Αναλυτικά το κείμενο της ερώτησης:
“Α. Στην έννοια των τουριστικών καταλυμάτων όπως αυτά ορίζονται στις παρ.1 και 2 του άρθρου 2 του ν. 2160/1993 και του π.δ 33/1979 όπως σήμερα ισχύουν, ρητά περιλαμβάνονται και οι χώροι οργανωμένης κατασκήνωσης με ή χωρίς οικίσκους (κάμπινγκ).
Αναφορικά με το ασφαλιστικό καθεστώς των ιδιοκτητών τουριστικών καταλυμάτων των παρ.1 και 2 του άρθρου 2 του ν. 2160/1993 και του π.δ 33/1979 και γενικά όλων των κύριων και μη κύριων καταλυμάτων με το ειδικό σήμα λειτουργίας του ΕΟΤ, σύμφωνα με το τότε ισχύον άρθρο 9 παρ. 5 του Ν. 3050/2002 οι ιδιοκτήτες έως και επτά (7) ενοικιαζόμενων δωματίων σε περιοχές με πληθυσμό κάτω των 2000 κατοίκων, εξαιρούνταν από την υποχρεωτική ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε.- ΤΕΒΕ χωρίς έλεγχο του εισοδηματικού κριτηρίου. Αντίθετα, ίσχυε το εισοδηματικό κριτήριο εάν ο αριθμός των ενοικιαζόμενων δωματίων στις παραπάνω περιοχές υπερέβαινε τα επτά (7) δωμάτια σύμφωνα με την άδεια λειτουργίας του ΕΟΤ.
Η ως άνω διάταξη τροποποιήθηκε με το άρθρο 18 του Ν. 3144/2003 και απάλλαξε από την ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε.-ΤΕΒΕ όλους τους ιδιοκτήτες ενοικιαζόμενων δωματίων μέχρι επτά (7) δωμάτια σε υποχρεωτικές περιοχές, εφόσον ήταν ασφαλισμένοι ή συνταξιούχοι άλλων Ταμείων.
Με τις διατάξεις του άρθρου 46 του Ν. 3518/2006 αναμορφώθηκε το καθεστώς της ασφάλισης των ιδιοκτητών ενοικιαζόμενων δωματίων και από 1/1/2007 οι ιδιοκτήτες μέχρι και δέκα (10) δωματίων σε όλη την επικράτεια εξαιρούνταν της ασφάλισης του Ο.Α.Ε.Ε. και ασφαλίζονταν υποχρεωτικά στον Ο.Γ.Α εφόσον δεν εργάζονταν και δεν συνταξιοδοτούνταν από άλλο φορέα ή το Δημόσιο. Από δε έντεκα (11) δωματίων και άνω, για τις περιοχές κάτω των 2000 κατοίκων ή 1000 κατοίκων στους έξι 6 Νομούς ή 3100 κατοίκων σε νησιά, ασφαλίζονταν στον Ο.Α.Ε.Ε. εφόσον ο μέσος όρος των τριών τελευταίων ετών για τη δραστηριότητα υπερέβαινε το 500πλάσιο του εκάστοτε ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη.
Ακολούθως, με την παρ. 5 του άρθρου 25 του ν. 3846/2010, οι ιδιοκτήτες έως και δέκα (10) ενοικιαζόμενων δωματίων καθώς και οι ιδιοκτήτες επιπλωμένων διαμερισμάτων έως και δέκα (10) δωματίων, σε όλη την επικράτεια, εξαιρούνταν από την υποχρεωτική ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε. και ασφαλίζονταν υποχρεωτικά στον Ο.Γ.Α χωρίς έλεγχο εισοδηματικού κριτηρίου, εφόσον δεν εργάζονταν, δεν απασχολούνταν και δεν έπαιρναν σύνταξη από άλλο φορέα κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο. Οι ιδιοκτήτες έντεκα (11) και άνω ενοικιαζόμενων δωματίων και οι ιδιοκτήτες επιπλωμένων διαμερισμάτων έντεκα (11) και άνω δωματίων σε προαιρετικές περιοχές (δηλαδή σε περιοχές με ειδικά πληθυσμιακά κριτήρια) ελέγχονταν με το εισοδηματικό κριτήριο για την υπαγωγή ή μη στην ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε. από 1/5/2010 ή 1/6/2010 αντίστοιχα.
