Ο 83χρονος Αρχιμανδρίτης Γερβάσιος – κατά κόσμον Γεώργιος Ραπτόπουλος- είναι γνωστός ως ο «Άγιος των Φυλακισμένων» και παρά την ηλικία του εξακολουθεί να μπαινοβγαίνει στα σωφρονιστικά ιδρύματα υψίστης ασφαλείας όλου του κόσμου για να σταθεί στο πλευρό των κρατουμένων. Δεν δίστασε, μάλιστα, ύστερα από μια πρόσκληση που έλαβε, να ταξιδέψει 25.000 χιλιόμετρα έως τα νησιά Φίτζι για να μεταφέρει τον λόγο του Θεού στους εκεί φυλακισμένους.
Το όνομά του είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο. Η ζωή του είναι ένα συνεχές ταξίδι. Από τη μία φυλακή στην άλλη. Όσο μακρυά και αν είναι, εάν κάποιος άνθρωπος χρειαστεί τη βοήθειά του, θα πάει να τον βρει. Χωρίς να κοιτάξει χρώμα, φυλή ή θρησκεία.
Μπορεί να μην ξέρει τη γλώσσα τους μας είπε, ξέρει όμως να ακούει τη φωνή τους. Όπου και αν βρέθηκε, τον δέχθηκαν με σεβασμό και αγάπη. Κάποιοι τον κοιτούσαν με περιέργεια. Δεν είχαν ξαναδεί από κοντά χριστιανό ορθόδοξο κληρικό.
Όταν μάλιστα, σε μια φυλακή της Νέας Ζηλανδίας, τον υποδέχθηκαν ιθαγενείς Μαορί, εξεπλάγην, όταν τον χαιρέτησαν με τον παραδοσιακό τρόπο, ακουμπώντας τη μύτη τους στη δική του.
Βοηθοί του είναι μια ομάδα μοναχών που μαζεύουν τις δωρεές και τις φιλανθρωπίες, οι οποίες όμως λιγοστεύουν. Όπως αναφέρει σε δηλώσεις του ο ίδιος, πλέον το έργο του γίνεται δυσκολότερο μιας και μειώνονται οι δωρεές προς το ίδρυμά του λόγω της κρίσης και της οικονομικής ανέχειας.
Αν μάλιστα πεθάνουν μέσα στη φυλακή, πληρώνει ακόμα και για τη μεταφορά των σορών τους στην ιδιαίτερη πατρίδα τους.
Άλλοι τον αποκαλούν «παπά των φτωχών» ή «άγγελο για τους γιους του ασώτου». Έχει καταφέρει, από το 1987 που ξεκίνησε η δράση της Διακονίας των Κρατουμένων «Ο Άγιος Ληστής του Γολγοθά» έως και σήμερα, να αποφυλακίσει περισσότερους από 16.000 άπορους φυλακισμένους, πληρώνοντας τα πρόστιμά τους και δίνοντας συνολικά 5.000.0000 ευρώ, χρήματα που συγκεντρώθηκαν από τις συνεισφορές συνανθρώπων μας.
«Όταν ξεκινάω την ομιλία μου στις φυλακές πάντα λέω «αγαπητοί αδερφοί κρατούμενοι», γιατί είμαστε αδέρφια. Οι κρατούμενοι ακούνε με προσοχή τον λόγο του Θεού. Συχνά – πυκνά χειροκροτούν και πολλοί κλαίνε. Τρέχουν τα δάκρυα στα πρόσωπά τους. Τα δάκρυα και τα χειροκροτήματα είναι εκφράσεις βαθιάς απήχησης του λόγου του Θεού που σίγουρα αφήνουν κάτι μέσα τους» μας λέει.
«Πολλοί έχουν προκατάληψη για τους κρατούμενους και λένε: καλά να πάθουν. Οι άνθρωποι αυτοί στις φυλακές δικάστηκαν, εκτίουν την ποινή που τούς επέβαλε η δικαιοσύνη. Όμως, αυτή η προκατάληψη τους πληγώνει. Ακόμη και στην καρδιά του μεγαλύτερου ληστή υπάρχει η σπίθα της ανθρωπιάς» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ποιο περιστατικό, όμως, τού έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη; «Δύο μουσουλμάνοι, αφού με άκουσαν και πήραν τα δέματα με αγαθά που τους προσφέραμε, με τα λίγα ελληνικά που ξέρουν, θέλησαν να γίνουν ορθόδοξοι χριστιανοί. Κατηχήθηκαν, βαφτίστηκαν και πήραν και το όνομα το δικό μου. Και οι δύο Γερβάσιοι».
Ο Νίκος Ρωμανός
«Εγιναν πολλά λάθη. Το θέμα είναι δικαστικό, τι δουλειά έχει η Πολιτεία; Έκρινε η ελληνική Δικαιοσύνη ότι πρέπει να εκτίσει ποινή και τώρα ζητάει άδεια για σπουδές. Όταν πήγαινε να ληστέψει την τράπεζα με το καλάσνικοφ στα χέρια δεν τα σκεφτόταν αυτά;» σχολίασε ο πατέρας Γερβάσιος.
«Έκανε απεργία πείνας. Δικαίωμά του. Θα μπορούσαν να κάνουν απεργία πείνας 11.000 κρατούμενοι, ο καθένας για τον δικό του λόγο. Τι θα γινόταν; Θα τους δώσουν άδεια να φύγουν να αδειάσουν οι φυλακές;» αναρωτιέται
Υποψήφιος για το βραβείο Νόμπελ
Ο γέροντας Γερβάσιος ήταν υποψήφιος τα τελευταία τρία χρόνια – 2012, 2013 και 2014- για το Νόμπελ Ειρήνης, Φιλανθρωπίας και Κοινωνικής Προσφοράς, ανάμεσα σε μεγάλες προσωπικότητες όλου του κόσμου.
Το 2008, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας τού απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος, ενώ έχει λάβει πολλές άλλες τιμητικές διακρίσεις.
Ωστόσο, ο ίδιος θεωρεί από τις μεγαλύτερες τιμές τη βοήθεια των απλών ανθρώπων. Υπάρχει γυναίκα που κάθε μήνα καταθέτει στον τραπεζικό λογαριασμό της διακονίας «ένα ευρώ για να βοηθήσει τους άπορους κρατούμενους», επισημαίνει. Μάλιστα, στα σωφρονιστικά ιδρύματα δίνονται πλυντήρια και στεγνωτήρια, αλλά και πετρέλαιο για να καλυφθούν οι ανάγκες των φυλακισμένων.
Όταν μάλιστα, σε μια φυλακή της Νέας Ζηλανδίας, τον υποδέχθηκαν ιθαγενείς Μαορί, εξεπλάγην, όταν τον χαιρέτησαν με τον παραδοσιακό τρόπο, ακουμπώντας τη μύτη τους στη δική του.
Βοηθοί του είναι μια ομάδα μοναχών που μαζεύουν τις δωρεές και τις φιλανθρωπίες, οι οποίες όμως λιγοστεύουν. Όπως αναφέρει σε δηλώσεις του ο ίδιος, πλέον το έργο του γίνεται δυσκολότερο μιας και μειώνονται οι δωρεές προς το ίδρυμά του λόγω της κρίσης και της οικονομικής ανέχειας.
Αν μάλιστα πεθάνουν μέσα στη φυλακή, πληρώνει ακόμα και για τη μεταφορά των σορών τους στην ιδιαίτερη πατρίδα τους.
Άλλοι τον αποκαλούν «παπά των φτωχών» ή «άγγελο για τους γιους του ασώτου». Έχει καταφέρει, από το 1987 που ξεκίνησε η δράση της Διακονίας των Κρατουμένων «Ο Άγιος Ληστής του Γολγοθά» έως και σήμερα, να αποφυλακίσει περισσότερους από 16.000 άπορους φυλακισμένους, πληρώνοντας τα πρόστιμά τους και δίνοντας συνολικά 5.000.0000 ευρώ, χρήματα που συγκεντρώθηκαν από τις συνεισφορές συνανθρώπων μας.
«Όταν ξεκινάω την ομιλία μου στις φυλακές πάντα λέω «αγαπητοί αδερφοί κρατούμενοι», γιατί είμαστε αδέρφια. Οι κρατούμενοι ακούνε με προσοχή τον λόγο του Θεού. Συχνά – πυκνά χειροκροτούν και πολλοί κλαίνε. Τρέχουν τα δάκρυα στα πρόσωπά τους. Τα δάκρυα και τα χειροκροτήματα είναι εκφράσεις βαθιάς απήχησης του λόγου του Θεού που σίγουρα αφήνουν κάτι μέσα τους» μας λέει.
«Πολλοί έχουν προκατάληψη για τους κρατούμενους και λένε: καλά να πάθουν. Οι άνθρωποι αυτοί στις φυλακές δικάστηκαν, εκτίουν την ποινή που τούς επέβαλε η δικαιοσύνη. Όμως, αυτή η προκατάληψη τους πληγώνει. Ακόμη και στην καρδιά του μεγαλύτερου ληστή υπάρχει η σπίθα της ανθρωπιάς» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ποιο περιστατικό, όμως, τού έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη; «Δύο μουσουλμάνοι, αφού με άκουσαν και πήραν τα δέματα με αγαθά που τους προσφέραμε, με τα λίγα ελληνικά που ξέρουν, θέλησαν να γίνουν ορθόδοξοι χριστιανοί. Κατηχήθηκαν, βαφτίστηκαν και πήραν και το όνομα το δικό μου. Και οι δύο Γερβάσιοι».
Επισκέψεις σε φυλακές σε Ελλάδα και εξωτερικό
Στα 37 αυτά χρόνια δράσης, ο γέροντας έχει επισκεφτεί ως υπεύθυνος κλιμακίου της διακονίας των κρατουμένων, συνολικά 102 φυλακές- ανδρικές, γυναικείες αλλά και ανηλίκων: οι 66 επισκέψεις έγιναν εντός Ελλάδας και οι άλλες 36 στο εξωτερικό- Αίγυπτο, Αλβανία, Βουλγαρία, Γαλλία, ΗΠΑ, Ιορδανία, Ισραήλ, Ιταλία, Κύπρος, Μαδαγασκάρη, Νέα Ζηλανδία, Νησιά Φίτζι, Ουκρανία, Πολωνία, Ρουμανία και Ρωσία.
Η αρχή σε φυλακές του εξωτερικού έγινε το 1999 από την Αίγυπτο, όπου τον κάλεσαν οι τρεις καταδικασμένοι εις θάνατον, διά αγχόνης, Έλληνες ναυτικοί του μότορ σιπ «Θανάσης», που κρατούνταν στις φυλακές Ελ Κανάτερ.
Στα 37 αυτά χρόνια δράσης, ο γέροντας έχει επισκεφτεί ως υπεύθυνος κλιμακίου της διακονίας των κρατουμένων, συνολικά 102 φυλακές- ανδρικές, γυναικείες αλλά και ανηλίκων: οι 66 επισκέψεις έγιναν εντός Ελλάδας και οι άλλες 36 στο εξωτερικό- Αίγυπτο, Αλβανία, Βουλγαρία, Γαλλία, ΗΠΑ, Ιορδανία, Ισραήλ, Ιταλία, Κύπρος, Μαδαγασκάρη, Νέα Ζηλανδία, Νησιά Φίτζι, Ουκρανία, Πολωνία, Ρουμανία και Ρωσία.
Η αρχή σε φυλακές του εξωτερικού έγινε το 1999 από την Αίγυπτο, όπου τον κάλεσαν οι τρεις καταδικασμένοι εις θάνατον, διά αγχόνης, Έλληνες ναυτικοί του μότορ σιπ «Θανάσης», που κρατούνταν στις φυλακές Ελ Κανάτερ.
Γράμματα και τηλεφωνήματα από κρατούμενους
Στα γραφεία της Διακονίας των Κρατουμένων «Ο Άγιος Ληστής του Γολγοθά», στην περιοχή Πλαγιαρίου, δέχονται καθημερινά τηλεφωνήματα και γράμματα όχι μόνο από αποφυλακισθέντες και από κρατούμενους που έχουν βοηθηθεί οικονομικά, αλλά και από τις οικογένειές τους καθώς ο γέροντας Γεβρόσιος φροντίζει μέχρι και τα παιδιά των άπορων κρατουμένων που σπουδάζουν σε πανεπιστημιακές σχολές και ΤΕΙ της Ελλάδας. «Μας πήρε τηλέφωνο ένας κρατούμενος να μας ευχαριστήσει για την επιταγή των 30 ευρώ που τού στείλαμε. Όταν του είπαμε πως δεν χρειάζεται να μας ευχαριστεί μας απάντησε: “Δεν ξέρετε τι θα πει ένας κρατούμενος να έχει 30 ευρώ στην τσέπη του. Μ” αυτά τα χρήματα πήρα μια τηλεκάρτα και τηλεφώνησα στα παιδιά μου. Παρήγγειλα έναν καφέ και τον πλήρωσα. Έτσι, ένιωσα κι εγώ ότι είμαι άνθρωπος’» μας εξιστορεί. Σ” έναν άλλο κρατούμενο, τον Δημήτρη, πριν από περίπου ενάμιση μήνα, μαζί με τα χρήματα τού εστάλησαν και ευχές για την ονομαστική του εορτή. Ο φυλακισμένος αποφάσισε να γράψει γράμμα στον Αρχιμανδρίτη: «Σας ευχαριστώ βαθύτατα για τα 30 ευρώ που μού στείλατε στην ονομαστική μου εορτή. Τριάντα ευρώ εδώ μέσα είναι κάτι που αξίζει τριπλάσια απ” ό,τι έξω στην κοινωνία. Σας ευγνωμονώ ιδιαίτερα κι αυτό είναι πολλαπλάσιο από οποιοδήποτε ποσό, ότι κάποιος θυμήθηκε τη γιορτή μου, το όνομα μου. Αυτό το τελευταίο με ζέστανε πιο πολύ από κάθε ευεργεσία».
Κάποιοι άλλοι, μ” ένα δώρο στο χέρι, μια εικόνα, ένα εργόχειρο που φιλοτέχνησαν τις μοναχικές τους ώρες στο κελί της φυλακής επισκέπτονται το γέροντα για να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους στον άνθρωπο που τους στήριξε στις δύσκολες ώρες που πέρασαν.
Στα γραφεία της Διακονίας των Κρατουμένων «Ο Άγιος Ληστής του Γολγοθά», στην περιοχή Πλαγιαρίου, δέχονται καθημερινά τηλεφωνήματα και γράμματα όχι μόνο από αποφυλακισθέντες και από κρατούμενους που έχουν βοηθηθεί οικονομικά, αλλά και από τις οικογένειές τους καθώς ο γέροντας Γεβρόσιος φροντίζει μέχρι και τα παιδιά των άπορων κρατουμένων που σπουδάζουν σε πανεπιστημιακές σχολές και ΤΕΙ της Ελλάδας. «Μας πήρε τηλέφωνο ένας κρατούμενος να μας ευχαριστήσει για την επιταγή των 30 ευρώ που τού στείλαμε. Όταν του είπαμε πως δεν χρειάζεται να μας ευχαριστεί μας απάντησε: “Δεν ξέρετε τι θα πει ένας κρατούμενος να έχει 30 ευρώ στην τσέπη του. Μ” αυτά τα χρήματα πήρα μια τηλεκάρτα και τηλεφώνησα στα παιδιά μου. Παρήγγειλα έναν καφέ και τον πλήρωσα. Έτσι, ένιωσα κι εγώ ότι είμαι άνθρωπος’» μας εξιστορεί. Σ” έναν άλλο κρατούμενο, τον Δημήτρη, πριν από περίπου ενάμιση μήνα, μαζί με τα χρήματα τού εστάλησαν και ευχές για την ονομαστική του εορτή. Ο φυλακισμένος αποφάσισε να γράψει γράμμα στον Αρχιμανδρίτη: «Σας ευχαριστώ βαθύτατα για τα 30 ευρώ που μού στείλατε στην ονομαστική μου εορτή. Τριάντα ευρώ εδώ μέσα είναι κάτι που αξίζει τριπλάσια απ” ό,τι έξω στην κοινωνία. Σας ευγνωμονώ ιδιαίτερα κι αυτό είναι πολλαπλάσιο από οποιοδήποτε ποσό, ότι κάποιος θυμήθηκε τη γιορτή μου, το όνομα μου. Αυτό το τελευταίο με ζέστανε πιο πολύ από κάθε ευεργεσία».
Κάποιοι άλλοι, μ” ένα δώρο στο χέρι, μια εικόνα, ένα εργόχειρο που φιλοτέχνησαν τις μοναχικές τους ώρες στο κελί της φυλακής επισκέπτονται το γέροντα για να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους στον άνθρωπο που τους στήριξε στις δύσκολες ώρες που πέρασαν.
Ο Κωνσταντίνος Πάσσαρης και η «17 Ν»
Ο πατέρας Γερβάσιος μέσα στους χιλιάδες κρατούμενους που έχει συναντήσει, έχει έρθει σε επαφή και με τους πιο αδίστακτους και επικίνδυνους κακοποιούς, χωρίς ποτέ να φοβηθεί για τη ζωή του, όπως μας λέει.
Μεταξύ αυτών είναι και ο Κωνσταντίνος Πάσσαρης, που απασχόλησε την ελληνική κοινωνία για τα αποτρόπαια εγκλήματά του και πλέον βρίσκεται σε φυλακή υψίστης ασφάλειας στην Τρανσυλβανία της Ρουμανίας.
Ο γέροντας έχει συχνή τηλεφωνική επικοινωνία με τον Πάσσαρη και φροντίζει μία – δύο φορές τον χρόνο να τον επισκέπτεται στη φυλακή «Γκέρλας» για να εξομολογείται. «Διαβάζει πολύ, έχει όλα τα βιβλία της Εκκλησίας. Με το κομποσκοίνι, το βράδυ, κάνει πολλές μετάνοιες για τις ψυχές των σκοτωμένων, για τα ορφανά παιδιά και τις χήρες γυναίκες. Για όλα τα πρόσωπα που έτυχε να αδικήσει» λέει ο πατέρας Γερβάσιος και προσθέτει:
Με παίρνει τηλέφωνο, μου λέει πώς περνάει την ημέρα του, τι διάβασε… Δεν ξέρει πότε θα αποφυλακιστεί, όμως από το μυαλό του περνάει η ιδέα, εάν βγει, να επιστρέψει στην Ελλάδα. Στην Αθήνα δεν θέλει να πάει, γιατί δεν θέλει να δει την παρέα του. Σκέφτεται να πάει στο Άγιο Όρος συνοδεία με έναν γέροντα και πέντε – έξι μοναχούς για να μην ξανακάνει στη ζωή του το θέλημα το προσωπικό του».
Στον Κορυδαλλό, ο Αρχιμανδρίτης Γερβάσιος έχει δει όλες τις κατηγορίες των φυλακισμένων. «Επισκέφτηκα και τη ’17Ν”, στους οποίους και μίλησα σε δύο ομάδες γιατί ήταν μαλωμένοι. Πήγα στα κελιά τους, καθίσαμε και κουβεντιάσαμε, δεν μίλησα για τα αδικήματα. Ποτέ δεν μιλάω για τα αδικήματα και τις ποινές» μας λέει.
Ο πατέρας Γερβάσιος μέσα στους χιλιάδες κρατούμενους που έχει συναντήσει, έχει έρθει σε επαφή και με τους πιο αδίστακτους και επικίνδυνους κακοποιούς, χωρίς ποτέ να φοβηθεί για τη ζωή του, όπως μας λέει.
Μεταξύ αυτών είναι και ο Κωνσταντίνος Πάσσαρης, που απασχόλησε την ελληνική κοινωνία για τα αποτρόπαια εγκλήματά του και πλέον βρίσκεται σε φυλακή υψίστης ασφάλειας στην Τρανσυλβανία της Ρουμανίας.
Ο γέροντας έχει συχνή τηλεφωνική επικοινωνία με τον Πάσσαρη και φροντίζει μία – δύο φορές τον χρόνο να τον επισκέπτεται στη φυλακή «Γκέρλας» για να εξομολογείται. «Διαβάζει πολύ, έχει όλα τα βιβλία της Εκκλησίας. Με το κομποσκοίνι, το βράδυ, κάνει πολλές μετάνοιες για τις ψυχές των σκοτωμένων, για τα ορφανά παιδιά και τις χήρες γυναίκες. Για όλα τα πρόσωπα που έτυχε να αδικήσει» λέει ο πατέρας Γερβάσιος και προσθέτει:
Με παίρνει τηλέφωνο, μου λέει πώς περνάει την ημέρα του, τι διάβασε… Δεν ξέρει πότε θα αποφυλακιστεί, όμως από το μυαλό του περνάει η ιδέα, εάν βγει, να επιστρέψει στην Ελλάδα. Στην Αθήνα δεν θέλει να πάει, γιατί δεν θέλει να δει την παρέα του. Σκέφτεται να πάει στο Άγιο Όρος συνοδεία με έναν γέροντα και πέντε – έξι μοναχούς για να μην ξανακάνει στη ζωή του το θέλημα το προσωπικό του».
Στον Κορυδαλλό, ο Αρχιμανδρίτης Γερβάσιος έχει δει όλες τις κατηγορίες των φυλακισμένων. «Επισκέφτηκα και τη ’17Ν”, στους οποίους και μίλησα σε δύο ομάδες γιατί ήταν μαλωμένοι. Πήγα στα κελιά τους, καθίσαμε και κουβεντιάσαμε, δεν μίλησα για τα αδικήματα. Ποτέ δεν μιλάω για τα αδικήματα και τις ποινές» μας λέει.
Ο Νίκος Ρωμανός
«Εγιναν πολλά λάθη. Το θέμα είναι δικαστικό, τι δουλειά έχει η Πολιτεία; Έκρινε η ελληνική Δικαιοσύνη ότι πρέπει να εκτίσει ποινή και τώρα ζητάει άδεια για σπουδές. Όταν πήγαινε να ληστέψει την τράπεζα με το καλάσνικοφ στα χέρια δεν τα σκεφτόταν αυτά;» σχολίασε ο πατέρας Γερβάσιος.
«Έκανε απεργία πείνας. Δικαίωμά του. Θα μπορούσαν να κάνουν απεργία πείνας 11.000 κρατούμενοι, ο καθένας για τον δικό του λόγο. Τι θα γινόταν; Θα τους δώσουν άδεια να φύγουν να αδειάσουν οι φυλακές;» αναρωτιέται
Υποψήφιος για το βραβείο Νόμπελ
Ο γέροντας Γερβάσιος ήταν υποψήφιος τα τελευταία τρία χρόνια – 2012, 2013 και 2014- για το Νόμπελ Ειρήνης, Φιλανθρωπίας και Κοινωνικής Προσφοράς, ανάμεσα σε μεγάλες προσωπικότητες όλου του κόσμου.
Το 2008, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας τού απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος, ενώ έχει λάβει πολλές άλλες τιμητικές διακρίσεις.
Ωστόσο, ο ίδιος θεωρεί από τις μεγαλύτερες τιμές τη βοήθεια των απλών ανθρώπων. Υπάρχει γυναίκα που κάθε μήνα καταθέτει στον τραπεζικό λογαριασμό της διακονίας «ένα ευρώ για να βοηθήσει τους άπορους κρατούμενους», επισημαίνει. Μάλιστα, στα σωφρονιστικά ιδρύματα δίνονται πλυντήρια και στεγνωτήρια, αλλά και πετρέλαιο για να καλυφθούν οι ανάγκες των φυλακισμένων.
Το εκκλησάκι του ληστή
O Άγιος Ληστής του Γολγοθά απέκτησε το πρώτο του ναϋδριο σε όλο τον κόσμο, στη Θεσσαλονίκη
Στον χώρο της «Οσίας Ξένης» στην Περαία υπάρχει και ένα μικρό εκκλησάκι «Ο Άγιος Ληστής του Γολγοθά», που γιορτάζει κάθε χρόνο στις 12 Οκτωβρίου και τελείται μνημόσυνο υπέρ των ψυχών όλων όσοι έχουν εκτελεστεί στις φυλακές. «Υποτίθεται ότι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός ήταν ένας ληστής που πέθανε μαζί με τον Χριστό πάνω στο Σταυρό. Και την τελευταία στιγμή σώζεται» τονίζει ο πατέρας Γερβάσιος, ενώ συμπληρώνει πως με έξοδα της διακονίας μεταφέρονται οι σοροί των νεκρών άπορων κρατουμένων στις πατρίδες τους.
Το έργο του ξεκίνησε στις 5 Μαρτίου του 1978, όταν υπηρετούσε στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης. Την Κυριακή των Αποκρεών. Είναι η Κυριακή που διαβάζεται στη Θεία Λειτουργία η Ευαγγελική περικοπή της κρίσεως : «εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς με». Αυτή η φράση τον ενέπνευσε να ασχοληθεί με τους ανθρώπους, που για μικροαπάτες, κυρίως, βρίσκονται στη φυλακή και δεν έχουν τη δυνατότητα να εξαγοράσουν την ποινή τους.
O Άγιος Ληστής του Γολγοθά απέκτησε το πρώτο του ναϋδριο σε όλο τον κόσμο, στη Θεσσαλονίκη
Στον χώρο της «Οσίας Ξένης» στην Περαία υπάρχει και ένα μικρό εκκλησάκι «Ο Άγιος Ληστής του Γολγοθά», που γιορτάζει κάθε χρόνο στις 12 Οκτωβρίου και τελείται μνημόσυνο υπέρ των ψυχών όλων όσοι έχουν εκτελεστεί στις φυλακές. «Υποτίθεται ότι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός ήταν ένας ληστής που πέθανε μαζί με τον Χριστό πάνω στο Σταυρό. Και την τελευταία στιγμή σώζεται» τονίζει ο πατέρας Γερβάσιος, ενώ συμπληρώνει πως με έξοδα της διακονίας μεταφέρονται οι σοροί των νεκρών άπορων κρατουμένων στις πατρίδες τους.
Το έργο του ξεκίνησε στις 5 Μαρτίου του 1978, όταν υπηρετούσε στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης. Την Κυριακή των Αποκρεών. Είναι η Κυριακή που διαβάζεται στη Θεία Λειτουργία η Ευαγγελική περικοπή της κρίσεως : «εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς με». Αυτή η φράση τον ενέπνευσε να ασχοληθεί με τους ανθρώπους, που για μικροαπάτες, κυρίως, βρίσκονται στη φυλακή και δεν έχουν τη δυνατότητα να εξαγοράσουν την ποινή τους.
