Ειδικότερα, κατατέθηκε στον Δήμο Βόρειας Κυνουρίας κείμενο – παρέμβαση που υπογράφουν 203 κάτοικοι του Παραλίου Άστρους, οι οποίοι καλούν τον Δήμο Βόρειας Κυνουρίας να μην ζητήσει από την κεντρική διοίκηση –με πρόσχημα την τουριστική ανάπτυξη- την κατάργηση του εδαφ. β΄της παρ. 3 άρθρου 2 του πδ/τος της 01.07.2004 (ΦΕΚ 629 Δ΄/20.07.2004), το οποίο θεσπίζει ειδικά για τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, που βρίσκονται εντός του Β΄ τομέα του Παραδοσιακού Οικισμού του Παραλίου Άστρους, την απαγόρευση εγκαταστάσεων μουσικής με ενισχυτές ήχου.
Σημειώνεται ότι η μαζική και επώνυμη παρέμβαση κατοίκων του Παραλίου Άστρους γίνεται για πρώτη φορά, υπό το περιβάλλον αθρόας εγκατάστασης και λειτουργίας καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος εντός του παραδοσιακού οικισμού του Παραλίου Άστρους, και της ολοένα μεγαλύτερης εξάρτησης ορισμένων εξ αυτών από τα ηχοσυστήματά τους (κυρίως και πρωτίστως η λειτουργία τους είναι συνυφασμένη με την δημόσια εκτέλεση μουσικής με ενισχυτές ήχου), της κατ’ επέκταση πρόκλησης ηχορύπανσης σε χώρους κατοικημένους και εν γένει με αρνητικές συνέπειες στην ζωή και λοιπή δραστηριότητα των κατοίκων του οικισμού αυτού.
Στο κείμενο που καταθέτουν οι κάτοικοι προς τον Δήμο Βόρειας Κυνουρίας τονίζεται ακριβώς η αξία και η σημασία του παραδοσιακού οικισμού, η οποία δεν εξαντλείται στην εμφάνιση των κτιρίων αυτού, αλλά και στις χρήσεις εντός του οικισμού που θα πρέπει να μην είναι οχλούσες (όπως ο νόμος απαιτεί για την προστασία του), και ζητείται έτσι να μην αρθεί η απαγόρευση της εγκατάστασης μουσικής με ενισχυτές ήχου.
Παρ. Άστρος Απρίλιος 2017
Ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας
Παραλίου Άστρους
Νικόλαος Κωνσταντίνου
ΠΡΟΣ
ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΒΟΡΕΙΑΣ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ
ΑΠΟΨΕΙΣ
& ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
ΚΑΤΟΙΚΩΝ
ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ
Αναφορικά
με το αίτημα μερίδας καταστηματαρχών περί κατάργησης του εδαφ. β΄της παρ. 3 άρθρου
2 του πδ/τος της 01.07.2004 (ΦΕΚ 629
Δ΄/20.07.2004)
_______
Παράλιο Άστρος Απρίλιος
2017
κ.
Δήμαρχε
και
κ.κ. σύμβουλοι του Δημοτικού Συμβουλίου
Πληροφορηθήκαμε ότι μερίδα καταστηματαρχών (ορισμένα καταστήματα
υγειονομικού ενδιαφέροντος) που δραστηριοποιούνται στο Παράλιο Άστρος, μερικοί
εκ των οποίων εποχιακά, και κάποιοι εκτός Παραλίου Άστρους, απεύθυναν προς τον
Δήμο Βόρειας Κυνουρίας έγγραφο, με το οποίο ζήτησαν την κατάργηση του εδαφ.
β΄της παρ. 3 άρθρου 2 του πδ/τος της
01.07.2004 (ΦΕΚ 629 Δ΄/20.07.2004), το οποίο θεσπίζει ειδικά για τα καταστήματα
υγειονομικού ενδιαφέροντος, που βρίσκονται εντός του Β΄ τομέα του Παραδοσιακού Οικισμού
του Παραλίου Άστρους, την απαγόρευση
εγκαταστάσεων μουσικής με ενισχυτές ήχου.
