Την επίσπευση των γραφειοκρατικών διαδικασιών έως τα τέλη Απριλίου για την έναρξη των έργων διαχείρισης απορριμμάτων στην Περιφέρεια Πελοποννήσου μέσω σύμπραξης Δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) με σύμβαση παραχώρησης με μέγιστο ορίζοντα το 2045 αποφάσισε η διυπουργική επιτροπή για τα μεγάλα έργα στην τελευταία σύσκεψη με την παρουσία του περιφερειάρχη Π. Τατούλη και εκπροσώπων του Φορέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων της περιφέρειας.
Για “σημαντικές βελτιώσεις” σε σχέση με την προηγούμενη σύμβαση έκανε λόγο ο πρόεδρος της διυπουργικής επιτροπής και υπουργός Επκρατείας Αλ. Φλαμπουράρης. Εξειδίκευσε τα σημεία βελτίωσης στην μείωση του χρόνου διάρκειας της αρχικής σύμβασης από 28 σε 21 χρόνια, στη μείωση της εγγυημένης ποσότητας που θα αποδίδεται στην κεντρική διαχείριση από 150.000 χιλιάδες τόνους σε 100.000 χιλιάδες τόνους, στην κατασκευή επτά σταθμών μεταφόρτωσης απορριμμάτων αντί για δύο.
Επίσης προβλέπεται ανταποδοτική παροχή ρεύματος σε κατοίκους της περιοχής, το οποίο θα προέρχεται από δωρεά της κατασκευάστριας εταιρείας μετά από την κατασκευή φωτοβολταϊκών πάρκων.
Για «τέλος στην τραγωδία των σκουπιδιών στην Πελοπόννησο» έκανε λόγο ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Π. Τατούλης εκτιμώντας ότι με την ολοκλήρωση της γραφειοκρατικής διαδικασίας έως τα τέλη Απριλίου “θα ακολουθήσει η υπογραφή της σύμβασης”.
“Οι όποιες βελτιώσεις στο έργο ΣΔΙΤ είναι τέτοιες που δεν θα μειώσουν την τιμή κόστους ανά νοικοκυριό” σχολιάζει στην “Α” ο Ν. Πατσαρίνος, επικεφαλής της παράταξης “Πελοπόννησος Πρώτα”.
Υπενθυμίζοντας ότι οι “χωροθετήσεις” των εγκαταστάσεων γίνονται “ετεροβαρώς”, καθώς δίνεται προτεραιότητα σε Αρκαδία, Μεσσηνία και Λακωνία, ενώ από τον σχεδιασμό “έχουν αποκλεισθεί η Κορινθία και η Αργολίδα”, ο Ν. Πατσαρίνος τονίζει ότι “από την στιγμή εφαρμογής του έργου ΣΔΙΤ με μέγιστο χρονικό ορίζοντα το 2045 δεν εξασφαλίζονται ο δημόσιος έλεγχος και η δημόσια παρακολούθηση”.
Υπογραμμίζει, μάλιστα, ότι “το έργο ΣΔΙΤ δεν υπακούει στις οδηγίες της Ε.Ε. ούτε στο νέο Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων και στη μείωση των αποβλήτων”. “Συνεπώς η διαχείριση απορριμμάτων μπορεί να αποβεί αναποτελεσματική, καθώς για τα χρόνια εφαρμογής της σύμβασης παραχώρησης δεν θα υπάρχει δυναμική παρέμβαση για την ένταξη νέων επιστημονικών και τεχνολογικών μεθόδων” τονίζει ο Ν. Πατσαρίνος υποστηρίζοντας:
“Αυτό θα έχει αποτέλεσμα η διαχείριση απορριμμάτων να είναι στατική και να μην απομειώνεται η ταφή των όποιων υπολειμμάτων”.