Η ημέρα αυτή καθιερώθηκε ανεπίσημα, τότε, ως «Ημέρα του Φυλακισμένου» και αργότερα ως «Διακονία Αποφυλακίσεως Απόρων Κρατουμένων».
Έχει μάθει να σέβεται τους ανθρώπους, τις παραδόσεις τους, να ακούει τα προβλήματά τους, και όπως μπορεί να βοηθάει και να μεταφέρει το μήνυμα αγάπης του Ιησού.
«Κάποτε, δώσαμε 8,5 ευρώ σε έναν άνδρα, και ήταν αυτά που του έλειπαν για να κερδίσει την ελευθερία του. Αλλά σε ακραίες περιπτώσεις, έχουμε ξεπεράσει το όριό μας. Έχουμε δώσει 10.000 ευρώ σε έναν φυλακισμένο, που ήταν άρρωστος και είχε πολλά παιδιά».
Σε αυτούς που αναρωτιούνται, γιατί δίνει τόσα χρήματα σε αυτούς που έχουν φυλακισθεί και όχι σε ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη και δεν έχουν υποπέσει σε κάποιο αδίκημα, απαντά ότι το έργο του είναι ιεραποστολικό. Δουλειά του είναι να είναι κοντά στους αμαρτωλούς, για να τους φέρει στον ίσιο δρόμο.
Όπως ο γιατρός, θα ασχοληθεί με τον ασθενή που είναι πιο βαριά άρρωστος, έτσι και αυτός ασχολείται με τους αμαρτωλούς που έχουν τη διάθεση να μετανοήσουν ειλικρινά.
«Σε κάθε αποφυλακιζόμενο στέλνεται ειδική προσωπική επιστολή της Διακονίας. Ήδη μέχρι σήμερα έχει δοθεί η ελευθερία σε 15.000 περίπου απόρους κρατουμένους και φυγοποίνους,οι οποίοι προέρχονται, εκτός από την Ελλάδα, από 80 άλλες χώρες του κόσμου. Το ποσό που καταβλήθηκε συνολικά από το 1978 μέχρι σήμερα είναι περίπου 4.000.000,00 ευρώ», αναφέρεται στο καταστατικό της Ιεραποστολικής Αδελφότητας.
Η Διακονία έχει τιμηθεί, στο πρόσωπο του π. Γερβασίου: 1) Δύο φορές από την Ακαδημία Αθηνών (1996 με Έπαινο. 2001 με Χαλκό μετάλλιο). 2) Δύο φορές από την Ι. Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος (1992 Έπαινος 4300/1737/22-12-1992, 2001 Παράσημο του Απ. Παύλου Χρυσούς Σταυρός μετά Αστέρος). 3) Από το Υπουργείο Δικαιοσύνης (28-9-06). 4) Από το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας-Ελληνική Ραδιοφωνία (Ε.Ρ.Α.) (5-12-2001 Βραβείο). 5) Από το Κέντρο Στήριξης Οικογένειας Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών (2001 Έπαινος Εθελοντικής Προσφοράς). 6) Από την Ι. Μητρόπολη Δημητριάδος (2002 Ανώτατο Παράσημο Χρυσούς Σταυρός μετά τιμητικού Διπλώματος της Τοπικής Εκκλησίας). 7) Τιμητική πλακέτα από το Δήμο Μίκρας, 2002. 8) Από το Σωματείο Άγιος Γεώργιος Περιστερεώτα Νάουσας, 2001. 9) Από το Σύλλογο Ποντίων Λακκώματος Χαλκιδικής, 2002 κ.λ.π. Από το Δήμο Πολίχνης (4-6-06). Από το Δήμο Κορυδαλλού (26-6-06). Από τη Δικαστική Φυλακή Λαρίσης (30-12-06). Από την Κλειστή Φυλακή Πατρών (11-4-07). Από τις λοιπές Φυλακές. Επίσης από διάφορα Πατριαρχεία (Πολωνίας. Σερβίας. Ρωσίας.) κ.λ.π.
Τέλος, είναι συγγραφέας 55 βιβλίων και εκδότης πέντε χριστιανικών εντύπων από το 1964. Τώρα εκδίδει το πολυσέλιδο τριμηνιαίο Περιοδικό «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΙ ΠΑΛΜΟΙ»,με το οποίο ενημερώνονται οι συνδρομητές της Διακονίας σχετικά με την όλη δραστηριότητα και τον αριθμό αποφυλακιζομένων απόρων κρατουμένων.