Ωστόσο οδυνηρή έκπληξη αποτέλεσε για εμάς η εισαγωγή του εν λόγω θέματος
στην Επιτροπή Ποιότητας Ζωής του Δήμου και πολύ περισσότερο μας εξέπληξε η
ευκολία με την οποία ελήφθη απόφαση καταρχήν θετική προς το ανωτέρω αίτημα.
Κατόπιν
της εξέλιξης αυτής σας επισημαίνουμε τα εξής:
Ι.- Επί των διαλαμβανομένων στο έγγραφο των
καταστηματαρχών.
Ι.1.
Έννοιες. Ως γνωστόν ο ορισμός του «παραδοσιακού οικισμού» δεν δίδεται σε κανένα νομοθετικό
κείμενο που αφορά την προστασία του. Παρά ταύτα από τα νομο-θετικά κείμενα,
τόσο της εθνικής, όσο και αυτά υπερεθνικής ισχύος, αλλά και την νομολογία των
δικαστηρίων (ιδίως του ΣτΕ) προκύπτει καταρχήν ότι ως παραδοσιακός οικισµός
ή περιοχή ή σύνολο νοείται (και επέκταση προστατεύεται ειδικά) κάθε ομοιογενές σύνολο αστικών ή
αγροτικών κατασκευών, το οποίο λόγω του ιδιαίτερου αρχιτεκτονικού, καλλιτεχνικού,
κοινωνικού ή ιστορικού ενδιαφέροντός του
είναι άξιο κρατικής προστασίας. Συνεπώς λοιπόν ο παραδοσιακός οικισμός είναι
περισσότερο σύνθετη έννοια απ’ όσο αντιλαμβάνονται στην προκειμένη περίπτωση οι
καταστημα-τάρχες που κάνουν λόγο μόνο σε ζητήματα «ιστορικότητας».
Αισθανόμαστε την ανάγκη να τονίσουμε ό,τι ως προς τους
παραδοσιακούς οικισμούς, το άρθρο 24 του Συντάγματος ορίζει, ότι οι
παραδοσιακές περιοχές και στοιχεία τελούν
υπό την προστασία του κράτους. Μάλιστα, μετά την πρόσφατη αναθεώρηση του
Συντάγματος το 2001 και τη συνταγματική κατοχύρωση του περιβάλλοντος ως
ατομικού δικαιώματος, η προστασία του πολιτιστικού περιβάλλοντος, στο οποίο
συμπεριλαμβάνονται και οι παραδοσιακοί οικισμοί, συνιστά και δικαίωμα του κάθε
πολίτη. Επίσης, με την συνταγματική κατοχύρωση της αρχής της «αειφορίας», σύμφωνα με την οποία το Κράτος έχει την
υποχρέωση για τη διαφύλαξη του πολιτιστικού περιβάλλοντος, η προστασία των
παραδοσιακών οικισμών αποκτά μία νέα ευρύτερη διάσταση. Τη διάσταση αυτή
οφείλει να λάβει οπωσδήποτε υπόψη του ο νομοθέτης κατά την εκπόνηση τόσο του
«Γενικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης» όσο και των
«Περιφερειακών» και των «Ειδικών Πλαισίων» για τον «χωροταξικό σχεδιασμό και
την αειφόρο ανάπτυξη». Άλλωστε κατά τον νόμο ο χωροταξικός σχεδιασμός κινείται
γύρω από το τρίπτυχο «προστασία – ανάπτυξη – συνοχή» και έχει ως στόχο τη
«συστηματική προστασία, αποκατάσταση, διατήρηση και ανάδειξη των περιοχών, οικισμών, τοπίων, που διαθέτουν στοιχεία φυσικής,
πολιτιστικής και αρχιτεκτονικής κληρονομιάς.
Ι.2. Παραδοσιακός οικισμός Παραλίου
Άστρους εν σχέση με άλλους.
