Μπορεί εκατομμύρια ασθενείς σε 14 χώρες της Ε.Ε. να έχουν νόμιμη, αν όχι συνταγογραφούμενη, πρόσβαση στην ιατρική κάνναβη, αλλά αυτό δεν ισχύει για τους Ελληνες ασθενείς.
Και παρά τις επιστημονικές αποδείξεις που ολοένα και συχνότερα συνηγορούν υπέρ των θεραπευτικών επιδράσεων του φυτού στον άνθρωπο -ακόμη και χθες έγραφε η «Εφ.Συν.» για την Αμερικανική Ακαδημία Επιστημών που στην ιατρική της έκθεση «φωτογραφίζει» τις φαρμακοβιομηχανίες ότι κρύβονται πίσω από την απαγόρευση-, στη χώρα μας οι αρχές συνεχίζουν να διώκουν τους ανθρώπους που έχουν το θάρρος να δηλώσουν επώνυμα ότι καλλιεργούν και κάνουν χρήση κάνναβης για να αντιμετωπίσουν την ασθένειά τους.
Η πλέον κραυγαλέα περίπτωση είναι αυτή του Κωνσταντίνου Σύρου, που δικάζεται στο Εφετείο Ναυπλίου.
Ιδρυτικό μέλος τού υπό σύσταση Συλλόγου Ασθενών για την Ιατρική Κάνναβη, ο επιχειρηματίας από την επαρχία έχει δηλώσει επώνυμα, μαζί με 24 άτομα, τόσο στην αστυνομία όσο και στο υπουργείο Υγείας ότι χρησιμοποιεί και καλλιεργεί κάνναβη για ιατρική χρήση.
Αυτό το γεγονός δεν εμπόδισε την αστυνομία να εισβάλει σπίτι του το 2013, και γι’ αυτό επίκειται η δίκη του για «καλλιέργεια και κατοχή κάνναβης».
Μάλιστα ακολούθησε και πέρυσι έφοδος της αστυνομίας για τον ίδιο λόγο, οπότε αφέθηκε ελεύθερος, ενώ ο ανακριτής παρότρυνε τους αστυνομικούς να μην του ξαναφέρουν τέτοιες περιπτώσεις.
Ο 45χρονος, πατέρας τεσσάρων παιδιών, δεν έχει πάψει να δηλώνει ότι γι’ αυτόν η κάνναβη δεν έχει ψυχαγωγικό χαρακτήρα, αλλά είναι το παυσίπονό του που ανακάλυψε ύστερα από 12 εγχειρήσεις, αφού είχε ένα ατύχημα με τη μηχανή του όταν ήταν 17 χρόνων.
Η περιπέτεια αυτή άφησε το αριστερό του χέρι κατά 67% ανάπηρο και τον ανάγκασε να ζει «με αφόρητους πόνους».
Επειτα από χρόνια στα νοσοκομεία, δοκίμασε τυχαία κάνναβη κι ένιωσε για πρώτη φορά ανακούφιση από τους πόνους.
Καθώς δεν θέλησε να έχει καμία σχέση με τα κυκλώματα, ταξίδεψε στο εξωτερικό όπου η ιατρική κάνναβη είναι νόμιμη, συμβουλεύτηκε γιατρούς και γύρισε έχοντας μάθει πώς καλλιεργείται και χρησιμοποιείται η κάνναβη για την περίπτωσή του.
«Ζητώ τη νόμιμη αναγνώριση του φαρμάκου μου και της αυτοκαλλιέργειας αυτού και στη χώρα μου δίχως στιγματισμό για μια αντιμετώπιση όπως αρμόζει στην πάθησή μου και εφαρμόζεται σε πολλές χώρες πλέον στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα των ασθενών η επιλογή του φαρμάκου τους. Η απαγόρευση της ιατρικής κάνναβης είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας», δηλώνει στην «Εφ.Συν.».