Επιμέλεια άρθρου Χώρα Του Αχωρήτου
Έχει μάθει να σέβεται τους ανθρώπους, τις παραδόσεις τους, να ακούει τα προβλήματά τους, και όπως μπορεί να βοηθάει και να μεταφέρει το μήνυμα αγάπης του Ιησού.
«Κάποτε, δώσαμε 8,5 ευρώ σε έναν άνδρα, και ήταν αυτά που του έλειπαν για να κερδίσει την ελευθερία του. Αλλά σε ακραίες περιπτώσεις, έχουμε ξεπεράσει το όριό μας. Έχουμε δώσει 10.000 ευρώ σε έναν φυλακισμένο, που ήταν άρρωστος και είχε πολλά παιδιά».
Σε αυτούς που αναρωτιούνται, γιατί δίνει τόσα χρήματα σε αυτούς που έχουν φυλακισθεί και όχι σε ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη και δεν έχουν υποπέσει σε κάποιο αδίκημα, απαντά ότι το έργο του είναι ιεραποστολικό. Δουλειά του είναι να είναι κοντά στους αμαρτωλούς, για να τους φέρει στον ίσιο δρόμο.
Όπως ο γιατρός, θα ασχοληθεί με τον ασθενή που είναι πιο βαριά άρρωστος, έτσι και αυτός ασχολείται με τους αμαρτωλούς που έχουν τη διάθεση να μετανοήσουν ειλικρινά.
«Σε κάθε αποφυλακιζόμενο στέλνεται ειδική προσωπική επιστολή της Διακονίας. Ήδη μέχρι σήμερα έχει δοθεί η ελευθερία σε 15.000 περίπου απόρους κρατουμένους και φυγοποίνους,οι οποίοι προέρχονται, εκτός από την Ελλάδα, από 80 άλλες χώρες του κόσμου. Το ποσό που καταβλήθηκε συνολικά από το 1978 μέχρι σήμερα είναι περίπου 4.000.000,00 ευρώ», αναφέρεται στο καταστατικό της Ιεραποστολικής Αδελφότητας.
Η Διακονία έχει τιμηθεί, στο πρόσωπο του π. Γερβασίου: 1) Δύο φορές από την Ακαδημία Αθηνών (1996 με Έπαινο. 2001 με Χαλκό μετάλλιο). 2) Δύο φορές από την Ι. Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος (1992 Έπαινος 4300/1737/22-12-1992, 2001 Παράσημο του Απ. Παύλου Χρυσούς Σταυρός μετά Αστέρος). 3) Από το Υπουργείο Δικαιοσύνης (28-9-06). 4) Από το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας-Ελληνική Ραδιοφωνία (Ε.Ρ.Α.) (5-12-2001 Βραβείο). 5) Από το Κέντρο Στήριξης Οικογένειας Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών (2001 Έπαινος Εθελοντικής Προσφοράς). 6) Από την Ι. Μητρόπολη Δημητριάδος (2002 Ανώτατο Παράσημο Χρυσούς Σταυρός μετά τιμητικού Διπλώματος της Τοπικής Εκκλησίας). 7) Τιμητική πλακέτα από το Δήμο Μίκρας, 2002. 8) Από το Σωματείο Άγιος Γεώργιος Περιστερεώτα Νάουσας, 2001. 9) Από το Σύλλογο Ποντίων Λακκώματος Χαλκιδικής, 2002 κ.λ.π. Από το Δήμο Πολίχνης (4-6-06). Από το Δήμο Κορυδαλλού (26-6-06). Από τη Δικαστική Φυλακή Λαρίσης (30-12-06). Από την Κλειστή Φυλακή Πατρών (11-4-07). Από τις λοιπές Φυλακές. Επίσης από διάφορα Πατριαρχεία (Πολωνίας. Σερβίας. Ρωσίας.) κ.λ.π.
Τέλος, είναι συγγραφέας 55 βιβλίων και εκδότης πέντε χριστιανικών εντύπων από το 1964. Τώρα εκδίδει το πολυσέλιδο τριμηνιαίο Περιοδικό «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΙ ΠΑΛΜΟΙ»,με το οποίο ενημερώνονται οι συνδρομητές της Διακονίας σχετικά με την όλη δραστηριότητα και τον αριθμό αποφυλακιζομένων απόρων κρατουμένων.
Επιμέλεια άρθρου Χώρα Του Αχωρήτου
Πηγή: orthodoxia.online