Σε
ότι αφορά ειδικά τον χαρακτηρισμό τμήματος του οικισμού Παραλίου Άστρους ως
παραδοσιακού, τούτος (ο χαρακτηρισμός) έγινε δια του από 13.10.1998 πδ/τος (ΦΕΚ 908Δ/13.11.1998) με το οποίο έγινε παρόμοιος
χαρακτηρισμός σε άλλους 40 οικισμούς της Αρκαδίας (ενδεικτικά αναφέρουμε τους
οικισμούς του Τυρού, Σαπαουνακέϊκων, Πουλίθρων, Αγίου Ανδρέα
που αφορούν στην Ενότητα της Κυνουρίας) Με το πρώτο εδάφιο του άρθρου 2 του εν λόγω πδ/τος, προβλέπεται
ότι: «Εντός των ορίων των παραπάνω
οικισμών επιτρέπεται η χρήση γενικής κατοικία, όπως προσδιορίζεται με το άρθρο
3 του από 23.2.1987 Π.Δ/τος (Δ΄166) με εξαίρεση τα πρατήρια βενζίνης καθώς και
τα επαγγελματικά εργαστήρια που
δημιουργούν όχληση και δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον και τους κατοίκους
του οικισμού. Σε κάθε περίπτωση απαγορεύεται να είναι ορατή οποιαδήποτε
δραστηριότητά τους, με οποιονδήποτε τρόπο, από τους κοινόχρηστους χώρους του
οικισμού.» Επιπλέον με δεύτερο εδάφιο του ιδίου άρθρου προβλέπεται ότι
«Στα
εστιατόρια και αναψυκτήρια, απαγορεύονται οι εγκαταστάσεις με ενισχυτές ήχου».
Παρατηρούμε λοιπόν από
τα αναφερόμενα αμέσως παραπάνω ότι η
απαγόρευση εγκαταστάσεων ενισχυτών ήχου σε καταστήματα υγειονομικού
ενδιαφέροντος εντός παραδοσιακών οικισμών δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο και δεν
έχει να κάνει μόνο με τον παραδοσιακό οικισμό του Παραλίου Άστρους,
όπως εσφαλμένα θεωρούν οψίμως οι καταστηματάρχες που σας απεύθυναν το παραπάνω
έγγραφο, όσο και τα μέλη της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής που έσπευσαν να συμφωνήσουν,
αφού αφορά καταρχήν και σε άλλους 40
παραδοσιακούς οικισμούς της Αρκαδίας (αποτελώντας σαφώς κατευθυντήρια
κεντρική επιλογή της πολιτείας-ΟΧΙ ΤΥΧΑΙΑ ΤΕΘΕΙΣΑ). Βεβαίως ειδικά σε ότι
αφορά τον παραδοσιακό οικισμό του Παραλίου Άστρους είναι γεγονός ότι τούτος
εισήχθη ΚΑΙ ΟΡΘΩΣ, πράγματι με το μεταγενέστερο π.δ.
της 01.07.2004 (ΦΕΚ 629 Δ΄/20.07.2004) με το οποίο τέθηκαν οι ειδικοί όροι και
περιορισμοί που αφορούν στο παραδοσιακό τμήμα του οικισμού του Παραλίου
Άστρους.
Εξάλλου, η απαγόρευση εγκαταστάσεων
ήχου σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος εντός παραδοσιακών οικισμών δεν αφορά μόνο στο Παράλιο Άστρος ή
μόνο στους παραδοσιακούς οικισμούς της Αρκαδίας, ούτε βεβαίως πρέπει να
εκλαμβάνεται (δήθεν) ως τροχοπέδη στην τουριστική ανάπτυξη των συγκεκριμένων
οικισμών, αφού το αντίθετο στην πραγματικότητα συμβαίνει (και εξ αυτού του
λόγου είναι κατευθυντήρια αρχή της πολιτείας), δεδομένου ότι η απαγόρευση αυτή ισχύει και για άλλους παραδοσιακούς
οικισμούς που βρίσκονται στην 1η γραμμή του εθνικού «τουριστικού κεφαλαίου».
Αναφερόμαστε
έτσι για παράδειγμα στον παραδοσιακό
οικισμό του ΝΑΥΠΛΙΟΥ,
όπου εν αντιθέσει με τα όσα διαλαμβάνονται στο έγγραφο των καταστηματαρχών,
η αντίστοιχη απαγόρευση των εγκαταστάσεων ενισχυτών ήχου στα καταστήματα
υγειονομικού ενδιαφέροντος έχει
συμπεριληφθεί στο άρθρο 3 του από 30.12.1998 πδ/τος (ΦΕΚ 38Δ/26.01.1988)
με το οποίο έγινε χαρακτηρισμός ως
παραδοσιακού τμήματος της πόλης του Ναυπλίου και καθορισμός ειδικών όρων και
περιορισμών δόμησης αυτού.
Αλλά και πέραν του στενού γεωγραφικού
χώρου της Ανατολικής Πελοποννήσου πολύ αυστηρότερες απαγορεύσεις έχουν τεθεί
και αλλού:
α) Για παράδειγμα στην ΜΥΚΟΝΟ (βλ. εν προκειμένω το άρθρο 3 του από 05.09.1995 πδ/ματος σε ΦΕΚ 721Δ/14.09.1995 «Αναθεώρηση
του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου του οικισμού της χώρας Μυκόνου του Δήμου
Μυκονίων....») όπου σε σημαντικότατα τμήματα εντός της χώρας του οικισμού της
ΜΥΚΟΝΟΥ υπάρχουν ειδικές απαγορεύσεις λειτουργίας ΦΑΣΤ ΦΟΥΝΤ, σουβλάκια, εν
γένει νυκτερινών κέντρων, αλλά και εν γένει απαγορεύσεις όπως, λειτουργίας
οποιασδήποτε χρήσης καταστήματος που άσχετα με το είδος της, το μέγεθός της ή
την ονομασία της, αποτελεί πηγή όχλησης για το περιβάλλον και ιδιαίτερα νύχτα. Μάλιστα σύμφωνα με ρητή πρόβλεψη του
προαναφερομένου πδ/τος της χώρας της Μυκόνου η απαγόρευση επιβάλλεται σε
περίπτωση οποιασδήποτε όχλησης της κατοικίας ανεξάρτητα αν αυτή
προκαλείται από τις εγκαταστάσεις των
χώρων ή το προσωπικό ή την πελατεία (μεγάφωνα, μικρόφωνα, ενισχυτές, μουσικά
συγκροτήματα, προσέλευση ή αποχώρηση πελατών, κυκλοφοριακά προβλήματα,
σκουπίδια). Επιπλέον δε στο ίδιο ως άνω πδ/μα για την Μύκονο ορίζεται
ότι: «Απαγορεύεται
κάθε είδους χρήση μικροφωνικών εγκαταστάσεων σε ανοικτούς ιδιωτικούς ή
δημόσιους χώρους».
β) Επίσης ενδεικτικά
αναφέρουμε την ΠΑΡΟ (βλ. εν προκειμένω άρθρο 3 παρ. 5,
6, άρθρο 6 παρ. 34 υποπ. 2 και 3, του
από 15.10.2002 πδ/τος σε ΦΕΚ 927Δ/23.10.2002 «Έγκριση πολεοδομικής μελέτης
τμήματος της πολεοδομικής ενότητας του οικισμού παροικιά του δήμου Πάρου...»),
όπου υπάρχουν αντίστοιχες ή και αυστηρότερες απαγορεύσεις με αυτές που
προαναφέρθηκαν για την Μύκονο.
Ως εκ τούτων λοιπόν γίνεται αντιληπτό
ότι η απαγόρευση λειτουργίας εγκατα-στάσεων
ενισχυτών ήχου στον παραδοσιακό οικισμό του Παραλίου Άστρους ούτε πρωτόγνωρη
είναι για τους παραδοσιακούς οικισμούς, ούτε λειτουργεί ανασχετικά στην
τουριστική κίνηση, όπως εσφαλμένα διαλαμβάνεται στο έγγραφο των συγκεκριμένων
καταστηματαρχών, δεδομένου ότι τόσο το Ναύπλιο, όσο και η Μύκονος, αλλά και η
Παροικία της Πάρου (που ενδεικτικά- το τονίζουμε- αναφέρθηκαν) με το
προαναφερθέν αυστηρότερο του Παραλίου Άστρους καθεστώς όχι απλώς έχουν
πολλαπλάσια επισκεψιμότητα τουριστών έναντι αυτού, αλλά είναι από τους πλέον
αναγνωρίσιμους διεθνώς τουριστικούς προορισμούς.
