Ακολουθεί το απόσπασμα της εισήγησης:
Ο σταθμός μας έχει σκοπό την παροχή βραχείας συμβουλευτικής στήριξης σε μαθητές με προβλήματα προσαρμογής και συμπεριφοράς στο σχολικό περιβάλλον. Στα πλαίσια αυτά χρειάζεται να τονιστεί πως πολύ λίγες είναι οι περιπτώσεις σαφούς αναφοράς σε μας ανάλογων περιστατικών. Επιλέγεται συνήθως η συγκάλυψη αυτών ή η διάχυση φημών για το ανάλογο υπόβαθρο της προβληματικής συμπεριφοράς ενός εφήβου. Οι δυσκολίες της αποκάλυψης σχετίζονται με την ηλικία, το φύλο, τη σχέση θύτη – θύματος, την εθνικότητα του τελευταίου, το άγχος των αντιποίνων που ίσως υποστεί, το συναίσθημα πιθανής ευθύνης του, τις επιπτώσεις του μετατραυματικού στρες, το άγχος για τον τρόπο διεξαγωγής των ερωταποκρίσεων για το γεγονός.
Αγχώδεις διαταραχές, διαταραγμένες διαπροσωπικές σχέσεις, διαταραχές ύπνου, ενδοοικογενειακές συγκρούσεις, ακόμα και απόπειρες αυτοκτονίας συνοδεύουν ως συνέπειες τα θύματα στην ενήλικη ζωή τους. Κυρίαρχη, όμως, είναι η αίσθηση της απώλειας σ’ όλες της τις διαστάσεις: απώλεια εμπιστοσύνης στους άλλους, απώλεια της ξεγνοιασιάς της παιδικής ηλικίας, απώλεια των αγνών συναισθημάτων.
Καθώς η γενικότερη παιδεία και η πολιτισμική κατάσταση ενός τόπου συγκαθορίζουν την πορεία προς την κακοποίηση, ως εκπαιδευτικοί οφείλουμε να διαθέσουμε χώρο και χρόνο για να προσεγγίσουμε το παιδί που καταθέτει το περιστατικό αρχικά σε μας, καθώς αναζητεί ανακουφιστική λύση σε αρχική φάση, να αφουγκραστούμε προσεχτικά όσα το παιδί καταθέτει, να του συμπεριφερθούμε με αξιοπρέπεια και σεβασμό, να μη δείξουμε ακραία συναισθήματα αντίδρασης αλλά ψυχραιμία, να κοινοποιήσουμε χωρίς αναβολή τις σχετικές πληροφορίες στους αρμόδιους φορείς, να συνεργαστούμε με τους γονείς και το υπόλοιπο σχολείο για το χειρισμό του θέματος.
Οι πληγές της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης δεν επουλώνονται απλά με το πέρασμα του χρόνου. Η ψυχοθεραπεία είναι αυτή που θα βοηθήσει το θύμα να συνειδητοποιήσει το τι πραγματικά έγινε, προκειμένου το άτομο αυτό να αφήσει πίσω του οριστικά το παρελθόν. Ανάλογη και ίσως υπέρτερη για την ψυχική ίαση του θύματος ίσως σταθεί και η ποινική τιμωρία των ενόχων, στην οποία όλοι μας με τη στάση μας οφείλουμε να συμβάλλουμε.
Ο σταθμός μας έχει σκοπό την παροχή βραχείας συμβουλευτικής στήριξης σε μαθητές με προβλήματα προσαρμογής και συμπεριφοράς στο σχολικό περιβάλλον. Στα πλαίσια αυτά χρειάζεται να τονιστεί πως πολύ λίγες είναι οι περιπτώσεις σαφούς αναφοράς σε μας ανάλογων περιστατικών. Επιλέγεται συνήθως η συγκάλυψη αυτών ή η διάχυση φημών για το ανάλογο υπόβαθρο της προβληματικής συμπεριφοράς ενός εφήβου. Οι δυσκολίες της αποκάλυψης σχετίζονται με την ηλικία, το φύλο, τη σχέση θύτη – θύματος, την εθνικότητα του τελευταίου, το άγχος των αντιποίνων που ίσως υποστεί, το συναίσθημα πιθανής ευθύνης του, τις επιπτώσεις του μετατραυματικού στρες, το άγχος για τον τρόπο διεξαγωγής των ερωταποκρίσεων για το γεγονός.
Αγχώδεις διαταραχές, διαταραγμένες διαπροσωπικές σχέσεις, διαταραχές ύπνου, ενδοοικογενειακές συγκρούσεις, ακόμα και απόπειρες αυτοκτονίας συνοδεύουν ως συνέπειες τα θύματα στην ενήλικη ζωή τους. Κυρίαρχη, όμως, είναι η αίσθηση της απώλειας σ’ όλες της τις διαστάσεις: απώλεια εμπιστοσύνης στους άλλους, απώλεια της ξεγνοιασιάς της παιδικής ηλικίας, απώλεια των αγνών συναισθημάτων.
Καθώς η γενικότερη παιδεία και η πολιτισμική κατάσταση ενός τόπου συγκαθορίζουν την πορεία προς την κακοποίηση, ως εκπαιδευτικοί οφείλουμε να διαθέσουμε χώρο και χρόνο για να προσεγγίσουμε το παιδί που καταθέτει το περιστατικό αρχικά σε μας, καθώς αναζητεί ανακουφιστική λύση σε αρχική φάση, να αφουγκραστούμε προσεχτικά όσα το παιδί καταθέτει, να του συμπεριφερθούμε με αξιοπρέπεια και σεβασμό, να μη δείξουμε ακραία συναισθήματα αντίδρασης αλλά ψυχραιμία, να κοινοποιήσουμε χωρίς αναβολή τις σχετικές πληροφορίες στους αρμόδιους φορείς, να συνεργαστούμε με τους γονείς και το υπόλοιπο σχολείο για το χειρισμό του θέματος.
Οι πληγές της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης δεν επουλώνονται απλά με το πέρασμα του χρόνου. Η ψυχοθεραπεία είναι αυτή που θα βοηθήσει το θύμα να συνειδητοποιήσει το τι πραγματικά έγινε, προκειμένου το άτομο αυτό να αφήσει πίσω του οριστικά το παρελθόν. Ανάλογη και ίσως υπέρτερη για την ψυχική ίαση του θύματος ίσως σταθεί και η ποινική τιμωρία των ενόχων, στην οποία όλοι μας με τη στάση μας οφείλουμε να συμβάλλουμε.
