες και για άλλες παροχές στο μέλλον», αλλά και «αίσθηση» πως «μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει μπορεί να αντισταθμιστούν».
Την ίδια ώρα, ο λαός θα συνεχίσει να ματώνει για τα πρωτογενή πλεονάσματα, πληρώνοντας ταυτόχρονα και το κρατικό χρέος που δημιούργησαν το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του.
Τ.Ε ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ
Σε αυτό το φόντο, η υπόθεση διαχείρισης - ρύθμισης του ελληνικού κρατικού χρέους αποδείχνεται ένα ακόμη αποφασιστικό εργαλείο κλιμάκωσης της αντιλαϊκής πολιτικής. Μάλιστα, η επαναφορά των πρόσφατων «βραχυπρόθεσμων διευκολύνσεων», όπως αυτές «κλείδωσαν» (;) σε επίπεδο Γιούρογκρουπ, έχει ως πρώτο όρο την παροχή των πρόσθετων διαβεβαιώσεων της συγκυβέρνησης, έτσι ώστε να επανεκκινήσει ο κύκλος των παζαριών γύρω από τον σκληρό πυρήνα των αντιλαϊκών μέτρων που περιλαμβάνονται στη δεύτερη «αξιολόγηση». Σε κάθε περίπτωση, η υπόθεση διαχείρισης του κρατικού χρέους, ακόμη και κάτω από τη σημερινή «βραχυπρόθεσμη» μορφή της, θα συνοδεύεται από διαδοχικά αντιλαϊκά μέτρα και με ειδικές ρήτρες που έχουν ως στόχο την απαρέγκλιτη εφαρμογή της συμφωνημένης πολιτικής.
Την ίδια ώρα, οι όποιες έκτακτες - εφάπαξ παροχές, που αφορούν στη διαχείριση των ακραίων φαινομένων φτώχειας, αποτελούν το συμπλήρωμα των μόνιμων, «επαναλαμβανόμενης απόδοσης», αντιλαϊκών μέτρων, τα οποία, στο πλαίσιο της τρέχουσας «αξιολόγησης», συμπληρώνονται και αναβαθμίζονται μέσω νέων παρεμβάσεων, ενώ βέβαια επεκτείνονται σε χρονικό ορίζοντα πέρα από το χρονοδιάγραμμα του σημερινού μνημονίου.
«Ενα το κρατούμενο» είναι η αναβάθμιση του «δημοσιονομικού κόφτη» και μάλιστα με απόλυτα στοχευμένες παρεμβάσεις, σε πηγές, όπου εντοπίζονται αποκλίσεις από τους στόχους των κρατικών προϋπολογισμών. Για το 2017, ως αντιστάθμισμα της «εφάπαξ» παροχής σε κατηγορίες συνταξιούχων, έρχεται η ενεργοποίηση του «κόφτη», με προτεραιότητα την περαιτέρω καρατόμηση των συντάξεων, προκειμένου το αντιλαϊκό πρόγραμμα να διατηρηθεί «εντός τροχιάς». Άλλωστε, βασικό θέμα στον κύκλο διαπραγματεύσεων κυβέρνησης - κουαρτέτου θα είναι ο μόνιμος, νέου τύπου «κόφτης», τον οποίο προτάσσει η συγκυβέρνηση ως αντιλαϊκό «ατού» για τη διασφάλιση της «αξιοπιστίας του προγράμματος» που ισοδυναμεί με μνημόνιο διαρκείας. Σε αυτό το πλαίσιο, δεν θα προβλέπονται μόνο οριζόντιες περικοπές, αλλά προκαθορισμένα μέτρα και στόχοι που θα ενεργοποιούνται σε περίπτωση απόκλισης από τους στόχους, όπως περικοπές συντάξεων, μειώσεις μισθών και απολύσεις στο Δημόσιο, κατάργηση φοροελαφρύνσεων και αυξήσεις φόρων σε βάρος βέβαια των λαϊκών νοικοκυριών.
Ταυτόχρονα, το «επεισόδιο» με τις εφάπαξ παροχές - ψίχουλα έφερε στην επιφάνεια το χαρακτήρα των «πρωτογενών πλεονασμάτων» και μάλιστα με επίκεντρο τη διαχείριση των υπερβάσεων σε σχέση με τους αντιλαϊκούς στόχους, ζητήματα τα οποία η κυβέρνηση επιχειρεί να εμφανίσει ως προϋπόθεση για τις όποιες μελλοντικές και εφάπαξ «κοινωνικές παροχές». Η έκθεση των ευρωπαϊκών «θεσμών» που συζητήθηκε στη συνεδρίαση της Ομάδας Εργασίας του Γιούρογκρουπ, σχετικά με τις εφάπαξ παροχές αναφέρεται σε «κίνδυνο» να δημιουργηθούν «προσδοκίες και για άλλες παροχές στο μέλλον», αλλά και «αίσθηση» πως «μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει μπορεί να αντισταθμιστούν».
Την ίδια ώρα, ο λαός θα συνεχίσει να ματώνει για τα πρωτογενή πλεονάσματα, πληρώνοντας ταυτόχρονα και το κρατικό χρέος που δημιούργησαν το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του.
Τ.Ε ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ
