Η Υγεία γίνεται όλο και πιο πανάκριβο εμπόρευμα για τον λαό μας. Η κρατική χρηματοδότηση των Νοσοκομείων παραμένει και σήμερα στα ίδια απαράδεκτα επίπεδα που είχαν διαμορφωθεί με τις μειώσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων, ενώ η περιβόητη πρόσβαση των ανασφάλιστων έγινε με «ξένα κόλλυβα», αφού το κράτος δεν έβαλε ούτε ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό και οι ίδιοι πληρώνουν κανονική συμμετοχή για όλα, όπως και οι ασφαλισμένοι.
Η κατάσταση αυτή δεν προέκυψε τυχαία. Είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών επιλογών που συρρικνώνουν τις κοινωνικές δαπάνες και τις δωρεάν παροχές μεταφέροντας το κόστος στον λαό, και περιορίζουν τις παροχές στο ελάχιστο βασικό πακέτο, μειώνουν τις κρατικές και ασφαλιστικές δαπάνες προκειμένου να μειώσουν το μη μισθολογικό κόστος, ως προϋπόθεση της στήριξης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτός είναι και ο στόχος που υπηρετεί και η σημερινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όπως και οι προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Επίδραση όλου αυτού είναι η κατάσταση στο ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ να έχει φτάσει στο απροχώρητο.
Συγκεκριμένα στη Ν.Μ.Ναυπλίου η έλλειψη γιατρών ειδικευμένων και ειδικευόμενων είναι μεγάλη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα στις ανοιχτές εφημερίες να καλύπτονται οι ανάγκες από γενικούς γιατρούς του νομού αλλά και από αγροτικούς από τα περιφερειακά ιατρεία και Κ. Υγείας. Οι ειδικευόμενοι γιατροί του νοσοκομείου εδώ και περίπου πέντε μήνες δουλεύουν 7 – 8 εφημερίες αντί 5 που τους αναλογούν με αποτέλεσμα την υπερβολική κόπωσή τους βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία τους. Η νέα απόφαση - διαταγή, να εφημερεύει ένας μόνο γιατρός για παθολογικό και χειρουργικό τομέα ταυτόχρονα στην νοσηλευτική μονάδα Ναυπλίου είναι απαράδεκτη.
Το λιγοστό και υπερκοπωμένο νοσηλευτικό προσωπικό καταβάλλει υπεράνθρωπες προσπάθειες να ανταπεξέλθει στην καθημερινότητα. Ο αυξημένος όγκος εργασίας έχει ως αποτέλεσμα τη συσσώρευση οφειλόμενων ρεπό και αδειών. Η έλλειψη βοηθητικού προσωπικού (βοηθών θαλάμων, εργατών αποθήκης κλπ) δυσχεραίνει την κατάσταση αναγκάζοντας τους νοσηλευτές να εκτελούν αλλότρια καθήκοντα. Το ίδιο ισχύει και για τους τραυματιοφορείς.
Τα εργολαβικά συνεργεία διαχειρίζονται πλέον από το ίδιο το νοσοκομείο. Η λειψή χρηματοδότηση του νοσοκομείου αντικατοπτρίζεται στην έλλειψη καθαριστριών μόνο τέσσερις για όλο το νοσοκομείο, οι οποίες προσπαθούν να ανταπεξέλθουν στις τεράστιες ανάγκες που προκύπτουν για καθαριότητα που επιβάλλει και η φύση του νοσοκομείου. Επίσης οι τραπεζοκόμες είναι μόνο δύο στον αριθμό οι οποίες πολλές φορές θα πρέπει και να μαγειρέψουν για τους ασθενείς και γιατρούς εφημερίας. Τα ρεπό και οι άδειές τους καλύπτονται κατά κύριο λόγω από σπουδαστές του ΟΑΕΔ που κάνουν την πρακτική τους μη εκπαιδευμένοι για αυτήν την δουλειά και από την άλλη από τις μαγείρισσες οι οποίες αναγκάζονται να εκτελούν χρέη τραπεζοκόμων. Η ίδια κατάσταση ισχύει για το τεχνικό προσωπικό το οποίο είναι ελάχιστο έως ανύπαρκτο.
Η κατάσταση που επικρατεί είναι επικίνδυνη τόσο για το υγειονομικό προσωπικό όσο και για τους ασθενείς. Σε κλειστή εφημερία δεν υπάρχουν βασικές ιατρικές ειδικότητες πχ καρδιολόγοι, παιδίατροι. Οι πληρωμές των ασθενών έχουν αυξηθεί. Πλήθος εξετάσεων και φαρμάκων που σχεδόν σε καθημερινή βάση εξαιρούνται από την ασφαλιστική κάλυψη, αλλά και πολλών εξετάσεων που τιμολογούνται αυθαίρετα και πληρώνονται απευθείας από την τσέπη του ασθενή. Στο μικροβιολογικό εργαστήριο του νοσοκομείου δεν εκτελούνται όλες οι εξετάσεις με αποτέλεσμα να γίνονται σε ιδιωτικά εργαστήρια. Αξιοσημείωτο είναι ότι σε καμία από τις δύο νοσηλευτικές μονάδες (Άργους – Ναυπλίου) δεν γίνονται κολονοσκοπήσεις – γαστροσκοπήσεις μόνο σε ιδιώτες ιατρούς οι οποίοι δεν είναι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ, έτσι οι ασθενείς που δεν μπορούν να πληρώσουν να αναγκάζονται να μεταφερθούν στην Αθήνα εάν φυσικά μπορούν.
Το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί από τις πολιτικές που εφαρμόζονται δεν πρόκειται να λυθεί με τις Εξεταστικές Επιτροπές όπως δείχνει και η πείρα του παρελθόντος. Επιδιώκει έτσι, μέσα από την συγκρότηση Εξεταστικών Επιτροπών, να καλλιεργήσει τον αποπροσανατολισμό μέσα στο λαό, αντιγράφοντας τις πρακτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Η κατάσταση αυτή δεν πάει άλλο.
Το ζήτημα της δημόσιας Υγείας – Πρόνοιας πρέπει να τεθεί ακόμη πιο αποφασιστικά στο κέντρο της πάλης της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Να διεκδικήσουν λύσεις στα καυτά και οξυμμένα προβλήματα που βασανίζουν τις εργατικές λαϊκές οικογένειες. Να έχουν όλοι και χωρίς όρους και προϋποθέσεις πλήρεις και δωρεάν υπηρεσίες υγείας από τις κρατικές μονάδες οι οποίες πρέπει να χρηματοδοτηθούν επαρκώς από τον κρατικό προϋπολογισμό, να ενισχυθούν με προσωπικό όλων των ειδικοτήτων με πλήρη και αποκλειστική απασχόληση.
Τ.Ε ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ
