Τοξικά και ραδιενεργά απόβλητα στην αυλή μας;

Του Μιχάλη Αριδά

Τον Μάρτιο 2016, ο τότε αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Τσιρώνης (προερχόμενος από τους Οικολόγους Πράσινους!!!) δήλωσε την πρόθεση της κυβέρνησης για δημιουργία χώρων ταφής επικίνδυνων αποβλήτων. Μίλησε για Πτολεμαΐδα, Μεγαλόπολη και Ασπρόπυργο. Οι δύο πρώτες, λόγω των λιγνιτωρυχείων. Δεν χρειάζεται ούτε σκάψιμο ούτε έξοδα. Εύκολα πράγματα.

Τον Σεπτέμβριο 2016, είχαμε γραπτή ενημέρωση από τον ίδιο προς την ΕΕ, όπου αναφέρονται Μεγαλόπολη, Κοζάνη, Ασπρόπυργος, Οινόφυτα και Λάρισα. Στις 26/10/2016 εγκρίθηκε η σχετική περιβαλλοντική μελέτη (ΣΜΠΕ), πάνω στην οποία βασίστηκε το εθνικό σχέδιο διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων, το οποίο δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ στις 7/1/2017. Όλα έγιναν νομότυπα κι ωραία. Μόνο που… κανείς δεν πήρε χαμπάρι. Άκρα του τάφου σιωπή…

Θα σταθώ στην περίπτωση της Μεγαλόπολης, αφού είναι στη γειτονιά μου και γνωρίζω το θέμα. Οι αντιδράσεις της Περιφέρειας Πελοποννήσου, αλλά και του ίδιου του Δήμου Μεγαλόπολης, ήταν στην καλύτερη αναιμικές. Η Περιφέρεια δεν συζήτησε το θέμα της έγκρισης της περιβαλλοντικής μελέτης στις 30/5/2016, αν και ήταν στην ημερήσια διάταξη. Το ανέβαλε και έκτοτε αγνοείται η τύχη του.

Αντί να βγουν έξω και να ενημερώσουν και να θέσουν σε επαγρύπνηση τους πολίτες γι’ αυτό που τους έρχεται, που είναι ζήτημα ζωής και θανάτου, προτίμησαν να βγάλει ο δήμος μια εκτός ημερησίας διατάξεως απόφαση (12/9/2016, μήνες μετά…), όπου δηλώνει ότι αντιτίθεται στη δημιουργία ΧΥΤΕΑ, και να βγάλει μια απόφαση η Περιφέρεια δύο μέρες μετά, όπου δηλώνει ότι συμφωνεί με το δήμο. Η απόφαση της Περιφέρειας πήρε ΑΔΑ (αριθμό διαδικτυακής ανάρτησης) στις 20/1/2017 (!) αφού είχε βγει και το ΦΕΚ για το ΕΣΔΕΑ. Άρα, δε λήφθηκε υπόψη ούτε στην περιβαλλοντική μελέτη ούτε στο ΕΣΔΕΑ. Φοβερά πράγματα.

Αλλά και οι ίδιοι οι κάτοικοι, πότε έμαθαν για το τεράστιο έγκλημα που πάει να γίνει στην πόρτα τους; Όπως οι ίδιοι είπαν σε μια πρόσφατη συγκέντρωση στην οποία παραβρέθηκα, το έμαθαν από την ανάρτηση στο τοπικό blog του Μεγαλόπολη Fm, στο τέλος Φλεβάρη 2017. Ευτυχώς που αυτό το blog και ο εν λόγω ραδιοφωνικός σταθμός έχουν σηκώσει το τεράστιο θέμα και το πήραν είδηση οι κάτοικοι και όλοι εμείς. Αλλιώς θα βλέπαμε ένα ωραίο πρωινό να περνούν τα φορτηγά με τα βαρέλια και θα αναρωτιόμασταν πού πάνε.

Γιατί υπάρχει πρόβλημα με τη Μεγαλόπολη; Γιατί, πολύ απλά, ακριβώς από κάτω υπάρχει μια τεράστια υπόγεια λίμνη, η μεγαλύτερη των Βαλκανίων. Υπάρχουν και επίγειες λίμνες στον εν λόγω χώρο. Λίγα χιλιόμετρα νότια από εκεί βρίσκονται οι πηγές του Ευρώτα. Δύο άλλοι ποταμοί, ο Αλφειός και ο Ελισσώνας, περνούν δίπλα από τα ορυχεία. Υπάρχουν τριγύρω διάσπαρτοι περίπου είκοσι οικισμοί. Στην περιοχή καλλιεργούνται χιλιάδες στρέμματα και βόσκουν χιλιάδες πρόβατα. Υπάρχει οικολογικό πάρκο, με χώρους αναψυχής για οικογένειες. Υπάρχουν αρχαιολογικοί χώροι.

