Το Κέντρο Εκπαίδευσης Μηχανικού συγκροτήθηκε τον Ιούνιο του 1946 µε την ονοµασία ΚΕΜ, στο χώρο που είναι τώρα. Το 1965 µετονοµάστηκε σε Συγκρότηµα Μηχανικού (ΣΥΜ) και το Σεπτέµβριο του 1971 πήρε την οριστική του ονοµασία, σε Κέντρο Εκπαίδευσης Μηχανικού (ΚΕΜΧ) την οποία διατηρεί µέχρι και σήµερα.
Το στρατόπεδο του ΚΕΜΧ βρίσκεται στη ΒΑ πλευρά της πόλης του Ναυπλίου και φέρει το όνοµα του Σχου (ΜΧ) Ζησιµοπούλου Σπυρίδωνα, ο οποίος έπεσε την 22 Αυγούστου 1948 στον αυχένα ∆ΕΡΒΕΝΙ της ΦΛΩΡΙΝΑΣ.
1. Η Βασική και Eιδική εκπαίδευση των Νεοσυλλέκτων Oπλιτών Μηχανικού και των κατατασσόμενων κατά καιρούς Εθελοντών.
2. Η Eιδική εκπαίδευση Οπλιτών Όπλων ειδικότητας Σκαπανέα.
3. Η Eιδική εκπαίδευση των Oδηγών Αυτοκινήτου.
4. Η επιλογή των Yποψηφίων Εφέδρων Αξιωματικών (ΥΕΑ) Μηχανικού
5. Η εξάσκηση των Mονίμων Αξκών (Ανθυπολοχαγών ΣΣΕ) και Mονίμων Υπαξιωματικών (Λχιών ΣΜΥ) σε θέματα εκπαίδευσης και Διοίκησης.
6. Η συμμετοχή στα σχέδια Ετοιμότητας και Ασφάλειας των Προϊστάμενων Κλιμακίων.
7. Η εκτέλεση προπαρασκευαστικών εργασιών Επιστράτευσης, για την πραγματοποίηση των εντολών που ανατίθενται από το Σχέδιο Επιστράτευσης και η συγκρότηση Μονάδων που προβλέπονται από το Ευρετήριο Εντολών Επιστράτευσης.
Το Έμβλημα του Μηχανικού
1. Το έμβλημα του Μηχανικού είναι ο Κριός. Ο Kριός συμβολίζει πολιορκητική μηχανή, επιθετικής φύσης, την οποία χρησιμοποιούσαν οι Αρχαίοι Έλληνες για την παραβίαση οχυρωμένων θέσεων. Κατόπιν χρησιμοποιήθηκε από τους Ρωμαίους και μεταγενέστερα από τους Βυζαντινούς. Στα ''τακτικά'' του Λέοντος ΣΤ' του Σοφού αναφέρεται ότι, μεταξύ των πολιορκητικών μηχανημάτων συγκαταλέγονται και οι λεγόμενοι ''κριοί, δι' ων τα τείχη, κρουόμενα, καταρρέουν'', προς προστασία δε των τειχών από τους πολιορκητικούς κριούς χρησιμοποιούνται προστατευτικά σάγματα από άχυρα ή άμμο.
2. Ο Κριός περιβάλλεται από το επίγραμμα: ''ΑΜ' ΕΠΟΣ ΑΜ’ ΕΡΓΟΝ'' και αποτελεί για το Μηχανικό τα εξής :
α. Ένα από τα αρχαία Ελληνικά αποφθέγματα και εννοεί: ''Μαζί με το λόγο και το έργο'', δηλαδή αμέσως μόλις λαμβάνεται μία απόφαση, αμέσως και να εκτελείται.
β. Μια στρατιωτική αρχή η οποία υιοθετήθηκε, διαφυλάχτηκε και παραδόθηκε από τους Αρχαίους, μέσω των Βυζαντινών, στους νεώτερους χρόνους και συγκεκριμένα ο Λέων ΣΤ' ο Σοφός στα ''τακτικά'' του αναφέρει σχετικά τα εξής:
(1) Επειδή πριν από κάθε πράξη πρέπει να σκέφτεται ο στρατιωτικός, γιατί διοίκηση χωρίς σκέψη δεν είναι ασφαλής, έστω κι αν από εσπευσμένη ενέργεια κάτι κατορθωθεί (πράγμα που είναι και όχι κανόνας), γι' αυτό προτρέπουμε, πριν από οτιδήποτε άλλο, πριν από οποιαδήποτε πράξη και μάλιστα πολεμική, να σκέφτεται περισσότερο με εκείνους τους οποίους θεωρεί ικανούς. Κι όταν λάβει απόφαση, τότε να αναλαμβάνει αμέσως την υλοποίησή της.
(2) Πρέπει να βουλεύεται βραδέως ο στρατηγός, αν η ανάγκη το επιτρέπει, την απόφασή του όμως, εάν κανένα σχετικό κώλυμα δεν υφίσταται, να την υλοποιεί ταχέως.
