Δεκάδες Γεράκια (Κιρκινέζια) έχουν κάνει φωλιές στα τείχη της ιστορικής Μονής της Παναγίας της Πορτοκαλούσας ή Κατακεκρυμένης στην πόλη του Άργους.
Τα γεράκια αυτά είναι μεταναστευτικά και κάθε χρόνο έρχονται στο μοναστήρι της Παναγίας και φτιάχνουν τις φωλιές τους για να γεννήσουν τα μικρά τους. Τα γεράκια έρχονται στην Ελλάδα κατά ζευγάρια.
Πρόκειται για πανέμορφα άγρια πτηνά που ξετρελαίνουν με τις πτητικές ικανότητες. Τα κιρκινέζια εξάλλου θεωρούνται και από τα πιο γρήγορα πουλιά.
Οι μοναχοί που μένουν στο μοναστήρι καθημερινά βλέπουν τα γεράκια να πετούν ανάμεσα τους , έχοντας εξοικειωθεί μαζί τους. Όπως λέει και ο ηγούμενος του Μοναστηριού ιερομόναχος Ιωσήφ Δρόσος , τα γεράκια είναι η παρέας μας ,κάθε μέρα το πρωί πετούν γύρα από το μοναστήρι ,ακόμα και ανάμεσα μας.
Πολλές φορές κατά την διάρκεια της θείας λειτουργίας που τελείται καθημερινά στη μονή, τα γεράκια κάθονται στο παράθυρο του Ιερού και ακούν τις ψαλμωδίες των μοναχών. Πριν από μερικά χρόνια ένα μικρό γεράκι έπεσε από τη φωλιά του και οι μοναχοί το περιέθαλψαν ,ταΐζοντας το κάθε μέρα με συκώτι.
Το κιρκινέζι μεγάλωσε και μετά από αρκετό καιρό έφυγε για την Αφρική. Και όπως τονίζει ο ηγούμενος, μόλις ήταν να φύγει πέταξε ψηλά πάνω από το σταυρό της Μονής κάνοντας διάφορες φιγούρες και μετά σαν να μας χαιρετούσε πέρασε ανάμεσα μας κι έφυγε.
Πρόκειται για πανέμορφα άγρια πτηνά που ξετρελαίνουν με τις πτητικές ικανότητες. Τα κιρκινέζια εξάλλου θεωρούνται και από τα πιο γρήγορα πουλιά.
Οι μοναχοί που μένουν στο μοναστήρι καθημερινά βλέπουν τα γεράκια να πετούν ανάμεσα τους , έχοντας εξοικειωθεί μαζί τους. Όπως λέει και ο ηγούμενος του Μοναστηριού ιερομόναχος Ιωσήφ Δρόσος , τα γεράκια είναι η παρέας μας ,κάθε μέρα το πρωί πετούν γύρα από το μοναστήρι ,ακόμα και ανάμεσα μας.
Πολλές φορές κατά την διάρκεια της θείας λειτουργίας που τελείται καθημερινά στη μονή, τα γεράκια κάθονται στο παράθυρο του Ιερού και ακούν τις ψαλμωδίες των μοναχών. Πριν από μερικά χρόνια ένα μικρό γεράκι έπεσε από τη φωλιά του και οι μοναχοί το περιέθαλψαν ,ταΐζοντας το κάθε μέρα με συκώτι.
Το κιρκινέζι μεγάλωσε και μετά από αρκετό καιρό έφυγε για την Αφρική. Και όπως τονίζει ο ηγούμενος, μόλις ήταν να φύγει πέταξε ψηλά πάνω από το σταυρό της Μονής κάνοντας διάφορες φιγούρες και μετά σαν να μας χαιρετούσε πέρασε ανάμεσα μας κι έφυγε.