Ι.3. Τα περί αναχρονιστικών διατάξεων.
Οι καταστηματάρχες που
σας απέστειλαν το συγκεκριμένο έγγραφο διατείνονται ότι στην προκειμένη περίπτωση το εδαφ.
β΄της παρ. 3 άρθρου 2 του πδ/τος της
01.07.2004 (ΦΕΚ 629 Δ΄/20.07.2004), συνιστά αναχρονιστική απαγόρευση (;;;). Ωστόσο,
από όσα μέχρι στιγμής εκτέθηκαν, αποδεικνύεται ότι το αντίθετο συμβαίνει
(αλήθεια σε τι συνίσταται το «αναχρονιστικό»;).
Τονίζουμε βεβαίως εν προκειμένω
ότι η σύγχρονη νομολογία του ΣτΕ προσδίδει μεγάλη εννοιολογική ευρύτητα στους όρους
«πολιτιστικό περιβάλλον», «μνημεία», «παραδοσιακές περιοχές και οικισμοί» που
περιέχονται στο άρθρο 24 παρ. 6 του Συντάγματος. Για παράδειγμα έχει κριθεί ότι
στην προστατευόμενη «πολιτιστική κληρονομιά» εντάσσονται «τα ανθρωπογενή
μνημεία και τα στοιχεία που προέρχονται από την ανθρώπινη δραστηριότητα και
επιδεξιότητα και συνθέτουν την ιστορική, καλλιτεχνική και τεχνολογική κληρονομιά.
Σε αυτά περιλαμβάνονται τα κτίρια και οι εν γένει κατασκευές, οι οικισμοί ή
τμήματά τους, που κηρύσσονται διατηρητέα ή τους προσδίδεται η ιδιότητα του
παραδοσιακού». Με τις διατάξεις του άρθρου 24 του Συντάγματος καθιερώθηκε για
πρώτη φορά αυξημένη κρατική προστασία του πολιτιστικού περιβάλλοντος και των
μνημείων και στοιχείων αυτού. Η προστασία αυτή περιλαμβάνει αφενός την
διατήρηση εις το διηνεκές των εν λόγω πολιτιστικών στοιχείων, υπό την έννοια
ότι το Κράτος έχει την υποχρέωση να λαμβάνει ειδικά νομοθετικά μέτρα
εξασφαλίζοντας την διηνεκή προστασία αυτών προς διατήρησή τους, αφετέρου δε τη δυνατότητα επιβολής
γενικών περιορισμών ή ιδιαιτέρων μέτρων για την αποφυγή οποιασδήποτε βλάβης
αλλοιώσεως ή υποβαθμίσεως του πολιτιστικού περιβάλλοντος.
Ενόψει μάλιστα αυτής της
συνταγματικής προστασίας του πολιτιστικού περιβάλλοντος, στο οποίο αναμφίβολα
περιλαμβάνονται και οι παραδοσιακοί οικισμοί, απευθύνονται επιταγές στον κοινό ή κανονιστικό νομοθέτη να ρυθμίσει τη
χωροταξική ανάπτυξη ή πολεοδομική διαμόρφωση βάσει ενός σχεδιασμού
υπαγορευόμενου από πολεοδομικά κριτήρια, «προσανατολισμένου στις πολιτιστικές
αξίες και παραδόσεις και προσαρμοσμένου στην ιδιομορφία και τις ανάγκες κάθε
περιοχής». Στο πλαίσιο αυτό προβλέπεται ότι μπορεί να θεσπίζονται όροι και
περιορισμοί δόμησης για την προστασία και την ανάδειξη του παραδοσιακού
οικισμού ως στοιχείου του πολιτιστικού περιβάλλοντος και ότι για να επιτευχθεί
ο ανωτέρω συνταγματικός σκοπός, οι όροι και οι περιορισμοί αυτοί μπορεί να
είναι διάφοροι εκείνων που προβλέπει ο ΓΟΚ.
