Μετά το πέρας των εκδηλώσεων, ο κ. Ανδριανός έκανε την ακόλουθη δήλωση:
“Η Εθνική Συνέλευση του 1823 στο Άστρος της Κυνουρίας υπήρξε καθοριστική για τη συνέχιση και την πορεία του Αγώνα της Ανεξαρτησίας. Δύο χρόνια μετά την έναρξη της Επανάστασης, η ανάγκη της εθνικής συνεννόησης ήταν πιεστική: Πρώτον, έπρεπε να επιλυθούν τα ζητήματα της εσωτερικής οργάνωσης της επαναστατημένης Ελλάδας και να επικαιροποιηθούν οι θεσμικές προβλέψεις και οι αποφάσεις που είχαν ληφθεί στην Α' Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου. Δεύτερον, έπρεπε να διαλυθούν αποτελεσματικά τα μαύρα σύννεφα της διχόνοιας μεταξύ των στρατιωτικών και των πολιτικών, μια διχόνοια που απειλούσε να τινάξει στον αέρα την κοινή προσπάθεια.
Και στα δύο αυτά κρίσιμα πεδία, οι πληρεξούσιοι της Β' Εθνικής Συνέλευσης έδωσαν απαντήσεις. Ως προς τους θεσμούς, με την αναθεώρηση του Προσωρινού Πολιτεύματος, η ανεστημένη Ελλάδα αποκτούσε σταθερότερη οργάνωση, στη βάση των προοδευτικών ιδεών της δημοκρατίας και του φιλελευθερισμού. Ως προς τις εσωτερικές διαμάχες, παρά την κατάργηση του αξιώματος του Αρχιστράτηγου που είχε ως σκοπό να μειώσει προσωπικά τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, τελικά πρυτάνευσε η ανάγκη της εθνικής συνεννόησης και ο Κολοκοτρώνης μεγαλόψυχα δέχθηκε να συνυπογράψει τα Πρακτικά, αποσοβώντας έτσι και τον υπαρκτό κίνδυνο της εμφύλιας σύρραξης.
Έτσι, το επαναστατημένο Έθνος για μια ακόμη φορά διακήρυξε στην υφήλιο την ύπαρξη και ανεξαρτησία του, καθώς και την βούληση των Ελλήνων να μη δεχθούν καμία συμβιβαστική λύση μερικής αυτονομίας και υποτέλειας φόρου.
Τα μηνύματα της Β' Εθνικής Συνέλευσης του Άστρους αποκτούν σήμερα ξεχωριστή σημασία. Και σήμερα, όπως και τότε, ζητούμενο είναι η βαθιά θεσμική μεταρρύθμιση, που θα επιτρέψει στην Ελλάδα να ξεπεράσει εμπόδια και παγίδες του παρελθόντος και να προχωρήσει με δυναμισμό μπροστά. Και σήμερα, όπως και τότε, ζητούμενο είναι να συνειδητοποιήσουμε, πέρα από τις επιμέρους διαφορές μας, την επιτακτική ανάγκη να αντικρούσουμε κατάματα την πραγματικότητα και να αναλάβουμε τις τολμηρές πρωτοβουλίες που χρειάζεται η πατρίδα και η κοινωνία μας, παραμερίζοντας αγκυλώσεις, δευτερεύουσες διαφορές και κάθε άλλου είδους στοχεύσεις.
Άλλωστε, η πορεία της Επανάστασης, με τις ηρωικές και τις τραγικές τις σελίδες, καταδεικνύει με τον καλύτερο, τον πιο ηχηρό τρόπο ότι διαχρονικά οι Έλληνες είμαστε ικανοί τόσο για το καλύτερο, όσο και για το χειρότερο. Πετυχαίνουμε θριάμβους όταν ιεραρχούμε σωστά τις προτεραιότητές μας, και ζούμε τραγωδίες, όταν τυφλωνόμαστε από πάθη που δεν μας επιτρέπουν να υπηρετήσουμε την κοινή υπόθεση.
Ας διδαχθούμε λοιπόν από το παράδειγμα της Β' Εθνικής Συνέλευσης - ας μιμηθούμε τις υψηλές της στιγμές και ας αποφύγουμε τα λάθη που έμελλε στην πορεία του Αγώνα να εξελιχθούν σε εμπόδια και οπισθοχωρήσεις από την εθνική προσπάθεια. Γιατί εντέλει, η καλύτερη και πιο αρμόζουσα απόδοση τιμής στους προγόνους μας που, από το μετερίζι του ο καθένας και η καθεμιά, αγωνίστηκαν για τη δική μας ελευθερία, είναι να συνεχίσουμε το δικό τους όραμα για μια Ελλάδα ελεύθερη, περήφανη, ισχυρή, για μια πατρίδα δημοκρατίας, ανθρωπισμού και αλληλεγγύης. Μια Ελλάδα που ανταποκρίνεται στο ειδικό βάρος του ονόματός της”.
Τα μηνύματα της Β' Εθνικής Συνέλευσης του Άστρους αποκτούν σήμερα ξεχωριστή σημασία. Και σήμερα, όπως και τότε, ζητούμενο είναι η βαθιά θεσμική μεταρρύθμιση, που θα επιτρέψει στην Ελλάδα να ξεπεράσει εμπόδια και παγίδες του παρελθόντος και να προχωρήσει με δυναμισμό μπροστά. Και σήμερα, όπως και τότε, ζητούμενο είναι να συνειδητοποιήσουμε, πέρα από τις επιμέρους διαφορές μας, την επιτακτική ανάγκη να αντικρούσουμε κατάματα την πραγματικότητα και να αναλάβουμε τις τολμηρές πρωτοβουλίες που χρειάζεται η πατρίδα και η κοινωνία μας, παραμερίζοντας αγκυλώσεις, δευτερεύουσες διαφορές και κάθε άλλου είδους στοχεύσεις.
Άλλωστε, η πορεία της Επανάστασης, με τις ηρωικές και τις τραγικές τις σελίδες, καταδεικνύει με τον καλύτερο, τον πιο ηχηρό τρόπο ότι διαχρονικά οι Έλληνες είμαστε ικανοί τόσο για το καλύτερο, όσο και για το χειρότερο. Πετυχαίνουμε θριάμβους όταν ιεραρχούμε σωστά τις προτεραιότητές μας, και ζούμε τραγωδίες, όταν τυφλωνόμαστε από πάθη που δεν μας επιτρέπουν να υπηρετήσουμε την κοινή υπόθεση.
Ας διδαχθούμε λοιπόν από το παράδειγμα της Β' Εθνικής Συνέλευσης - ας μιμηθούμε τις υψηλές της στιγμές και ας αποφύγουμε τα λάθη που έμελλε στην πορεία του Αγώνα να εξελιχθούν σε εμπόδια και οπισθοχωρήσεις από την εθνική προσπάθεια. Γιατί εντέλει, η καλύτερη και πιο αρμόζουσα απόδοση τιμής στους προγόνους μας που, από το μετερίζι του ο καθένας και η καθεμιά, αγωνίστηκαν για τη δική μας ελευθερία, είναι να συνεχίσουμε το δικό τους όραμα για μια Ελλάδα ελεύθερη, περήφανη, ισχυρή, για μια πατρίδα δημοκρατίας, ανθρωπισμού και αλληλεγγύης. Μια Ελλάδα που ανταποκρίνεται στο ειδικό βάρος του ονόματός της”.