Στη συνέχεια, με τις διατάξεις του άρθρου 58 του ν. 4144/2013, τροποποιήθηκε εκ νέου το ασφαλιστικό καθεστώς των ιδιοκτητών τουριστικών καταλυμάτων. Ειδικότερα, σύμφωνα με τις νέες ρυθμίσεις, όπως σήμερα ισχύουν, από 18-4-2013 και εφεξής η υπαγωγή στην ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε ή του Ο.Γ.Α των παραπάνω προσώπων σε όλη την επικράτεια καθορίζεται με βάση τη δυναμικότητα των δωματίων των τουριστικών καταλυμάτων. Ο πληθυσμός της περιοχής της έδρας των καταλυμάτων και το εισόδημα από τη δραστηριότητα αυτή, τα οποία προβλεπόταν από το προϊσχύον καθεστώς ασφάλισης, δεν αποτελούν πλέον κριτήρια για την υπαγωγή στην ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε ή του Ο.Γ.Α των παραπάνω προσώπων.
Σύμφωνα με το ισχύον ασφαλιστικό καθεστώς από 18/4/2013 και εφεξής, στον Ο.Γ.Α ασφαλίζονται οι ιδιοκτήτες τουριστικών καταλυμάτων έως και πέντε (5) δωματίων σε όλη την επικράτεια οι οποίοι δραστηριοποιούνται ατομικά, καθώς και οι ιδιοκτήτες από έξι (6) έως δέκα (10) δωματίων σε όλη την επικράτεια οι οποίοι δραστηριοποιούνται ατομικά εφόσον είναι παράλληλα εγγεγραμμένοι στο Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων. Οι ιδιοκτήτες τουριστικών καταλυμάτων δυναμικότητας έντεκα (11) δωματίων και άνω σε όλη την επικράτεια ασφαλίζονται υποχρεωτικά στον Ο.Α.Ε.Ε.
Β. Στο νομοθετικό πλαίσιο για το ασφαλιστικό καθεστώς των ιδιοκτητών των τουριστικών καταλυμάτων δεν υπάρχει ειδική πρόβλεψη για τους ιδιοκτήτες τουριστικών χώρων οργανωμένης κατασκήνωσης (κάμπινγκ). Τα κάμπινγκ διαθέτουν κυρίως υπαίθριες θέσεις και όχι δωμάτια, εντούτοις στον νόμο δεν ορίζεται ειδικά έως πόσες θέσεις οι ιδιοκτήτες κάμπινγκ υπάγονται στον Ο.Γ.Α., όπως ρητά προβλέπεται για τους ιδιοκτήτες των λοιπών καταλυμάτων τα οποία διαθέτουν δωμάτια. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η υπαγωγή των ιδιοκτητών των κάμπινγκ στον Ο.Γ.Α ή στον Ο.Α.Ε.Ε. να γίνεται με εφαρμογή του κριτηρίου του αριθμού των δωματίων και οι θέσεις των κάμπινγκ να αντιστοιχούν σε δωμάτια, ήτοι μία θέση στον υπαίθριο χώρο του κάμπινγκ να λογίζεται ως ένα δωμάτιο κτίσματος. Ακολουθείται δηλαδή ένας ιδιότυπος κανόνας, αόριστος, αναιτιολόγητος και αυθαίρετος, δεδομένου ότι ταυτίζει και εξισώνει εμφανώς διαφορετικές περιπτώσεις, δηλαδή δωμάτιο προς θέση κάμπινγκ, γεγονός που πέραν των άλλων είναι και άνισο από οικονομικής άποψης, αφού τα έσοδα από την ενοικίαση δωματίων υπερβαίνουν κατά πολύ αυτά των αντίστοιχων εσόδων που προέρχονται από την ενοικίαση θέσεων κάμπινγκ.