Επομένως, θα πρέπει να έχετε
υπόψη σας ότι διάταξη νόμου με την οποία αντικαθίστανται όροι και περιορισμοί
δομήσεως παραδοσιακού οικισμού, με επαναφορά σε ισχύ του πολεοδομικού
καθεστώτος που είχε θεσπισθεί πριν από τον χαρακτηρισμό του, χωρίς να
αξιολογείται η ιδιαίτερη φυσιογνωμία του οικισμού, είναι αντίθετη προς το άρθρο 24 παρ. 6 του Συντάγματος. Και τούτο,
διότι συνεπάγεται την υπαγωγή του οικισμού σε κανόνες δομήσεως που είχαν
θεσπισθεί με γενικά πολεοδομικά κριτήρια που δεν συναρτώνται ούτε με τον
παραδοσιακό του χαρακτήρα ούτε και με την ανάγκη της διατηρήσεως και της
αναδείξεως του χαρακτήρα αυτού.
Εξάλλου, το ΣτΕ έχει διαμορφώσει
ένα αυστηρό καθεστώς προστασίας, το οποίο διέπει οποιαδήποτε επέμβαση στο φυσικό, αισθητικό και πολιτιστικό
περιβάλλον παραδοσιακού οικισμού, ενώ ακόμα το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο
δέχεται ότι οποιαδήποτε επέμβαση σε παραδοσιακό οικισμό δεν μπορεί να έχει μόνο οικονομικό προσανατολισμό, αλλά οφείλει
να ενσωματώνει και τα κριτήρια προστασίας του παραδοσιακού του χαρακτήρα, να
εντάσσεται σε συνολικό σχεδιασμό και να υπαγορεύεται από ειδικώς και επαρκώς
αιτιολογημένο λόγο δημοσίου συμφέροντος.
Οι συγκεκριμένοι λοιπόν καταστηματάρχες
στην περίπτωσή μας και ενόψει των ατυχών συγκρίσεων που κάνουν με άλλους
οικισμούς, αλλά και με βάση τα διαλαμβανόμενα στο έγγραφό τους περί
αναχρονιστικών διατάξεων, προφανώς εκλαμβάνουν
ως ισχύον νομικό καθεστώς και αποδεκτή κατάσταση, τα φαινόμενα παραβατικότητας
που παρουσιάζονται αλλού, και ζητούν την έκδοση αποφάσεων που δεν συνάδουν
με τις εκ του νόμου προτεραιότητες τις οποίες Δήμος οφείλει να τηρεί. Έχοντας
υπόψη μάλιστα ότι σύμφωνα με το νόμο η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής κατά την άσκηση των σχετικών αρμοδιοτήτων της οφείλει μα λαμβάνει ειδική μέριμνα για το σχεδιασμό
δράσεων που αποβλέπουν στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής δεν θα πρέπει να λαμβάνει αποφάσεις που
οδηγούν στην υποβάθμισή της.
Ι.4. Περί ισότητας.
Τέλος, σε ό,τι αφορά τη
συνταγματικά κατοχυρωμένη από το άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος αρχή της
ισότητας, το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο (Συμβούλιο της Επικρατείας) δέχεται
ότι «οι διακρίσεις μεταξύ ακινήτων που βρίσκονται μέσα σε τμήμα οικισμού που
έχει χαρακτηρισθεί ως παραδοσιακό και ακινήτων που βρίσκονται εκτός αυτού δικαιολογούνται ανεξάρτητα από τη μεταξύ
τους απόσταση, αφού οι δύο αυτές περιοχές δεν τελούν υπό τις αυτές συνθήκες,
αλλά η περιοχή που είναι μέσα στο παραδοσιακό τμήμα έχει ανάγκη ιδιαίτερης
προστασίας». Άλλωστε, όπως παγίως δέχεται το ΣτΕ, η αρχή της ισότητας
επιβάλλει την ίση μεταχείριση όμοιων περιπτώσεων, όπως και την διαφορετική μεταχείριση διαφόρων περιπτώσεων.
ΙΙ. Περί των ληπτέων
υπόψη στοιχείων ενόψει των υποχρεώσεων που εκ του
νόμου έχετε.
ΙΙ.1. Η διατήρηση του
χαρακτήρα των παραδοσιακών οικισμών συνδέεται άρρηκτα τόσο με τη
συνταγματική προστασία του άρθρου 24 παρ. 6 όσο και με τις διατάξεις της
σύμβασης της Γρανάδας του 1985 για την προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς
της Ευρώπης που κυρώθηκε με το ν. 2039/1992. Με την προαναφερόμενη ρύθμιση
καθορίζονται οι γενικοί όροι και παρέχεται πλήρης προστασία της αρχιτεκτονικής,
αλλά και της φυσικής κληρονομιάς, κατά παρέκκλιση από τις διατάξεις του ΓΟΚ,
που ρυθμίζουν τα άλλα κτίρια και τους οικισμούς. Η προστασία αυτή αποσκοπεί στη διατήρηση αναλλοίωτων τόσο των
μνημείων και των λοιπών στοιχείων που συνθέτουν την ιδιαίτερη ιστορική,
καλλιτεχνική, αρχιτεκτονική και εν γένει πολιτιστική κληρονομιά της χώρας όσο
και του χώρου που τα περιβάλλει.
ΙΙ.2. Εξάλλου, σε ό,τι αφορά την οικονομική και επαγγελματική
ελευθερία που προστατεύεται από το άρθρο 5 του Συντάγματος, αυτή υπόκειται
στους περιορισμούς οι οποίοι δικαιολογούνται από το γενικότερο συμφέρον. Η επιβολή, επομένως, όρων και
περιορισμών στη χρήση και την εκμετάλλευση ακινήτων προς εξυπηρέτηση του
γενικότερου συμφέροντος, που συνιστά η προστασία παραδοσιακού οικισμού, δεν
προσκρούει στο άρθρο αυτό, εφόσον υπακούει στην αρχή της αναλογικότητας.
Σύμφωνα, μάλιστα, με τη νομολογία του ΣτΕ το λαμβανόμενο για την προστασία
παραδοσιακού οικισμού μέτρο θα πρέπει να είναι κατάλληλο για την επίτευξη του
επιδιωκόμενου αποτελέσματος, να συνεπάγεται τα λιγότερα κατ΄ ένταση και
διάρκεια δυνατά μειονεκτήματα για τους
ιδιώτες και, τέλος, τα συνεπαγόμενα μειονεκτήματα δεν πρέπει να υπερσκελίζουν
τα πλεονεκτήματα.
ΙΙ.3. Ο παραδοσιακός
οικισμός του Παραλίου Άστρους είναι ο λόγος προσέλκυσης των επισκεπτών του
Παραλίου Άστρους και σ’ ένα μεγάλο βαθμό και ολόκληρου του Δήμου Βόρειας
Κυνουρίας. Δηλαδή το κριτήριο των επισκεπτών σίγουρα δεν είναι ο ήχος των
καταστημάτων και οι ηχητικές τους εγκαταστάσεις. Εξ όσων αντιλαμβανόμαστε
(φανταζόμαστε και εσείς) η επισκεψιμότητα του Παραλίου Άστρους θα εξακολουθήσει
να υπάρχει, όσο το περιβάλλον που διαμορφώνεται (και από την λειτουργία των
όποιων καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος) συνάδει με τους όρους του
παραδοσιακού αυτού οικισμού και όχι όταν τους καταργεί.
Άλλωστε δεν μπορεί να
λέγεται από υπεύθυνα χείλη ότι η αύξηση της επισκεψι-μότητας στο Παράλιο Άστρος
και εν γένει την περιοχή, εξαρτάται από την ένταση της μουσικής καθώς από την
ελεύθερη εγκατάσταση παντός είδους μηχανημάτων ήχου (αδιακρίτως) εντός του
παραδοσιακού οικισμού (έλεος). Πρέπει να αντιληφθείτε ότι εντός του παραδοσιακού
οικισμού υπάρχουν κυρίως και πρωτίστως κατοικίες, υπάρχει ευαίσθητος πληθυσμός,
υπάρχουν μικρά ξενοδοχεία/πανσιόν, και δεν μπορεί ο παραδοσιακός οικισμός να
μεταβληθεί σε χώρο εκτέλεσης συναυλιών και διαμάχης για το ποιος
καταστηματάρχης διαθέτει το ισχυρότερο ηχοσύστημα (υπάρχει σαφής κίνδυνος
εκτράχυνσης της κατάστασης και σας παρακαλούμε να αναζητήσετε τα στατιστικά της
Εισαγγελίας και των Αστυνομικών Αρχών ειδικά για την παραβατικότητα των
καταστημάτων εν γένει στο Παράλιο Άστρος).
ΙΙ.4.
Οι παραδοσιακοί οικισμοί (μεταξύ των
οποίων και αυτός του Παραλίου Άστρους, που θα έπρεπε ο Δήμος να τον προστατεύει
υπερασπιζόμενος όλους τους όρους του νομικού καθεστώτος του, αφού είναι τύχη
για τον Δήμο που τον έχει στην τοπική του αρμοδιότητα) αποτελούν ένα
μοναδικό και ανεπανάληπτο στοιχείο του ελληνικού πολιτιστικού περιβάλλοντος και
συνιστούν μία εις το διηνεκές μαρτυρία για την ύπαρξη, τη δράση και τον
πολιτισμό του λαού μας στον χώρο αυτό της Ευρωπαϊκής Ηπείρου. Η διατήρηση,
επομένως, των οικισμών αυτών αναλλοίωτων και η ένταξή τους με τον τρόπο που
τους αρμόζει στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής, ιστορικής και
λαογραφικής κληρονομιάς δεν συνιστά
σήμερα παρά τη στοιχειώδη υποχρέωση της ελληνικής πολιτείας. Κατ’
επέκταση λοιπόν και ο Δήμος Βόρειας Κυνουρίας έχει την στοιχειώδη αυτή
υποχρέωση για την προστασία του παραδοσιακού οικισμού του Παραλίου Άστρους.
______
Υπό τα άνω δεδομένα η
βιασύνη, η ευκολία αλλά και η διαθεσιμότητα από πλευράς σας να συζητάτε και
μόνο (αν είναι δυνατόν), ενώ θα έπρεπε προκαταβολικά να έχετε απορρίψει,
αιτήματα κατάργησης όρων προστασίας του παραδοσιακού οικισμού του Παραλίου
Άστρους, πέραν του ότι θεωρούμε πως μας εκθέτει εν συνόλω ως Κυνουριάτες στο πανελλήνιο, είναι άκρως επικίνδυνη
εξέλιξη για την ποιότητα της ζωής όλων ημών στο Παράλιο Άστρος.
Επιβάλλεται έστω και τώρα
η άμεση αναθεώρηση της στάσης σας και η ανάκληση όποιων τυχόν αποφάσεων έχετε
ήδη λάβει προς την κατεύθυνση της ικανοποίησης απαράδεκτων αιτημάτων ολίγων
καταστηματαρχών που έχουν δυστυχώς συνδέσει την οικονομική τους επιτυχία με
τους ενισχυτές του ήχου και τα ηχοσυστήματα των καταστημάτων τους (τα οποία
σημειωτέον ίδρυσαν μετά την ισχύ του καθεστώτος αυτού). Ελπίζουμε να
αντιληφθείτε μετά ταύτα και εσείς ότι και η οικονομική ανάπτυξη του τόπου, αλλά
και η τουριστική κίνηση δεν εξαρτάται ούτε από τα ηχοσυστήματα, ούτε από το
μέγεθος της έντασης του ήχου των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος.
Μετά Τιμής Οι κάτοικοι
(ακολουθούν 203 υπογραφές)