Το χειρότερο: τα υπόγεια ύδατα της Πελοποννήσου επικοινωνούν μεταξύ τους. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο με ένα σεισμό να υπάρξει ρήγμα και να πέσουν τα δηλητήρια στον υδροφόρο ορίζοντα. Μία ενδεχόμενη μόλυνση με τοξικά ή ραδιενεργά απόβλητα θα καταστήσει όλη την Πελοπόννησο δηλητηριασμένο τοπίο. Ακόμα και αν δεν υπάρξει διαρροή, ποιος θα καταναλώσει αγροτικά προϊόντα από εδώ; Για παράδειγμα, όλη η Λακωνία ποτίζεται με τα νερά του Ευρώτα. Ποιος θα θέλει να δώσει στο παιδί του ντομάτα από τη Σκάλα και πορτοκάλι από τη Σπάρτη; Τα προϊόντα που παράγονται στο Μοριά θα είναι προς αποφυγή από τον καθέναν, όταν ξέρει ότι εδώ θάβουν τέτοια πράγματα.

Μα θα μου πείτε, αν είναι έτσι, γιατί να προχωρήσουν σε αυτή την κίνηση;

Διότι δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, αφού:

α) Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο ένας από τους τρεις «θεσμούς» της τρόικας, στέλνει συνεχώς την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για το θέμα των ΧΥΤΕΑ.

β) Στο δεύτερο μνημόνιο (Ν.4046/2012, ΦΕΚ Α΄ 28. Σελ. 808) τέθηκε ως απαιτούμενο η αδειοδότηση τουλάχιστον δύο χώρων διάθεσης επικίνδυνων αποβλήτων στην Ελλάδα. Γιατί έπιασε τέτοια κάψα τους «φίλους» ευρωπαίους; Γιατί τέτοιο ενδιαφέρον; Τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια;

Θα είμαι υπερβολικός, αν υποψιαστώ πως πίσω από όλα αυτά κρύβεται η διαρκής ανάγκη της Γερμανίας για ξεφόρτωμα των ραδιενεργών και άλλων αποβλήτων της; Μακάρι να είμαι. Συλλογιστείτε παρακαλώ την κατάσταση που βρίσκεται η Ελλάδα, τη δεύτερη κατοχή την οποία υφίσταται η Πατρίδα από τη Γερμανία (το διεθνές δίκαιο μιλά για ειρηνική κατοχή), το σημερινό εξωνημένο πολιτικό σύστημα που κάνει διαγωνισμό ποιος θα ξεπουλήσει την Ελλάδα πρώτος και πείτε μου αν όντως είμαι υπερβολικός στις υποψίες μου.

Ας συνυπολογίσουμε το φαινόμενο «Φούχτελ». Για όσους δεν γνωρίζουν, είναι «υφυπουργός της γερμανικής κυβέρνησης για θέματα Ελλάδας» (αν είναι δυνατόν!). Όταν ήταν μια εβδομάδα στην Πελοπόννησο και τα έλεγε με τον περιφερειάρχη, τι ακριβώς συμφωνήθηκε; Μήπως έτσι εξηγούνται οι αναιμικές αντιδράσεις; Μιλάω για τότε που ο Φούχτελ συναντήθηκε με άλλους «πατριώτες» αυτοδιοικητικούς στο κτίριο της πρώτης βουλής των ελλήνων στο Ναύπλιο, με το ΕΠΑΜ να είναι απέξω και να απαιτεί από τον γκαουλάιτερ να σηκωθεί να φύγει.

Εδώ θέλω να τονίσω πως δεν είμαι της άποψης να παράγει η Ελλάδα απόβλητα και να τα εξάγει. Είμαι της άποψης ότι πρέπει να μειωθούν δραματικά τα επικίνδυνα απόβλητα που παράγονται εδώ, αλλά και ότι πρέπει οι ΧΥΤΕΑ να γίνονται στον κατάλληλο τόπο, να τηρούνται οι πιο αυστηρές προδιαγραφές και να γίνουν ακόμα πιο αυστηρές, όσο κι αν κοστίζει αυτό σε χρήμα. Πιστεύει κανείς πως οι κυβερνώντες θα είναι ανοιχτοχέρηδες και θα δώσουν τα χρήματα που απαιτούνται εν μέσω πολιτικής και οικονομικής κατοχής, για να γίνει σωστή δουλειά; Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;

Πρέπει όλοι να είμαστε σε επιφυλακή. Κυρίως οι κάτοικοι της Πελοποννήσου. Η ζημιά θα είναι τεράστια. Αν συμβεί μια μόλυνση, δεν καθαρίζει ούτε σε εκατό χιλιάδες χρόνια. Ακόμα κι όταν πάρουμε την Πατρίδα μας πίσω, τι μπορούμε να κάνουμε αν έχει γίνει η ζημιά;

Το ΕΠΑΜ παρακολουθεί το θέμα, θα ενημερώνει τους πολίτες και θα κάνει ό,τι απαιτείται για να μην πραγματοποιηθεί αυτός ο εφιάλτης.

Ο Μιχάλης Αριδάς είναι μέλος της πολιτικής γραμματείας του ΕΠΑΜ και υπεύθυνος για την Περιφέρεια Πελοποννήσου.