Η «αναστήλωση» ενός ξεχασμένου σχολείου

- Καλέ γιαγιά, τι όμορφα που γράφεις!

Έλεγε η εγγονή στην ηλικιωμένη γυναίκα, θαυμάζοντας τα ολοστρόγγυλα γράμματά της και τον καλοδουλεμένο γραφικό της χαρακτήρα.

Πάντα συνήθιζε η γιαγιά να σημειώνει με ευκολία κάθε πρωί τις δουλειές της ημέρας, αφού, όπως έλεγε, τα χρόνια πέρασαν και το μυαλό … φύρανε…

- Μην ξεχνάς ότι έχω τελειώσει το Σχολαρχείο στις αρχές του περασμένου αιώνα! απαντούσε εκείνη χαμογελώντας. Η Καλλιγραφία και τα Ελληνικά, συνέχιζε, ήταν τα σπουδαιότερα από τα μαθήματα που μας δίδασκαν τότε. Θυμάμαι, ακόμη, με νοσταλγία τα μικρά σε μέγεθος και σχήμα βιβλία μας με τα λεπτά σαν τσιγαρόχαρτο φύλλα του!. Νομίζω πως κάποια έχω φυλάξει στο πατάρι…

Είχε και η Ερμιόνη το δικό της Σχολαρχείο! «Ελληνικό Σχολείο» ήταν επίσημη ονομασία του, συστάθηκε το 1890 και λειτούργησε μέχρι το 1909. Σ’ αυτό φοίτησαν 132 παιδιά του τόπου μας και κάποια είχαν λαμπρή σταδιοδρομία στη μετέπειτα ζωή τους.

Το Ε.Σ. Ερμιόνης δεν είχε ντόπιους Ελληνοδιδασκάλους ούτε δικό του κτήριο και έμενε… στο νοίκι! Ίσως και γι’ αυτό γρήγορα να ξεχάστηκε. Το ανακαλύψαμε στα Αρχεία, «διπλωμένο» σε μια κόλλα χαρτί από τον επιθεωρητή Ιωάννη Μεγαρέα κι αυτό μας αποκάλυψε τα μυστικά του!

Αν θέλετε κι εσείς να μάθετε περισσότερα και να γνωρίσετε το γενεαλογικό σας δέντρο, διαβάστε το νέο μας βιβλίο: «ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ (ΣΧΟΛΑΡΧΕΙΟΝ) ΕΡΜΙΟΝΗΣ» και η χαμένη ιστορία του!

Σημ. Τα «Ελληνικά Σχολεία» λειτούργησαν στη χώρα μας έναν αιώνα περίπου, από το 1836 έως και το 1929.

Γιάννης Μ. Σπετσιώτης – Τζένη Δ. Ντεστάκου

Δημοτική Βιβλιοθήκη Κρανιδίου