Ένας αιώνας ελληνικής παραδοσιακής κουζίνας και συνάμα εξυπηρέτησης δεκάδων χιλιάδων επισκεπτών γιορτάζεται από τον Ιωσήφ Γανώση που βρίσκεται στο τιμόνι, ως εκπρόσωπος της 3ης γενιάς ιδιοκτητών. Έτσι στις μέρες μας, το διώροφο αρχοντικό που στεγάζει το εστιατόριο έχει στολιστεί με εντυπωσιακές επετειακές αφίσες που υπενθυμίζουν το γεγονός: «one family, one century, one tradition», «μια οικογένεια, ένας αιώνας, μια παράδοση».
Η ιστορία του εστιατορίου ξεκινά το 1900 όταν ο παππούς Γιώργος Γανώσης σε εφηβική ηλικία έρχεται από την Εύβοια στην Ερμιόνη για να φτιάξει την τύχη του. Με τον καιρό γίνεται μάγειρας και η μεγάλη του στιγμή είναι –όπως λέγεται- όταν μαγειρεύει για τον Ελευθέριο Βενιζέλο! Κτίζει το 1918 την σημερινή ταβέρνα και συγχρόνως το πρώτο ξενοδοχείο της πόλης όπου φιλοξενούνται έμποροι, επισκέπτες, κρατικοί υπάλληλοι ενώ ταυτόχρονα η ταβέρνα λειτουργεί ως πρακτορείο, στέκι, σταθμός, (μην ξεχνάμε ότι η Ερμιονίδα είχε από τότε πιο εύκολη επικοινωνία – μέσω ατμοπλοϊκής σύνδεσης – με τον Πειραιά, παρά με την υπόλοιπη Αργολίδα), καπηλειό, διασκεδαστήριο και εκλογομαγειρείο.
Ο Κυρ-Γιώργος μαγειρεύει δικούς του μεζέδες και συνταγές, φτιάχνει δικό του κρασί και μπύρα και δεν διστάζει να προσκαλέσει στο μαγαζί μεγάλα ονόματα του ρεμπέτικου (Βαμβακάρης, Παπαϊωάννου, Μητσάκης) για να διασκεδάσει φίλους και επισκέπτες. Το 1949 αναλαμβάνει ο γιός του Τάσος με τη γυναίκα του Ζωή. Και έρχονται σε λίγα χρόνια, οι εποχές που ο Τουρισμός κάνει τα πρώτα του βήματα (κυρίως παραθεριστικός). Τα πρώτα βαπόρια της εποχής, Νεράιδα, Καμέλια, Πίνδος, Κύκνος, Σαρωνίς, Πορτοκαλής Ήλιος συνδέουν το επίνειο της πρωτεύουσας με τον Πόρο, την Ύδρα, τις Σπέτσες και φυσικά την Ερμιόνη όπου οι επισκέπτες της έβρισκαν στην ταβέρνα της οικογενείας Γανώση πλούσιες ψαρόσουπες, αστακούς, μακαρονάδες, χταπόδια στιφάδο, μουσακάδες και για επιδόρπιο καρυδόπιτα.
Το 1970 την ταβέρνα αναλαμβάνει από την τρίτη γενιά ο Γιώργος, ενώ σήμερα την διαχειρίζεται ο αδελφός του Ιωσήφ Γανώσης. Βέβαια τα παλιά χρόνια πέρασαν και η παραδοσιακή ταβέρνα εξελίχθηκε σ’ ένα restaurant περιοπής – στεγάζεται κυρίως στον υπαίθριο χώρο πάνω σ’ ένα καραβίσιο ξύλινο ντεκ, με στέγες ανοιγοκλειόμενες και προστατευτικά ανέμου – που κλέβει χειμώνα καλοκαίρι τις εντυπώσεις. Όμορφες κουρτίνες, καλύμματα καθισμάτων, διακόσμηση όλα στην πένα. Τα οικογενειακά φαγητά έχουν εμπλουτισθεί με μεσογειακές γεύσεις και διάφορα gourmet πιάτα, αστακομακαρονάδες, αλλά και με πίτσες – ψήνονται στον ειδικό ξυλόφουρνο – και όπου οι εκλεκτοί παραθεριστές της περιοχής αλλά και απλοί επισκέπτες της πόλης μπορούν να βρουν το φαγητό της αρεσκείας τους και φυσικά το πατροπαράδοτο γλυκό της καρυδόπιτας.