1. Το έμβλημα του Μηχανικού είναι ο Κριός. Ο Kριός συμβολίζει πολιορκητική μηχανή, επιθετικής φύσης, την οποία χρησιμοποιούσαν οι Αρχαίοι Έλληνες για την παραβίαση οχυρωμένων θέσεων. Κατόπιν χρησιμοποιήθηκε από τους Ρωμαίους και μεταγενέστερα από τους Βυζαντινούς. Στα ''τακτικά'' του Λέοντος ΣΤ' του Σοφού αναφέρεται ότι, μεταξύ των πολιορκητικών μηχανημάτων συγκαταλέγονται και οι λεγόμενοι ''κριοί, δι' ων τα τείχη, κρουόμενα, καταρρέουν'', προς προστασία δε των τειχών από τους πολιορκητικούς κριούς χρησιμοποιούνται προστατευτικά σάγματα από άχυρα ή άμμο.
2. Ο Κριός περιβάλλεται από το επίγραμμα: ''ΑΜ' ΕΠΟΣ ΑΜ’ ΕΡΓΟΝ'' και αποτελεί για το Μηχανικό τα εξής :
α. Ένα από τα αρχαία Ελληνικά αποφθέγματα και εννοεί: ''Μαζί με το λόγο και το έργο'', δηλαδή αμέσως μόλις λαμβάνεται μία απόφαση, αμέσως και να εκτελείται.
β. Μια στρατιωτική αρχή η οποία υιοθετήθηκε, διαφυλάχτηκε και παραδόθηκε από τους Αρχαίους, μέσω των Βυζαντινών, στους νεώτερους χρόνους και συγκεκριμένα ο Λέων ΣΤ' ο Σοφός στα ''τακτικά'' του αναφέρει σχετικά τα εξής:
(1) Επειδή πριν από κάθε πράξη πρέπει να σκέφτεται ο στρατιωτικός, γιατί διοίκηση χωρίς σκέψη δεν είναι ασφαλής, έστω κι αν από εσπευσμένη ενέργεια κάτι κατορθωθεί (πράγμα που είναι και όχι κανόνας), γι' αυτό προτρέπουμε, πριν από οτιδήποτε άλλο, πριν από οποιαδήποτε πράξη και μάλιστα πολεμική, να σκέφτεται περισσότερο με εκείνους τους οποίους θεωρεί ικανούς. Κι όταν λάβει απόφαση, τότε να αναλαμβάνει αμέσως την υλοποίησή της.
(2) Πρέπει να βουλεύεται βραδέως ο στρατηγός, αν η ανάγκη το επιτρέπει, την απόφασή του όμως, εάν κανένα σχετικό κώλυμα δεν υφίσταται, να την υλοποιεί ταχέως.
Ιστορία του Μηχανικού
Το Μηχανικό συγκροτήθηκε επί του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας Ιωάννη Καποδίστρια την 28η Ιουλίου 1829 και ονομάστηκε "Σώμα Αξιωματικών Οχυρωματοποιίας και Αρχιτεκτονικής" με έδρα το Ναύπλιο. Αποστολή του ήταν η σύνταξη μελετών και σχεδίων για την κατασκευή, συντήρηση και βελτίωση των οχυρωματικών έργων, Στρατιωτικών και Δημοσίων κτιρίων, γεφυρών και οδών. Ειδικότερα το τμήμα Αρχιτεκτονικής μελετά και εφαρμόζει πολεοδομικά σχέδια με πρώτα των πόλεων Ναυπλίου, Πάτρας και Τρίπολης (1828-1834).
Η σύνθεση προέβλεπε έναν Αντισυνταγματάρχη ως Αρχηγό του Σώματος, ένα Ταγματάρχη, τέσσερις Λοχαγούς, τρεις Υπολοχαγούς και οκτώ επιστάτες έργων. Πρώτος αρχηγός του Σώματος, που ήταν χωρίς στράτευμα, ορίσθηκε ο Γάλλος Λοχαγός Γκαρνώ που προήχθη σε Ανχη. Ο πρώτος Αξιωματικός του όπλου ήταν ο Ανθλγος Τρικούπης Σπυρίδων ο οποίος εισήχθη στη Σχολή Ευελπίδων στις 4-2-1829 και εξήλθε στις 18-8-1832.
Το έτος 1833 δημιουργείται Διοίκηση Μηχανικού σε κάθε Νομό στην οποία ανατίθεται η εκτέλεση των Δημοσίων έργων, Στρατιωτικών και μη. Το 1877 χαρακτηρίζεται ως «ΟΠΛΟΝ». Το Φεβρουάριο 1878 ψηφίσθηκε ο Νόμος «Περί συστάσεως Σώματος Πολιτικών Μηχανικών» το οποίο αναλαμβάνει τα Δημόσια έργα σε αντικατάσταση των Αξιωματικών του Μηχανικού. Από το 1837, έτος έναρξης λειτουργίας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, μέχρι και το 1901, Αξιωματικοί του Μηχανικού διδάσκουν στο Πολυτεχνείο και κατά χρονικά διαστήματα αναλαμβάνουν και τη Διεύθυνση του Σχολείου.
Κατά το διάστημα 1897-1922, το Μηχανικό συμμετείχε σε όλες τις πολεμικές επιχειρήσεις της περιόδου, με σημαντική συμβολή σ’ αυτές. Ιδιαίτερα κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία «υπερέβαλλε εαυτόν», καθώς χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες των Μονάδων του, έγινε δυνατή η προέλαση και η εφοδιαστική υποστήριξη του ΕΣ, σε περιοχές με μηδενική (ακόμα και με μέτρα της εποχής) συγκοινωνιακή υποδομή.
Κατά το διάστημα 1897-1922, το Μηχανικό συμμετείχε σε όλες τις πολεμικές επιχειρήσεις της περιόδου, με σημαντική συμβολή σ’ αυτές. Ιδιαίτερα κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία «υπερέβαλλε εαυτόν», καθώς χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες των Μονάδων του, έγινε δυνατή η προέλαση και η εφοδιαστική υποστήριξη του ΕΣ, σε περιοχές με μηδενική (ακόμα και με μέτρα της εποχής) συγκοινωνιακή υποδομή.
Προς τούτο, κατασκεύασε και επισκεύασε μεγάλο αριθμό δρόμων και γεφυρών (οδικών – σιδηροδρομικών ) με πρόχειρα και τυποποιημένα υλικά , εκτέλεσε κάθε είδους έργα εγκαταστάσεων, υλοποίησε μεγάλο αριθμό καταστροφών τεχνικών έργων και πραγματοποίησε πολλές εργασίες οχύρωσης.
Την περίοδο 1936 – 1940 το Μηχανικό συμμετείχε ενεργά στην αμυντική θωράκιση της χώρας, με την κατασκευή των οχυρωματικών έργων της Γραμμής Μεταξά, έργων που προκάλεσαν ευμενή σχόλια και κρίσεις. Ιδιαίτερα, τονίσθηκε η αρτιότητα της οχύρωσης και κυρίως ο ενεργητικός τρόπος διεξαγωγής της άμυνας, η θαυμάσια επιλογή των θέσεων μάχης και η τέλεια προσαρμογή των έργων στο έδαφος. Η μορφή της οχυρώσεως χαρακτηρίστηκε ως «Χρυσός μέσος όρος» μεταξύ των Γαλλικών οχυρώσεων (Γραμμή ΜΑΖΙΝΟ) και των άλλων προηγμένων χωρών.
Μετά την απελευθέρωση και τη λήξη του εμφυλίου πολέμου το Μηχανικό ανέλαβε την περισυλλογή – εξουδετέρωση των εκατοντάδων χιλιάδων ναρκών, βλημάτων πυροβολικού και όλμων και λοιπών πυρομαχικών που είχαν διασπαρεί κατά τη διάρκεια των συρράξεων. Σημαντικότατη είναι η συνεισφορά του Μηχανικού στις συμφορές που έπληξαν τη χώρα από τις κατά καιρούς θεομηνίες, ιδίως δε στους καταστροφικούς σεισμούς της περιόδου 1953 – 1999.
Την περίοδο 1936 – 1940 το Μηχανικό συμμετείχε ενεργά στην αμυντική θωράκιση της χώρας, με την κατασκευή των οχυρωματικών έργων της Γραμμής Μεταξά, έργων που προκάλεσαν ευμενή σχόλια και κρίσεις. Ιδιαίτερα, τονίσθηκε η αρτιότητα της οχύρωσης και κυρίως ο ενεργητικός τρόπος διεξαγωγής της άμυνας, η θαυμάσια επιλογή των θέσεων μάχης και η τέλεια προσαρμογή των έργων στο έδαφος. Η μορφή της οχυρώσεως χαρακτηρίστηκε ως «Χρυσός μέσος όρος» μεταξύ των Γαλλικών οχυρώσεων (Γραμμή ΜΑΖΙΝΟ) και των άλλων προηγμένων χωρών.
Μετά την απελευθέρωση και τη λήξη του εμφυλίου πολέμου το Μηχανικό ανέλαβε την περισυλλογή – εξουδετέρωση των εκατοντάδων χιλιάδων ναρκών, βλημάτων πυροβολικού και όλμων και λοιπών πυρομαχικών που είχαν διασπαρεί κατά τη διάρκεια των συρράξεων. Σημαντικότατη είναι η συνεισφορά του Μηχανικού στις συμφορές που έπληξαν τη χώρα από τις κατά καιρούς θεομηνίες, ιδίως δε στους καταστροφικούς σεισμούς της περιόδου 1953 – 1999.
