Τὸ κάστρο τοῦ Ναυπλίου, τὸ Ἀνάπλι ὅπως τὸ ἔλεγαν, ἀπελευθερώθηκε, κατόπιν μακροχρόνου πολιορκίας, ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες, τὴν νύκτα τῆς 29ης πρὸς 30η Νοεμβρίου τοῦ 1822. Πρωταγωνιστὴς ἦταν ὁ Στάικος Σταϊκόπουλος.
Μὰ τότε, ἔως νὰ φθάσουν δῆλα δὴ τὰ χρήματα τῶν δανείων, ὅλοι πάλευαν γιὰ τὴν Πατρίδα.
Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἔφθασαν τὰ χρήματα τότε οἰ λίγοι ἀπέμειναν νὰ παλεύουν γιὰ τὴν Πατρίδα καὶ οἱ πολλοὶ γιὰ νὰ τὴν θάψουν τὴν Πατρίδα.
Ὁ πρῶτος ἐμφύλιος ξεκίνησε μὲ τὸ πρῶτο δάνειο.
Ὁ δεύτερος ἐμφύλιος ἐπίσης…
Ἀπὸ τότε μᾶς ἔμεινε… Ὅποιος εἶχε τὸ χρῆμα εἶχε καὶ τὴν ἐξουσία (τὸ χρίσμα τοῦ τὸ ἔδιδαν οἱ χρηματοδότες του!!!) καὶ ξεκινοῦσε …ἐμφυλίους, γιὰ νὰ παγιώσῃ τὴν ἐξουσία του.
Στὶς 22 Μαΐου τοῦ 1824 ὁ Κολοκοτρώνης ἀποφασίζει νὰ ὑπαναχωρήσῃ καὶ νὰ δόσῃ τόπο στὴν ὀργή, παραδίδοντας τὸ κάστρον τοῦ Ναυπλίου στοὺς κυβερνητικούς.
Ἤδη οἱ νεκροὶ ἦταν πολλοί. Οἱ ἀπώλειες, σὲ ἐδάφη, λόγῳ τοῦ ἐμφυλίου ἐπίσης.
Καὶ ὁ κίνδυνος ἀκόμη πολὺ μεγάλος…
Τὸ κάστρο τοῦ Ναυπλίου τὸ κρατοῦσε ὁ Γενναῖος Κολοκοτρώνης, ἀπὸ τὶς 11 Μαΐου τοῦ 1824.
Στοὺς Μύλους ὅμως ἦταν ὁ Μακρυγιάννης, μὲ τοὺς κυβερνητικούς.
Καθῶς προσπάθησαν ὁ Νικηταρᾶς, ὁ Γενναῖος κι ὁ Πλαπούτας νὰ συναντήσουν τὸν Δημήτρη Τσώκρη καὶ τὸν Πάνο Κολοκοτρώνη, πέφτουν ἐπάνω τους οἰ κυβερνητικοί.
Γιὰ νὰ ἀποτρέψῃ ὁ Νικηταρᾶς τὰ παλληκάρια του ἀπὸ τὸν ἐμφύλιο πόλεμο μὲ τοὺς Ἕλληνες, ἔπεσε κάτω, στὴν Γῆ, καὶ φώναζε πὼς ἐκεῖ θὰ πεθάνῃ. Παρὰ λίγο νὰ τὸν συλλάβῃ ὁ Μακρυγιάννης.
Κι ὁ Τσώκρης, ὁ ἥρως τοῦ Ἄργους καὶ τῶν Δερβενακίων, τραυματίζεται, ἀπὸ ἑλληνικὸ χέρι.
Τότε εἶπε ὁ Πλαπούτας: «τἀ ἀγγλικὰ χρήματα ἐνίκησαν καὶ θὰ νικήσουν»*…
Τὸ ἴδιο βράδυ ὁ Γενναῖος «ἔπιασε τὸ Ἀνάπλι».
Ὁ Κολοκοτρώνης στέλνει μίαν ἐπιστολὴ φιλίας στὸν Γεώργιο Κουντουριώτη, τὸν ἄς ποῦμε πρωθυπουργό. (Πρόεδρος τοῦ Ἐκτελεστικοῦ.)
Ὁ Κουντουριώτης γλυκάθηκε ἀλλὰ ὁ ἀδελφός του, Λάζαρος Κουντουριώτης, αὐτὸς ποὺ οὐσιαστικῶς κυβερνοῦσε, δὲν τοῦ ἐπέτρεψε συναντήσεις καὶ συζητήσεις.
Κι ἔτσι πάλι στὰ ἴδια κατέληξαν. Σὲ ἀδιέξοδον. Ἔπρεπε καὶ ὁ Κολοκοτρώνης νὰ προσκυνήσῃ καὶ τὸ κάστρον τοῦ Ναυπλίου νὰ παραδοθῇ γιὰ νὰ «ἡσυχάσῃ ὁ τόπος»…!!!
Τότε σκαρφίζεται ἕναν θαυμάσιο ἐλιγμὸ ὁ Γέρος μας. Ἀποφασίζει νὰ παραδόσῃ τὸ κάστρο στὸν Ἀνδρέα Ζαΐμη καὶ στὸν Ἀνδρέα Λόντο. Μαζὺ μὲ τὴν παράδοσι τοῦ κάστρου προειδοποίησε τὸν Ζαΐμη γιὰ τὰ μελλούμενα…
Ἀλλά ποιός νά ἀκούσῃ;
Στὴν συνάντησιν ἦταν ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς δύο Ἀνδρέηδες καὶ ὁ Ἀναγνώστης Δεληγιάννης.
Ὅλοι τους ἀκόμη πίστευαν πὼς ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα θὰ κυβερνοῦν καὶ θὰ τρῶν. Θὰ τρῶν καὶ θὰ κυβερνοῦν.
Μὰ ὁ Ἰμπραῆμ πίσω ἦταν…
Πληροφορίες ἀπὸ τὴν ἐπανάστασι τοῦ ’21, τοῦ Δημητρίου Φωτιάδου.
*Πίσω ἀπὸ τὰ ἀγγλικὰ καὶ τὰ γαλλικὰ χρήματα φυσικὰ κρύβονταν οἱ γνωστοί μας τραπεζίτες, ποὺ ἀκόμη καὶ σήμερα καταδυναστεύουν τοὺς λαοὺς τῆς γῆς!!!
Μὰ τότε, ἔως νὰ φθάσουν δῆλα δὴ τὰ χρήματα τῶν δανείων, ὅλοι πάλευαν γιὰ τὴν Πατρίδα.
Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἔφθασαν τὰ χρήματα τότε οἰ λίγοι ἀπέμειναν νὰ παλεύουν γιὰ τὴν Πατρίδα καὶ οἱ πολλοὶ γιὰ νὰ τὴν θάψουν τὴν Πατρίδα.
Ὁ πρῶτος ἐμφύλιος ξεκίνησε μὲ τὸ πρῶτο δάνειο.
Ὁ δεύτερος ἐμφύλιος ἐπίσης…
Ἀπὸ τότε μᾶς ἔμεινε… Ὅποιος εἶχε τὸ χρῆμα εἶχε καὶ τὴν ἐξουσία (τὸ χρίσμα τοῦ τὸ ἔδιδαν οἱ χρηματοδότες του!!!) καὶ ξεκινοῦσε …ἐμφυλίους, γιὰ νὰ παγιώσῃ τὴν ἐξουσία του.
Στὶς 22 Μαΐου τοῦ 1824 ὁ Κολοκοτρώνης ἀποφασίζει νὰ ὑπαναχωρήσῃ καὶ νὰ δόσῃ τόπο στὴν ὀργή, παραδίδοντας τὸ κάστρον τοῦ Ναυπλίου στοὺς κυβερνητικούς.
Ἤδη οἱ νεκροὶ ἦταν πολλοί. Οἱ ἀπώλειες, σὲ ἐδάφη, λόγῳ τοῦ ἐμφυλίου ἐπίσης.
Καὶ ὁ κίνδυνος ἀκόμη πολὺ μεγάλος…
Τὸ κάστρο τοῦ Ναυπλίου τὸ κρατοῦσε ὁ Γενναῖος Κολοκοτρώνης, ἀπὸ τὶς 11 Μαΐου τοῦ 1824.
Στοὺς Μύλους ὅμως ἦταν ὁ Μακρυγιάννης, μὲ τοὺς κυβερνητικούς.
Καθῶς προσπάθησαν ὁ Νικηταρᾶς, ὁ Γενναῖος κι ὁ Πλαπούτας νὰ συναντήσουν τὸν Δημήτρη Τσώκρη καὶ τὸν Πάνο Κολοκοτρώνη, πέφτουν ἐπάνω τους οἰ κυβερνητικοί.
Γιὰ νὰ ἀποτρέψῃ ὁ Νικηταρᾶς τὰ παλληκάρια του ἀπὸ τὸν ἐμφύλιο πόλεμο μὲ τοὺς Ἕλληνες, ἔπεσε κάτω, στὴν Γῆ, καὶ φώναζε πὼς ἐκεῖ θὰ πεθάνῃ. Παρὰ λίγο νὰ τὸν συλλάβῃ ὁ Μακρυγιάννης.
Κι ὁ Τσώκρης, ὁ ἥρως τοῦ Ἄργους καὶ τῶν Δερβενακίων, τραυματίζεται, ἀπὸ ἑλληνικὸ χέρι.
Τότε εἶπε ὁ Πλαπούτας: «τἀ ἀγγλικὰ χρήματα ἐνίκησαν καὶ θὰ νικήσουν»*…
Τὸ ἴδιο βράδυ ὁ Γενναῖος «ἔπιασε τὸ Ἀνάπλι».
Ὁ Κολοκοτρώνης στέλνει μίαν ἐπιστολὴ φιλίας στὸν Γεώργιο Κουντουριώτη, τὸν ἄς ποῦμε πρωθυπουργό. (Πρόεδρος τοῦ Ἐκτελεστικοῦ.)
Ὁ Κουντουριώτης γλυκάθηκε ἀλλὰ ὁ ἀδελφός του, Λάζαρος Κουντουριώτης, αὐτὸς ποὺ οὐσιαστικῶς κυβερνοῦσε, δὲν τοῦ ἐπέτρεψε συναντήσεις καὶ συζητήσεις.
Κι ἔτσι πάλι στὰ ἴδια κατέληξαν. Σὲ ἀδιέξοδον. Ἔπρεπε καὶ ὁ Κολοκοτρώνης νὰ προσκυνήσῃ καὶ τὸ κάστρον τοῦ Ναυπλίου νὰ παραδοθῇ γιὰ νὰ «ἡσυχάσῃ ὁ τόπος»…!!!
Τότε σκαρφίζεται ἕναν θαυμάσιο ἐλιγμὸ ὁ Γέρος μας. Ἀποφασίζει νὰ παραδόσῃ τὸ κάστρο στὸν Ἀνδρέα Ζαΐμη καὶ στὸν Ἀνδρέα Λόντο. Μαζὺ μὲ τὴν παράδοσι τοῦ κάστρου προειδοποίησε τὸν Ζαΐμη γιὰ τὰ μελλούμενα…
Ἀλλά ποιός νά ἀκούσῃ;
Στὴν συνάντησιν ἦταν ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς δύο Ἀνδρέηδες καὶ ὁ Ἀναγνώστης Δεληγιάννης.
Ὅλοι τους ἀκόμη πίστευαν πὼς ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα θὰ κυβερνοῦν καὶ θὰ τρῶν. Θὰ τρῶν καὶ θὰ κυβερνοῦν.
Μὰ ὁ Ἰμπραῆμ πίσω ἦταν…
Πληροφορίες ἀπὸ τὴν ἐπανάστασι τοῦ ’21, τοῦ Δημητρίου Φωτιάδου.
*Πίσω ἀπὸ τὰ ἀγγλικὰ καὶ τὰ γαλλικὰ χρήματα φυσικὰ κρύβονταν οἱ γνωστοί μας τραπεζίτες, ποὺ ἀκόμη καὶ σήμερα καταδυναστεύουν τοὺς λαοὺς τῆς γῆς!!!