Σε κάθε περίπτωση, η επιλογή της θεραπείας είναι το ισχυρότερο δικαίωμα του ασθενούς: κάτι που φαίνεται ότι γίνεται σεβαστό εκτός από την Ευρώπη σε πολλές χώρες του κόσμου. Γιατί όχι και στην Ελλάδα;
Και παρά τις επιστημονικές αποδείξεις που ολοένα και συχνότερα συνηγορούν υπέρ των θεραπευτικών επιδράσεων του φυτού στον άνθρωπο -ακόμη και χθες έγραφε η «Εφ.Συν.» για την Αμερικανική Ακαδημία Επιστημών που στην ιατρική της έκθεση «φωτογραφίζει» τις φαρμακοβιομηχανίες ότι κρύβονται πίσω από την απαγόρευση-, στη χώρα μας οι αρχές συνεχίζουν να διώκουν τους ανθρώπους που έχουν το θάρρος να δηλώσουν επώνυμα ότι καλλιεργούν και κάνουν χρήση κάνναβης για να αντιμετωπίσουν την ασθένειά τους.
Η πλέον κραυγαλέα περίπτωση είναι αυτή του Κωνσταντίνου Σύρου, που δικάζεται στο Εφετείο Ναυπλίου.
Ιδρυτικό μέλος τού υπό σύσταση Συλλόγου Ασθενών για την Ιατρική Κάνναβη, ο επιχειρηματίας από την επαρχία έχει δηλώσει επώνυμα, μαζί με 24 άτομα, τόσο στην αστυνομία όσο και στο υπουργείο Υγείας ότι χρησιμοποιεί και καλλιεργεί κάνναβη για ιατρική χρήση.
Αυτό το γεγονός δεν εμπόδισε την αστυνομία να εισβάλει σπίτι του το 2013, και γι’ αυτό επίκειται η δίκη του για «καλλιέργεια και κατοχή κάνναβης».
Μάλιστα ακολούθησε και πέρυσι έφοδος της αστυνομίας για τον ίδιο λόγο, οπότε αφέθηκε ελεύθερος, ενώ ο ανακριτής παρότρυνε τους αστυνομικούς να μην του ξαναφέρουν τέτοιες περιπτώσεις.
Ο 45χρονος, πατέρας τεσσάρων παιδιών, δεν έχει πάψει να δηλώνει ότι γι’ αυτόν η κάνναβη δεν έχει ψυχαγωγικό χαρακτήρα, αλλά είναι το παυσίπονό του που ανακάλυψε ύστερα από 12 εγχειρήσεις, αφού είχε ένα ατύχημα με τη μηχανή του όταν ήταν 17 χρόνων.
Η περιπέτεια αυτή άφησε το αριστερό του χέρι κατά 67% ανάπηρο και τον ανάγκασε να ζει «με αφόρητους πόνους».
«Είναι φάρμακο»
Ο Κωνσταντίνος Σύρρος που δικάζεται στο Εφετείο Ναυπλίου
Επειτα από χρόνια στα νοσοκομεία, δοκίμασε τυχαία κάνναβη κι ένιωσε για πρώτη φορά ανακούφιση από τους πόνους.
Καθώς δεν θέλησε να έχει καμία σχέση με τα κυκλώματα, ταξίδεψε στο εξωτερικό όπου η ιατρική κάνναβη είναι νόμιμη, συμβουλεύτηκε γιατρούς και γύρισε έχοντας μάθει πώς καλλιεργείται και χρησιμοποιείται η κάνναβη για την περίπτωσή του.
«Ζητώ τη νόμιμη αναγνώριση του φαρμάκου μου και της αυτοκαλλιέργειας αυτού και στη χώρα μου δίχως στιγματισμό για μια αντιμετώπιση όπως αρμόζει στην πάθησή μου και εφαρμόζεται σε πολλές χώρες πλέον στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα των ασθενών η επιλογή του φαρμάκου τους. Η απαγόρευση της ιατρικής κάνναβης είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας», δηλώνει στην «Εφ.Συν.».
Σε κάθε περίπτωση, η επιλογή της θεραπείας είναι το ισχυρότερο δικαίωμα του ασθενούς: κάτι που φαίνεται ότι γίνεται σεβαστό εκτός από την Ευρώπη σε πολλές χώρες του κόσμου. Γιατί όχι και στην Ελλάδα;