“Κύριε Υπουργέ, είπατε στην αρχή της ομιλίας σας ότι τα προβλήματα της παιδείας είναι πολλά και δεν λύνονται με ένα κουμπί. Δεν νομίζω ότι κανείς θα διαφωνήσει μ' αυτή την επισήμανση και μ' αυτή τη δυσκολία. Είπατε και ότι η εκπαίδευση πρέπει να κάνει ένα βήμα μπροστά. Πράγματι, και μ' αυτό δεν μπορεί να διαφωνήσει κανείς. Όμως μ' αυτά που κάνετε, και μ' αυτά που νομοθετείτε, μάλλον κάνετε πολλά βήματα πίσω, φέρνετε την εκπαίδευση πολλά χρόνια πίσω, όταν για παράδειγμα, στην επιλογή των διευθυντών δεν λαμβάνεται υπόψη η γνώση της πληροφορικής. Το 2017 η πληροφορική που είναι απαραίτητο εργαλείο για όλους μας, και βεβαίως για τη νέα γενιά, δεν μπορεί να μην λαμβάνεται υπόψη στην επιλογή των διευθυντών. Επομένως μάλλον δεν είναι βήματα μπροστά, αλλά βήματα πίσω.
Είπατε ότι η μοριοδότηση είναι πολύ δύσκολη υπόθεση. Και μας καλέσατε μάλιστα να σας πούμε πώς μπορεί να γίνει αυτή η μοριοδότηση. Όταν λοιπόν είναι τόσο πολύ δυσκολη η μοριοδότηση, πώς φέρνετε ένα τέτοιο νομοσχέδιο μέσα σε δύο μέρες με τη μορφή του επείγοντος και ζητάτε λοιπόν να ψηφιστεί όταν δεν έχει γίνει ο δημόσιος διάλογος, η δημόσια διαβούλευση που πιστεύουμε ότι σίγουρα θα προσέθετε θετικά στοιχεία σ' αυτή την προσπάθεια.
Ο νόμος Μπαλτά-Κουράκη κρίθηκε αντισυνταγματικός, και αντί λοιπόν να γίνει μια σοβαρή διαβούλευση με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων, αντί να έχουμε τη δυνατότητα να συζητήσουμε διεξοδικά όλες τις πτυχές των ρυθμίσεων επιλέχθηκε αυτή η διαδικασία της προχειρότητας και με ανακοινώσεις μέσω των δελτίων τύπου, δηλαδή στην ουσία με μικροκομματική στόχευση και επικοινωνιακή τακτική.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός, την ώρα ακριβώς που τη δημόσια συζήτηση μονοπωλούσε το τέταρτο μνημόνιο και τα νέα βάρη, επέλεξε να μιλήσει για τις πανελλήνιες εξετάσεις, εξαγγέλλοντας την κατάργησή τους. Πρωτοβουλία που βεβαίως έχασε την όποια αξία της όταν εσείς κύριε Υπουργέ δηλώσατε άγνοια για τη διαδικασία που θα αντικαταστήσει τις πανελλήνιες.
Δυστυχώς λοιπόν, με απόσταση μόλις λίγων ημερών, η κυβερνητική πλειοψηφία για μια ακόμη φορά αποκαλύπτει την προχειρότητα στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει και τα κρίσιμα ζητήματα της παιδείας.
Και πιστεύω ότι παρά τους περιορισμούς της διαδικασίας του επείγοντος, αυτή η προχειρότητα θα καταδειχθεί με τον πλέον σαφή τρόπο, τόσο από την κριτική της αντιπολίτευσης, όσο και από την κριτική των εκπροσώπων των φορέων.
Γιατί πραγματικά είναι απαράδεκτο να δημοσιοποιείται το νομοσχέδιο την Παρασκευή το βράδυ, και μέσα στο σαββατοκύριακο να λαμβάνουμε ηλεκτρονική αλληλογραφία από μια σειρά φορείς και στελέχη της εκπαίδευσης που αγωνιούν να προλάβει να εκφραστεί η ανησυχία τους για τις πτυχές των προβλέψεων που τους αφορούν. Είναι εντελώς αδικαιολόγητο να μην δίνετε τον ελάχιστο χρόνο που απαιτείται για την μελέτη των προτάσεών σας από τους αρμόδιους φορείς και την διατύπωση εμπεριστατωμένων αντιπροτάσεων.
Ακόμα κι έτσι όμως, με την ανάρτηση του νομοσχεδίου την Παρασκευή το βράδυ, με την ανακοίνωση των πυλώνων της μοριοδότησης – όπου υπάρχουν σημαντικότατα προβλήματα – ως δεδομένα στον ιστότοπο του Υπουργείου, μέσα σε λιγότερες από 24 ώρες σπεύσατε, και ορθώς, να διορθώσετε την πρόβλεψη για όριο θητεία στους διευθυντές.