Με τον τρόπο αυτό, οι ιδιοκτήτες των κάμπινγκ τα οποία διαθέτουν από 10 υπαίθριες θέσεις και άνω εντάσσονται υποχρεωτικά στον Ο.Α.Ε.Ε. και μάλιστα μετά την εφαρμογή του ν. 3846/2010 χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το εισόδημά τους από την δραστηριότητα αυτή.
Γ. Βάσει των ανωτέρω και με σκοπό τη δίκαιη ασφαλιστική αντιμετώπιση των ιδιοκτητών που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό και διαθέτουν μικρά τουριστικά καταλύματα οργανωμένης κατασκήνωσης (κάμπινγκ).
Επειδή δεν είναι δίκαιο και ορθό κατά την εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας για το ασφαλιστικό καθεστώς των ιδιοκτητών τουριστικών καταλυμάτων μία υπαίθρια θέση στο κάμπινγκ που δεν διαθέτει μόνιμες κτιριακές εγκαταστάσεις να αντιστοιχεί σε ένα δωμάτιο-τμήμα κτίσματος.
Επειδή οι τουριστικοί χώροι οργανωμένης κατασκήνωσης (κάμπινγκ) λειτουργούν εποχιακά, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες οι οποίες επηρεάζουν την κίνηση των τουριστών και δε λειτουργούν καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και οπωσδήποτε για μικρότερη χρονική περίοδο σε σχέση προς τα ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Επειδή ένας μεγάλος αριθμός τουριστικών χώρων κατασκήνωσης της ελληνικής περιφέρειας είναι μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις των οποίων οι ιδιοκτήτες ασχολούνται κυρίως με την αγροτική δραστηριότητα και είναι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων.
Επειδή είναι απαραίτητο να υπάρξει ειδική νομοθετική ρύθμιση για τους χώρους οργανωμένης κατασκήνωσης με γνώμονα την ασφάλιση των επαγγελματιών στο φυσικό τους φορέα και τη συνέχιση της δραστηριότητάς τους.
Επειδή συνεπεία όσων εξετέθησαν ανωτέρω είναι δίκαιο και ορθό να θεσπισθεί νομοθετική ρύθμιση που θα ορίζει ότι οι ιδιοκτήτες τουριστικών χώρων οργανωμένης κατασκήνωσης (κάμπινγκ) δυναμικότητας μέχρι 40 θέσεων και μέχρι 10 οικίσκων σε όλη την επικράτεια οι οποίοι δραστηριοποιούνται ατομικά και οι οποίοι ασφαλίστηκαν σύμφωνα με τον ν.3846/2010 στον Ο.Α.Ε.Ε απαλλάσσονται αναδρομικά από 1/5/2010 και παραμένουν στον τομέα Ο.Γ.Α του Ε.Φ.Κ.Α εφαρμοζομένου του εισοδηματικού κριτηρίου.
Με βάση τα παραπάνω ερωτάται η κ. Υπουργός:
1. Εάν προτίθεται να προβεί στη θέσπιση ειδικής διάταξης νόμου για το ασφαλιστικό καθεστώς των ιδιοκτητών χώρων οργανωμένης κατασκήνωσης (κάμπινγκ).
2. Εάν προτίθεται να προβεί στη θέσπιση διάταξης νόμου, ώστε οι ιδιοκτήτες τουριστικών χώρων οργανωμένης κατασκήνωσης (κάμπινγκ) δυναμικότητας μέχρι 40 θέσεων και μέχρι 10 οικίσκων σε όλη την επικράτεια οι οποίοι δραστηριοποιούνται ατομικά και οι οποίοι ασφαλίστηκαν σύμφωνα με τον ν.3846/2010 στον Ο.Α.Ε.Ε να απαλλαχθούν αναδρομικά από 1/5/2010 και να παραμείνουν στον τομέα Ο.Γ.Α του Ε.Φ.Κ.Α εφαρμοζομένου του εισοδηματικού κριτηρίου.
