Η Ομάδα Γυναικών Άργους (μέλος ΟΓΕ), σας καλεί στην εκδήλωση με θέμα: «Επαγγελματικές ασθένειες-Εργασιακές σχέσεις», την ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΜΑΡΤΗ 2017, στο ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΡΓΟΥΣ, στις 19.00
Γυναίκα εργαζόμενη, άνεργη, νέα γυναίκα,
Είσαι το πιο εκμεταλλευόμενο κομμάτι των εργαζομένων.
Έχεις το μεγαλύτερο μεράδι στην ανεργία και στη μερική απασχόληση.
Η ανεργία και η απειλή της, σε αναγκάζουν να υπομένεις την τρομοκρατία και την προσβολή της προσωπικότητάς σου στους χώρους δουλειάς.
Είτε περισσότερο δουλεύεις είτε λιγότερο, η εκμετάλλευσή σου μεγαλώνει, ενώ τα κέρδη των εργοδοτών πολλαπλασιάζονται.
Πετσοκόβουν τη σύνταξή σου, αφαιρούν τα εργασιακά, ασφαλιστικά, κοινωνικά σου δικαιώματα, σε αναγκάζουν να δουλεύεις μέχρι τα βαθειά γεράματα. Φορτώνουν στην πλάτη σου υποχρεώσεις της πολιτείας, στους τομείς υγείας πρόνοιας, παιδείας, ακόμα και τη μητρότητα, δυσκολεύοντας τα νέα ζευγάρια να δημιουργήσουν οικογένεια. Μετά τη διπλή βάρδια, στη δουλειά και στο σπίτι δεν περισσεύουν ώρες ούτε για ξεκούραση, ούτε για διασκέδαση και φυσικά για συνδικαλισμό ούτε συζήτηση.
Ποιος όμως ευθύνεται για όλα αυτά;
Φταίει η πολιτική της Ε.Ε. και των κυβερνήσεων, που χτίζει τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, με τον ιδρώτα και το αίμα μας, ανδρών και γυναικών, πατώντας στα ερείπια των δικαιωμάτων μας.
Γυναίκες, στις 8 Μάρτη του 1857 ξεσηκώθηκαν οι υφάντρες και οι ράφτρες της Νέας Υόρκης, βγήκαν στους δρόμους διεκδικώντας λιγότερες ώρες δουλειάς, καλύτερες συνθήκες, ίδια μεροκάματα με τους άνδρες. Σήκωσαν το ανάστημά τους στην εργοδοσία και το κράτος της.
Αυτόν το δρόμο πρέπει να τραβήξουμε κι εμείς σήμερα και να μην υποταχτούμε στη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
Να διώξουμε από μέσα μας το φόβο και τη μοιρολατρία, να μπούμε μπροστά και να ανατρέψουμε τα χειρότερα που έρχονται.
Να μπούμε μαχητικά στον οργανωμένο αγώνα, συμμετέχοντας στην Ομάδα Γυναικών Άργους (ΟΓΕ), στα σωματεία, στους αγροτικούς συλλόγους, να βαδίσουμε αγωνιστικά για το δικό μας μέλλον. Ένα μέλλον που θα είμαστε απαλλαγμένες από το άγχος και την ανασφάλεια της ανεργίας, της μετανάστευσης στο εξωτερικό, από μια ζωή-λάστιχο, χωρίς πολέμους και προσφυγιά.
Να αγωνιστούμε μαζί, ενάντια στο σύστημα που γεννά την ανεργία, τη φτώχεια, τον πόλεμο και την προσφυγιά.
8η ΜΑΡΤΗ. Σύμβολο αγώνα, θα μας οδηγεί και τούτο τον αιώνα.
Η ανεργία και η απειλή της, σε αναγκάζουν να υπομένεις την τρομοκρατία και την προσβολή της προσωπικότητάς σου στους χώρους δουλειάς.
Είτε περισσότερο δουλεύεις είτε λιγότερο, η εκμετάλλευσή σου μεγαλώνει, ενώ τα κέρδη των εργοδοτών πολλαπλασιάζονται.
Πετσοκόβουν τη σύνταξή σου, αφαιρούν τα εργασιακά, ασφαλιστικά, κοινωνικά σου δικαιώματα, σε αναγκάζουν να δουλεύεις μέχρι τα βαθειά γεράματα. Φορτώνουν στην πλάτη σου υποχρεώσεις της πολιτείας, στους τομείς υγείας πρόνοιας, παιδείας, ακόμα και τη μητρότητα, δυσκολεύοντας τα νέα ζευγάρια να δημιουργήσουν οικογένεια. Μετά τη διπλή βάρδια, στη δουλειά και στο σπίτι δεν περισσεύουν ώρες ούτε για ξεκούραση, ούτε για διασκέδαση και φυσικά για συνδικαλισμό ούτε συζήτηση.
Ποιος όμως ευθύνεται για όλα αυτά;
Φταίει η πολιτική της Ε.Ε. και των κυβερνήσεων, που χτίζει τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, με τον ιδρώτα και το αίμα μας, ανδρών και γυναικών, πατώντας στα ερείπια των δικαιωμάτων μας.
Γυναίκες, στις 8 Μάρτη του 1857 ξεσηκώθηκαν οι υφάντρες και οι ράφτρες της Νέας Υόρκης, βγήκαν στους δρόμους διεκδικώντας λιγότερες ώρες δουλειάς, καλύτερες συνθήκες, ίδια μεροκάματα με τους άνδρες. Σήκωσαν το ανάστημά τους στην εργοδοσία και το κράτος της.
Αυτόν το δρόμο πρέπει να τραβήξουμε κι εμείς σήμερα και να μην υποταχτούμε στη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
Να διώξουμε από μέσα μας το φόβο και τη μοιρολατρία, να μπούμε μπροστά και να ανατρέψουμε τα χειρότερα που έρχονται.
Να μπούμε μαχητικά στον οργανωμένο αγώνα, συμμετέχοντας στην Ομάδα Γυναικών Άργους (ΟΓΕ), στα σωματεία, στους αγροτικούς συλλόγους, να βαδίσουμε αγωνιστικά για το δικό μας μέλλον. Ένα μέλλον που θα είμαστε απαλλαγμένες από το άγχος και την ανασφάλεια της ανεργίας, της μετανάστευσης στο εξωτερικό, από μια ζωή-λάστιχο, χωρίς πολέμους και προσφυγιά.
Να αγωνιστούμε μαζί, ενάντια στο σύστημα που γεννά την ανεργία, τη φτώχεια, τον πόλεμο και την προσφυγιά.
8η ΜΑΡΤΗ. Σύμβολο αγώνα, θα μας οδηγεί και τούτο τον αιώνα.