Όμως η διαβούλευση, ιδίως σε ό,τι αφορά τέτοια ζητήματα έχει αυτόν ακριβώς τον χαρακτήρα – παρέχει τη δυνατότητα κριτικού ελέγχου και διόρθωσης των σφαλμάτων.
Σε κάθε περίπτωση, η όλη φιλοσοφία του νομοσχεδίου εμφορείται από την επιθυμία της κυβέρνησης να ακυρώσει στην πράξη κάθε διαδικασία και λογική αξιολόγησης και να εξυπηρετήσει το κομματικό της ακροατήριο.
Οι συνάδελφοι της πλειοψηφίας πιστεύω ότι θα έχουν πραγματικά πολύ δύσκολο έργο να πείσουν τους μαθητές και τους γονείς για την ορθότητα της στρατηγικής σας επιλογής για την κατάργηση ουσιαστικά της αξιολόγησης και την επιβολή της ισοπέδωσης προς τα κάτω. Γιατί για ισοπέδωση μιλάμε όταν μειώνεται η βαρύτητα των επιστημονικών προσόντων, ή όταν αυξάνεται υπέρμετρα και χωρίς προϋποθέσεις η βαρύτητα των χρόνων εμπειρίας, χωρίς κανένα τεκμήριο αξιότητας.
Και βεβαίως είναι τεκμήριο απόλυτης προχειρότητας όταν η γνώση της πληροφορικής, εν έτει 2017, δεν θεωρείται προαπαιτούμενο για την υποβολή της υποψηφιότητας για τις διευθυντικές θέσεις, όταν καταφανώς η στάθμιση της μοριοδότησης των επιμέρους προσόντων είναι λάθος, όταν χωρίς λόγο εξαιρείται, για παράδειγμα, από τη μοριοδότηση η προϋπηρεσία στα ΚΠΕ.
Αντιθέτως, αποκαλυπτική των πολιτικών σας προθέσεων είναι η θεσμοθέτηση της έκφρασης γνώμης από το σύλλογο διδασκόντων, χωρίς μοριοδότηση βεβαίως, με τα ίδια όμως αποτελέσματα που είχε και πριν, δηλαδή τη διατάραξη του κλίματος μεταξύ των διδασκόντων, αλλά και τα πρακτικά προβλήματα στα μονοθέσια σχολεία και σε εκπαιδευτικούς που συμπληρώνουν ωράριο σε διάφορα σχολεία.
Σε κάθε περίπτωση όμως, τονίζουμε ότι η δική μας προτεραιότητα σε ό,τι αφορά τα ζητήματα της παιδείας είναι αντιδιαμετρικά διαφορετική από αυτή της κυβέρνησης. Εμείς δεν πιστεύουμε στην εξίσωση προς τα κάτω, αλλά στην παροχή σε όλα τα παιδιά, από οποιοδήποτε κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον, των ποιοτικών ευκαιριών που δικαιούνται για να κάνουν πράξη τα όνειρά τους στο σημερινό ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Και για να παρέχουμε ως πολιτεία ποιοτική εκπαίδευση, η αξιολόγηση είναι βασική, θεμελιώδης προϋπόθεση. Βεβαίως χρειάζεται πολλή συζήτηση ως προς τη διαδικασία της αξιολόγησης, όμως η ανάγκη της ύπαρξής της είναι για μας αδιαμφισβήτητη.
Και ένα ακόμη επιχείρημα, νομίζω ακλόνητο, ειδικά για τους συναδέλφους της Αριστεράς: η ισοπέδωση προς τα κάτω πλήττει τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών – τα παιδιά που οι οικογένειές τους δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν για να καλύψουν τα κενά ενός τέτοιου εκπαιδευτικού συστήματος. Οι πλούσιες οικογένειες, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα διασφαλίσουν ευκαιρίες ποιοτικής εκπαίδευσης για τα παιδιά τους. Γι' αυτό λοιπόν, επειδή η παιδεία είναι το βασικό εργαλείο της κοινωνικής κινητικότητας και της διόρθωσης των ανισοτήτων, εμείς θα συνεχίζουμε να στηρίζουμε κάθε πολιτική που βελτιώνει το επίπεδο της παρεχόμενης παιδείας και δίνει στα παιδιά τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν με τον καλύτερο τρόπο τις κλίσεις τους. Και θα είμαστε δυναμικά αντίθετοι σε κάθε λογική ισοπέδωσης, υπονόμευσης της αριστείας σε κάθε επίπεδο, και υποβάθμισης του δικαιώματος των παιδιών μας σε ποιοτική εκπαίδευση στο βωμό της εξυπηρέτησης άλλων συμφερόντων”
